Iedereen (met een enkele uitzondering) is ooit jong en wild geweest, al kan je je het soms moeilijk voorstellen. En zo is het ook met sla.
Sla in de groenteschappen is een kasplantje dat ik amper met de vrije natuur associeer. Ja, ik weet van eikenbladsla, rucola en ijsbergsla, maar mijn archetypische sla is een soort excuusgroen – slap, conformistisch en futloos. Het is een kwestie van tijd eer glastuinders kropsla zo kweken dat het plastic bakje met Remia-saus er al aan groeit.
Toch, gisteren heb ik mijn beeld van sla radicaal moeten herzien. NRC schrijft over Chinese en Wageningse onderzoekers die uit 445 variëteiten door middel van DNA-sequencing een reconstructie maakten van de ontwikkeling van de oersla (Lactuca serriola).
Sla een slappeling? Het was ooit een koene wereldreiziger, die vanuit de Kaukasus nieuwe gebieden koloniseerde en zich onvermoeibaar vermenigvuldigde en aanpaste aan onbekende en vaak barre omstandigheden. In den beginne liet de plant (want dat is het dus) zijn zaad door de wind verspreiden, net als de verwante paardenbloem.
Onderschat nooit de daadkracht van de natuur. De redactie van het AgraDa ( de agrarische tak van het Dagklad) waagde zich deze week voor het eerst in de tuin en bond – gewapend met slechts een simpel harkje – de strijd aan met woekeraars en bodembedekkers. Tot spierpijn en uitputting me noopten tot een gevechtspauze rukte ik vrouwenmantel uit – je moet ergens beginnen. Het is een onschuldig ogend plantje maar ondergronds is de expansiedrift niet te stuiten. Tuinieren is oorlog!
Eergisteren oriënteerde ik me daarom bij Van Gurp, een geweldige winkel in Boerhaar, hier vlakbij, waar ze alles hebben van wasknijpers en krulspelden tot rijdend materieel waarmee je Poetin in het Donbassbekken schrik aan kunt jagen. Ik heb me beheerst tussen al die glimmende, gemotoriseerde hak-, graaf- en snoeimachines. Voorlopig werk ik met de hand, maar als de heggen echt uit gaan lopen / uit de hand gaan lopen, biedt van Gurp hoop. En ik voel een stiekem verlangen. Lees het Agrada!
P.S. Teken in op de (wilde) bloemlezing Dagklad, de Haarlemse jaren. De aanbieding van €24 voor vroege bestellers is voor lakse bestellers verlengd tot 15 mei!
een oude bekende
Jonge sla
Alles kan ik verdragen,
het verdorren van bonen,
stervende bloemen, het hoekje
aardappelen, kan ik met droge ogen
zien rooien, daar ben ik
werkelijk hard in.
Maar jonge sla in september,
net geplant, slap nog,
in vochtige bedjes, nee.
… uit: Alles op de fiets (1970) …
Schrijver: Rutger Kopland
Zie ook Oude sla: https://www.dagklad.nl/2006/09/16/oude-sla/
Vrouwenmantel? Met die prachtige dauwdruppels op de blaadjes? En lieve gele bloemetjes? Nee toch.
Wat je bezoek aan Van Gurp betreft en de daaruit voortkomende verlangen: is jullie tuin groot genoeg voor zo’n gemotoriseerde grasmaaier waar je ook mee naar Deventer kan rijden?
En ik deel de zorgen van Lijn. Vrouwenmantel is een prachtige plant! Maar goed, teveel is teveel en genoeg is genoeg..
Bericht naar mijn hart; sla, Kopland en vrouwenmantel (zij die het overleven dan!) ,wat een genot.