Niet zo snugger van Kajsa, nee. Heeft ze niet ergens een omslagmap? En waarom priegelt ze die aantekeningen niet in een kladblokje in onleesbaar privé-steno? In plaats van met de uitgetypte versie te wapperen, op helwit papier, keurig puntsgewijs?
Een ‘persalarm’, dat krijg je ervan. Zo heet het als een nieuwsdienst (in dit geval ANP) aan de bel trekt vanwege grootse ontwikkelingen. Tot zo’n alarm werd besloten toen fotograaf Bart Maat de parlementaire redactie en ANP-hoofdredacteur Freek Staps had geattendeerd op zijn sensationele ‘bijvangst’, de leesbaarheid van de tekst (met ‘Pieter Omtzigt – functie elders’ als interessantste uitschieter).
Ik baseer me hierbij op het NRC, dat tevens heeft nagetrokken dat fotograferen binnensKamers niet is toegestaan, maar dat politici in de openlucht vogelvrij zijn, zoals hier Ollongren op weg naar de dienstauto. Eigen buld, dikke schult dus. Lijkt de consensus. En wie zijn branden bilt, moet op de zitten blaren. Zo ben je verkenner, zo ben je ex-verkenner.
Wat mij nou benieuwt, is er bij dat ANP-spoedberaad nog iemand geweest (een wereldvreemde onnozelaar als ik) die, héél even maar, opperde dat er geen enkel hoger belang gediend was met de onthulling? Kabinetsvorming vertraagd, reputaties beschadigd, shit hitting the fan (terwijl draaiende ventilator en Haags plafond bijkans niet bruiner meer kunnen) en verscherpte tegenstellingen? En waarvoor?? Dat het weliswaar niet verboden was die foto te maken, maar dat het anderzijds geen heilige plicht was die te publiceren.
Of teken je met zo’n ethische vraag je journalistieke doodvonnis onder echte nieuwsgieren? Geen (Jas)persalarm?!?!? Dan hebben we voor jou een functie elders!
Mag ik het ingewikkelder maken? De zieke Ollongren struikelt met die ongemakkelijke laarzen van haar over een klinker en de paperassen verspreiden zich over het hele Binnenhof. Moet Bart Maat dan de hele papierwinkel meedogenloos kieken in het belang van de vrije nieuwsgaring? Of zou het hem sieren als hij haar overeind hielp en zo veel mogelijk blaadjes bijeen grabbelde zonder te kijken wat erop stond?
P.S. Bestel nu alvast je exemplaar van Dagklad, de Haarlemse jaren.
Precies verwoord wat ik ook dacht. Is het handelen van die fotograaf ethisch verantwoord? Welk belang heeft hij gediend?
Dat varkentje lust best een Eikeltak, wat de vertaling is van de in Zweden redelijk vaak voorkomende naam Ollongren. Die naam wordt in NL overigens consequent fout uitgesproken (óllon-green; het accent dus op de eerste lettergreep en dan ‘green’ (bijna) als in ‘geen’ maar met een Duitse/Engelse/Franse ‘g’ (gegen/good/garçon)).
Ik was er niet bij, bij dat ANP-spoedberaad, maar als journalist geef ik je op een briefje: nee, daar was *niemand* die opperde om de foto niet te publiceren. En dat is maar goed ook!
Na een tijdje hoorde ik in de verte een menselijke stem. Geen natuurlijke stem, maar versterkt door een megafoon. Ik kon de woorden niet helemaal verstaan, maar iemand vertelde iets met nadrukkelijke pauzes na elke zin, heel zorgvuldig, zonder enige emotie. Alsof hij een uiterst belangrijke kwestie zo objectief mogelijk wilde overbrengen. Even dacht ik dat dit misschien een boodschap was die aan mij was gericht (en aan mij alleen). Dat iemand me speciaal kwam uitleggen waar ik me had vergist en wat ik over het hoofd had gezien. Iets wat helemaal niet kan als je erover nadenkt, maar op dat moment kwam die gedachte bij me op. Ik spitste mijn oren. De stem klonk steeds luider en was steeds makkelijker te verstaan. Waarschijnlijk stond de megafoon op het dak van een auto en kwam die langzaam heuvelopwaarts gereden (blijkbaar zonder enige haast). Op het laatst begreep ik dat het een auto was die een christelijke verkondigde.
‘Iedereen gaat dood,’ verkondigde de verteller rustig en ietwat monotoon. ‘Voor iedereen komt ooit het einde. In deze wereld is er niemand die aan de dood ontkomt. Er is ook niemand die aan het oordeel na de dood ontkomt. Alle mensen zullen na hun dood worden gestraft voor de zonden die ze hebben begaan.’ Op het bankje gezeten luisterde ik naar deze boodschap. Ik vond het vreemd dat iemand uitgerekend in deze dunbevolkte wijk boven op een berg zijn missiewerk verrichtte. In deze buurt woonden uitsluitend rijke mensen die meerdere auto’s bezaten. Die waren vermoedelijk niet op zoek naar verlossing voor hun zonden. Alhoewel, was dat wel zo? Misschien hielden inkomen en status wel helemaal geen verband met zonde en verlossing.
‘Maar de mens die verlossing zoekt in Jezus Christus en berouw heeft over de zonden die hij heeft begaan, hem zullen door de Heer zijn zonden worden vergeven. Hem zal het hellevuur bespaard blijven. Vertrouw daarom op God. Alleen wie vertrouwt op God, zal na de dood verlossing deelachtig worden. En het eeuwige leven verkrijgen.’
Ik wachtte tot deze christelijke evangelisatiewagen in de straat voor mijn neus zou verschijnen en nog een keer in detail uitleg zou geven over de straf na de dood. Ik denk dat ik verlangde naar om het even welke woorden die op krachtige, resolute toon werden uitgesproken. Maar de wagen verscheen niet. Ik dacht dat de stem uit de megafoon mijn kant op kwam, maar vanaf een gegeven moment werd hij opeens zachter en onverstaanbaarder en na een tijdje was er niets meer van te horen. Hij was vast op een of andere hoek niet deze kant, maar een andere richting op gegaan. Doordat de wagen was verdwenen zonder zich te laten zien, kreeg ik het gevoel dat ik zelf door de hele wereld in de steek was gelaten. Misschien had ze me erin geluisd, dacht ik toen opeens. Die gedachte kwam zomaar bij me op, of nee, het was een ingeving.
Na een tijdje hoorde ik in de verte een menselijke stem. Geen natuurlijke stem, maar versterkt door een megafoon. Ik kon de woorden niet helemaal verstaan, maar iemand vertelde iets met nadrukkelijke pauzes na elke zin, heel zorgvuldig, zonder enige emotie. Alsof hij een uiterst belangrijke kwestie zo objectief mogelijk wilde overbrengen. Even dacht ik dat dit misschien een boodschap was die aan mij was gericht (en aan mij alleen). Dat iemand me speciaal kwam uitleggen waar ik me had vergist en wat ik over het hoofd had gezien. Iets wat helemaal niet kan als je erover nadenkt, maar op dat moment kwam die gedachte bij me op. Ik spitste mijn oren. De stem klonk steeds luider en was steeds makkelijker te verstaan. Waarschijnlijk stond de megafoon op het dak van een auto en kwam die langzaam heuvelopwaarts gereden (blijkbaar zonder enige haast). Op het laatst begreep ik dat het een auto was die een christelijke boodschap verkondigde.
‘Iedereen gaat dood,’ verkondigde de verteller rustig en ietwat monotoon. ‘Voor iedereen komt ooit het einde. In deze wereld is er niemand die aan de dood ontkomt. Er is ook niemand die aan het oordeel na de dood ontkomt. Alle mensen zullen na hun dood worden gestraft voor de zonden die ze hebben begaan.’ Op het bankje gezeten luisterde ik naar deze boodschap. Ik vond het vreemd dat iemand uitgerekend in deze dunbevolkte wijk boven op een berg zijn missiewerk verrichtte. In deze buurt woonden uitsluitend rijke mensen die meerdere auto’s bezaten. Die waren vermoedelijk niet op zoek naar verlossing voor hun zonden. Alhoewel, was dat wel zo? Misschien hielden inkomen en status wel helemaal geen verband met zonde en verlossing.
‘Maar de mens die verlossing zoekt in Jezus Christus en berouw heeft over de zonden die hij heeft begaan, hem zullen door de Heer zijn zonden worden vergeven. Hem zal het hellevuur bespaard blijven. Vertrouw daarom op God. Alleen wie vertrouwt op God, zal na de dood verlossing deelachtig worden. En het eeuwige leven verkrijgen.’
Ik wachtte tot deze christelijke evangelisatiewagen in de straat voor mijn neus zou verschijnen en nog een keer in detail uitleg zou geven over de straf na de dood. Ik denk dat ik verlangde naar om het even welke woorden die op krachtige, resolute toon werden uitgesproken. Maar de wagen verscheen niet. Ik dacht dat de stem uit de megafoon mijn kant op kwam, maar vanaf een gegeven moment werd hij opeens zachter en onverstaanbaarder en na een tijdje was er niets meer van te horen. Hij was vast op een of andere hoek niet deze kant, maar een andere richting op gegaan. Doordat de wagen was verdwenen zonder zich te laten zien, kreeg ik het gevoel dat ik zelf door de hele wereld in de steek was gelaten. Misschien had ze me erin geluisd, dacht ik toen opeens. Die gedachte kwam zomaar bij me op, of nee, het was een ingeving.
——
Je hoofd is bedoeld om over zulke moeilijke zaken na te denken. Om iets te begrijpen van dingen die je niet begrijpt. Dat is zonder meer de crème van het leven. De rest is nutteloos en onnozel.
Haruki Murakami – Eerste persoon enkelvoud
Dankje Marius.
Je geeft mijn boosheid woorden.
Jos
Nee, ik was er niet bij, bij dat ANP-spoedberaad. Noch ben ik fotograaf of journalist. Maar was ik erbij geweest als journalist had ik tot tien geteld en besloten Omtzigt te ontzien vanwege zijn tomeloze positieve inzet voor de medemens. Ik had die minister, met die onzinnige laarzen/hakken (wat bezield vrouwen toch?), opgebeld en het gesprek aangegaan. Wie weet wat daar was uitgekomen. Maar Omtzigt zo beschadigen….BAH!
(Is mijn mailtje/bestelling één boek aangekomen?)
Een fout of opzet? 1 april weten we het.
De jouranlist kan ik het niet kwalijk nemen. Hij behoort tot een beroepsgroep die het onthullen van wat in achterkamertjes wordt besproken tot zijn missie heeft gemaakt. Het is wel een heel slechte journalist die in dit geval af zou zien van publicatie.
Wat mij nu stoort is de heilige verontwaardiging van parlementariërs als Leijten en Hoekstra, die wel hypocriet mag heten. “Machtspolitiek” hoorde ik Leijten misprijzend zeggen, Alsof zij verbaasd is dat het bij de vorming van een kabinet om de macht gaat. Alsof de SP niet aan machtspolitiek zou doen. Alsof niet ieder in politiek geïnteresseerde Nederlander allang heeft bedacht dat een kabinet Rutte-4 moeilijk kan functioneren als Omtzigt voortdurend blijft roepen over de Ruttedoctrine, Natuurlijk wordt over de positie van die man nagedacht daar een verkenner. Daar is ze voor ingehuurd. Ze had het alleen met potlood in een schriftje met een harde kaft moeten noteren en niet door een ambtenaar laten uitprinten.
@Cees: Wie beschadigt hier nu Omtzigt? Er worden wel pogingen gedaan om hen te beschadige, maar dat kan die journalist niet in de schoenen worden geschoven. Al vóór Ollongren’s aantekeningen openbaar werden, stonden er in de Telegraaf berichtjes dat Omtzigt van het padje zou zijn. Er werd gesproken over labiliteit en onheus gedrag tegenover de medemens.
Dàt valt wat mij betreft onder het kopje beschadigen.
De journalist die de aantekeningen openbaarde, deed wat mij betreft zijn burgerplicht. Het moet duidelijk worden wat die aantekeningen betekenen. Van wie komt het idee dat Omtzigt een andere functie.. ja, wat eigenlijk? Ambieert Omtzigt een andere functie, of moet hij worden weggepromoveerd, zodat Rutte geen last meer van hem heeft? Ik wacht de verklaring even af, hopelijk geeft het debat dat eraan komt duidelijkheid.
De arrogantie waarmee Rutte al op voorhand aangaf dat die duidelijkheid niet kan worden gegeven dient te worden afgestraft en niet zo’n klein beetje ook.