Ga naar de inhoud

Verknussing

Tien dagen had ik mezelf gegeven voor de transitie van RaDa naar Wijda ennuh… Het was krap aan, maar hier zit ik dan. Aan een ander bureau. Met een ander uitzicht: plastic vogelstickers en achter het vensterglas druk vliegverkeer van vogels met fel pikkende snavels en driftige vleugels.

 

Ik geef het toe: de voltallige eenpersoons hoofdredactie lijdt aan koudwatervrees en plankenkoorts tegelijk. We zijn al / pas een week in Overijssel. De emoties van de verhuizing zijn wat bedaard en de meeste meubelstukken hebben hun definitieve rustplaats in de kamer gekregen. Op de schoorsteenmantel een welkomstboeket van een aantal nieuwe buren en kaartjes van oude; we hebben een pasje ontvangen voor het restafval (niet van die bloemen, dat moet in onze eerste groenbak). En het is hier erg fijn. Alleen… hoewel het vizier scherper staat dan de eerste dagen na aankomst, betwijfel ik of het scherp genoeg is voor een trefzeker stukje. Stel het je zo voor:

 

Station Wijhe

 

Of zo.

 

(Zullen jullie me waarschuwen als ik jullie overvoer met IJssel-porno? Want ik vind alles prachtig, vrees ik, zelfs de souvenirs aan het hoogwater die aan het prikkeldraad zijn blijven hangen.)

 

Tijdens onze ommetjes verbazen we ons over onze eigen verkneukeling en verkneutering. De huisdichteres heeft zich ontpopt tot VT Ideaal Wonen-dichteres en ook mij heeft de verhuizing overmand (ontmand?). We spinnen van plezier als we precies de goede plek vinden voor een bijzettafeltje of de juiste nis ontdekken voor een kandelaar. Gaat dit soort verdwazing en blikvernauwing vanzelf over? Ex-verhuisden, kunnen jullie mij daaromtrent s.v.p. geruststellen? Want met verkiezingen in aantocht moet de deur naar de Grote Wereld nodig weer op een kier (gelukkig hebben we iamzero.nl nog).

Enfin, het begin is er: het RaDa is dood, lang leve het Wijda of het IJsda of Sada (Sallands Dagklad?). Vanaf nu zullen hier weer stukjes verschijnen. Kijk zelf of er post is, of neem een abonnement.

Postelastieken! Deed me denken aan mijn eerste vakantiebaantje, maar zo keurig als hier hingen ze bij mij nooit aan het stuur.

P.S. Vergeet niet dat je al kunt intekenen op Dagklad, de Haarlemse jaren door een mailtje te sturen naar marius.jaspers@dzjiemeelpuntkom maar dan op zijn Engels.


 

 

9 reacties op “Verknussing”

  1. Julia Henneman

    Dapper ! Alles dapper ! ( AlDa ? )
    Kneuter er maar lekker op los , achter die dijk ! Neem de tijd om die ene kandelaar op de juiste plaats te krijgen ( zet een kaars voor je raam vannacht – Lennaert Nijgh )
    De IJssel stroomt tenminste ECHT !

  2. Ha Marius, als ex-verhuisde (en ook van randstad naar platteland) kan ik je niet helemaal geruststellen. De lol om nieuwe dingen in het huis, dat trekt nog wel bij, althans zo verging het ons. Maar de verbazing over de omgeving is bij mij na viereneenhalf jaar nog niet over. Ik deed vanochtend mijn dagelijkse rondje met het hondje langs de Morra en tsja, ik maakte weer een foto (https://koudum.nl/de-morra/). Omdat het zo mooi was, maar die foto staat al tien keer, en waarschijnlijk meer keren, in mijn fotogalerij.

  3. Pas maar op met die rivierporno, straks komt half Haarlem aan de IJssel wonen en dan zijn jullie voor niks verhuisd.

  4. Ach Marius wat een fijn verhaaltje toch weer. En mij kan en mag je helemaal overvoeren met al dat Overijssels moois. Heel veel geluk daar voor jullie allebei.🥰

  5. Overijssel. We waren er vaker geweest, maar zo glansrijk en voorjaarsachtig als een week geleden zagen we het niet eerder. We bivakkeerden een weekje tussen Ommen en Hardenberg. Op een nogal kunststoffig stacaravan-/bungalowpark. Maar daar hoefden we alleen maar te slapen. De omgeving van Ommen en Lemele hadden we nooit eerder mogen bekijken. Dan hebben het dus over het gebied dat pakweg 20 km ONO van Wijhe ligt. Jullie achtertuin, zeg maar. De Vecht en de Regge stromen er en vlak bij de Regge komt ineens een bult van bijna 80 m uit het landschap omhoog. Omhooggeduwd door een gletscher tijdens een van de laatste ijstijden. Iedereen heeft wel eens van de Lemelerberg gehoord, maar het rare is dat het hoogste punt van die bult de Archemerberg is. Waar ik, tot vorige week, nog nooit van had gehoord. Het is ook meteen het hoogste punt van Overijssel.
    Bovenop de Archemerberg heb je een prachtig uitzicht naar het westen. Op een heldere dag moet je met een beetje kijker Wijhe in WZW kunnen zien liggen. Het ideale moment lijkt mij eind augustus als de hei, waar mee de top van de berg bedekt is, bloeit.
    Nee, jullie zijn voorlopig nog niet uitgekeken daar. Veel plezier in de komende maanden en jaren.

  6. ‘Overstichtse Kronieken’ radicaal deradiseren. Een kitscherige 19e eeuwse titel, Mooi🤗

  7. Ja hoor Marius, dat gaat vanzelf over. Eerst het huis op orde en je draai vinden en daarna met een ‘wijhe blik’ de weidewereld in of de Sallandse heuvels verkennen. Ik kijk uit naar je scherpzinnige stukjes met nieuwe avonturen en capriolen van oosterse bodem. Ben zelf vijf keer verhuisd – altijd binnen Haarlem. Na de cultuurshock, uitpaksores en het kwartier maken voelde het elke keer als een vakantie, Vooral toen er een tuin aan te pas kwam. Geniet ervan, veel geluk daar samen!

  8. @Rigo Reus: Wikipedia zal ongetwijfeld gelijk hebben.
    Ik praatte een oriëntatietafel na, die bovenop de Archemerberg staat. Daarop valt te lezen “De Archemerberg, het hoogste punt van Overijssel, is onderdeel van natuurgebied De Lemelerberg van Landschap Overijsel”.
    Nepnieuws is toch ook werkelijk overal, tegenwoordig!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *