Ergens in de afgelopen twintig jaar heeft het billenknijpen het in het spraakgebruik gewonnen van het nagelbijten. Wat zegt dat over onze cultuur? Dat we de perfect gecultiveerde nagel zoveel belang toekennen dat we – hoe hoog de spanning ook oploopt – wel linker uitkijken dan er nerveus op te bijten? Terwijl billenknijpen nog iets doet voor de spiertonus / togusspieren…
Ik kom erop doordat ik gisteren naar de twaalfde ronde van Tata Steel Chess keek. Thuis met de computer, er wordt vanwege covid door 14 spelers gespeeld in een lege zaal; een enorme verarming vergeleken met de traditie, waarbij de amateurgroepen het decor vormden voor de grootmeesters op het podium (zie Tata Haarlem).
Komisch: het WK Darts werd ook dit jaar gespeeld in het reusachtige Alexandra Palace, maar dan zonder de duizenden vrolijk juichende bierdrinkers. Het was er kil en leeg. De huisdichteres wierp één blik op de enorme zaal en vroeg: “Waarom gaan ze niet in een knusse pub staan gooien?” Dat was bij mij nog niet opgekomen (en bij de organisatie evenmin?).
Terug naar Wijk aan Zee, waar het godsgruwelijk spannend was. Als Nederlander rekende ik me al rijk: de computerevaluatie gaf allerlei winstwegen aan voor Anish Giri, die wit had tegen supertalent Firouzja. Dat die varianten 16 zetten lang waren en dat ik ze zelf nooit zou kunnen vinden mocht de pret niet drukken.
Bij een overwinning had Giri de toernooizege voor het grijpen. Voor het eerst sinds Timman in 1985 zou een landgenoot kunnen winnen.
Alleen, er is weinig voor nodig om een schaakpartij te verpesten ( zie ook mijn schaakmonografie Post Mortem). Giri begon te twijfelen, maakte geen blunders maar was zoekende; hier thuis was het nagelknijpen, ijsberen en billenbijten. Het mocht niet baten, Giri moest berusten in remise (en was na afloop minder ontgoocheld dan ik) Hij blijft een half punt voor op de concurrentie, maar vanmiddag in de laatste ronde kan er van alles gebeuren (zie hier voor mogelijke scenario’s. )
P.S. De laatste ronde begint over 5 minuten.
En het werd nog veel erger voor Anish in de laatste ronde en de beslissingsmatch die volgde. Wat een zelfbeheersing van hem. Niet met stukken gesmeten, niet eens gevloekt?!
Heb je in je EIGEN BIL GEBETEN ?
Dat zou ik wel eens LIFE willen meemaken !
Een mens is nooit te oud om te leren …
@Harry: Jazeker! Zie https://www.youtube.com/watch?t=25506&v=J2umj9SgdFU&feature=youtu.be
De vrouwenstem in het commentaar is Giri’s vrouw; haar reactie getuigt ook van sportiviteit!
Zeker, ook Sopiko’s reactie is bewonderenswaardig. Misschien wordt Anish Giri nooit wereldkampioen mede door zijn zelfbeheersing en gelijkmoedigheid, een groot sportman is hij zeker!