Goedemorgen op het Agrada, de agrarische doorstart van het RaDa en vandaag wil ik het met jullie hebben over een van Nederlands bekendere veesoorten: de koe.
Nederland telt 3,8 miljoen runderen (menselijke niet meegeteld). De bofkonten onder hen mogen grazen in de malse weide, de indoorkoeien niet. In winkelstraten zie je ze zelden, al schiet mij het geval te binnen van Gereputeerde Gedetineerde Gedeputeerde Ton Hooijmaijers die met een koe optrok richting Kalverstraat om aandacht te vragen voor zichzelf/ het provinciaal bestuur.
In de belangrijkste verkeersader van Wijhe, de Langstraat, passeer ik minstens driemaal daags (vanwege de heilzame werking op mijn humeur) een etalagekoe. Zij heeft die etalage voor zichzelf en leidt/lijdt (koeien zijn kuddedieren) een solitair bestaan.
De rest van het pand staat leeg, dus als ik me er te lang onduidelijk ophoud, vestig ik de aandacht op me (als nieuwkomer in een dorp moet ik enigszins op mijn imago letten). Maar de aanvechting is er wel degelijk. Die koe is onweerstaanbaar! Moet je haar nou eens zien!!!
Qua kleur wijkt ze af van ‘normaal’ (roodbont is anders) en ook anatomisch staat ze ver af van het stamboekideaal. Maar juist die verwrongen, ietwat onbeholpen gestalte maakt haar zo aandoenlijk. En loeiknap hoe ze balanceert op één lichaamsdeel dat uier en poten combineert.
Ook de oogopslag fascineert me – kan een koe guitig zijn? Er spreekt zoiets uit van, kijk, het laatste grassprietje heb ik gisteren weggegraasd, maar ik laat me niet kisten! Er komen betere tijden.
Moet ik snel een bod uitbrengen om haar te redden? Want je weet hoe dat gaat met etalages, ze worden geruimd voor je drie keer ‘boe’ kunt roepen… Ik zal me wel eerst moeten oriënteren. Gaat het om een uniek kunstvoorwerp van een miskende Overijsselse kunstenaar? Of komt ze van de lopende band van Intertoys of een Chinees bedrijf in plastic campingartikelen?
Ik laat het jullie weten als ze binnenkort een plek hier in de tuin krijgt als onderhoudsvriendelijk gezelschapsdier. Lees het Agrada!
P.S. dit stukje komt niet in de bloemlezing (Dagklad, de Haarlemse jaren) waarop jullie alvast kunnen intekenen. Dat van Ton H. misschien wel
Zoals ik wel vaker doe in dit soort intrigerende gevallen, ben ik met Streetview de Langstraat even doorgelopen. Die etalage zit opzij van een winkel waar voorheen allemaal twee-dimensionale kunst in de etalage stond en die ooit ‘Slegten’ heette.
Maar als ik je goed begrijp, heeft die winkel het niet gered. Overigens is op Streetview juist de etalage waarin nu de koe staat leeg.
Mogelijk is de koe dus een restant van wat er kennelijk ooit te koop was. Snel erachteraan zou ik zeggen, misschien kan er voor een koopje èchte kunst worden verworven! Anderzijds: de teloorgang van een dergelijke winkel werpt een bepaald licht op de behoefte aan kunst in een dorp als Wijhe.
Ik laat het aan jou om daar eventueel een conclusie uit te trekken.
Waarmee ik niets, maar dan ook niets, in het nadeel van de Wijhenaren wil zeggen. Bijna had ik hier aan toegevoegd: “in tegendeel”, maar daar zie ik vanaf!