Gisteren Microsoft Teams geïnstalleerd – wacht, ik geef jullie even om het jaartal boven dit stukje te controleren.
Inderdaad, 2021 en geen 2020. Ik had weliswaar weet van Teams en Zoom, maar had er nog geen ervaring mee – ik bedoel, om me er nou vrijwillig aan te onderwerpen uit solidariteit met 97% van de werkenden…
Maar onlangs kregen wij als verse ingezetenen een uitnodiging van de gemeente Olst-Wijhe om ervaringen uit te wisselen met andere nieuwkomers en ons uit te spreken over een op te stellen ‘woonvisie’. Je wilt niet direct rot doen (daar is nog tijd genoeg voor), dus gistermiddag ging ik via Teams een oefendialoog aan met mijn eigen teamspeler, de huisdichteres, waarbij de microfoons van mijn mobiel en haar laptop elkaars Nina Hagen-imitaties hysterisch versterkten. Goed, de techniek werkte, stelden we vast. We konden op Teams! Net als 97%…
De bijeenkomst begon om acht uur. Een vriendelijke ambtenaar wijdde ons in in Wijhes demografisch ABC en na zijn kalme uiteenzetting was het aan de deelnemers, zoals daar waren WJ, BM, DT (initialen verpakt in anonieme bolletjes van verschillende kleur) en anderen, wier gezicht vol in beeld was. Ik moet bekennen, toen ik zag dat het bolletje SH zich kranig weerde in deze voor haar vreemde omgeving trok ik mij terug. Het is mij niet gegeven zo lang rustig in een schermpje gevangen te zitten zonder te klieren of te smiespelen. Ik volgde de sessie liever vanuit een belendend kamertje.
Iedereen mocht zich uitspreken. Al gauw liep het gierend uit de klauw en vlogen bittere verwijten en schelle verwensingen over en weer als toxische paintballs. Nee, niet… Zonder uitzondering bleven de sprekers redelijk, genuanceerd, welbespraakt. Niemand vloog uit de bocht of claimde onevenredig veel zendtijd. Af en toe verscheen er beleefd een stijf handje op het scherm en dan mocht de eigenaar een standpunt ontvouwen. Betrokken, ernstig, met perfect gedoseerde overtuigingskracht. Dus 97% van de Nederlanders kan dit?! Doet dit?! Dagelijks, bij vergaderingen, werkoverleg, lessen, colleges en onderhandelingen?
Zeg ‘publieke opinie’ en je stelt je een vat gistend, borrelend, onwelriekend onderbuikafval voor dat zonder gewetensbezwaren wordt geloosd in de openbare ruimte. Het contrast kon niet groter zijn.
Als er tenminste geen verband is? Dat dezelfde mensen die overdag bij Microsoft Teams / Microsoft Tams goed gedresseerd hebben zitten wachten tot hun digitale handje door de voorzitter wordt gehonoreerd, ‘s avonds nog iets moeten afreageren. Want dat Teams… mijn eigen onderbuik zegt me dat het niet goed kan zijn voor een volk om daar zo veelvuldig aan te worden blootgesteld.
P.S. Er wordt deze week hard gewerkt aan de Bloemlezing Dagklad, de Haarlemse jaren. Verschijnt in september. Bestel hem nu vast, dat is goedkoper.
Welkom in de hel van het digitale vergadercircuit. Dat je het zolang hebt weten uit te stellen is een compliment aan je leefstijl en een zegen voor je geestelijke en lichamelijke gezondheid.
Ik merk bij mijn (vrijwillige) activiteiten dat een gedeelte van de zeer geroutineerde gebruikers zich er al aan stoort als jij de camera of de microfoon uitschakelt. Dit is een stap verder naar de volledige transparantie die ons te wachten staat. Een nieuwe mensensoort is in de maak. De gevolgen hiervan zijn niet te overzien. Iemand moet regie nemen om het verzet hiertegen te organiseren (Ik zal het niet zijn)