Pluisjes

Vandaag een licht stukje,

 

een luchtig stukje,

 

een stukje zonder soortelijk gewicht.

 

Een stukje klaar om op te stijgen, als het pluizenbolletje van een paardenbloem in een mals Overijssels veld –

 

zijn kekke gele stekeltjes grijs geworden en bijna los,

 

wachtend (lijdzaam, ongedurig?)

 

op een felle windvlaag of een woedende storm die hem kaal blaast.

 

Als het al een triest lot is, na zo’n korte bloeitijd, deel je het in elk geval met velen

 

en het moet wel heel raar waaien of de wei kleurt volgend jaar stralend geel van jouw nageslacht.

 

Of anders helpt het bijgeloof wel: een meisje dat al jouw zaadjes er in vier keer allemaal van de steel blaast zal over evenzoveel jaar trouwen.

 

Wie lucht genoeg heeft heeft om dat met één ademtocht te doen, wordt minstens honderd jaar!

 

Ja, om de mensen zo te manipuleren, moet je echt wel iemand zijn

 

en je zaakjes perfect voor elkaar hebben.

 

P.S. Eind augustus verschijnt de bloemlezing Dagklad, de Haarlemse jaren

Wie ook benieuwd is naar de Overijsselse doorstart van het goede oude RaDa kan zich hieronder abonneren. Je krijgt dan bericht wanneer ik iets nieuws heb geschreven (meestal zo’n drie keer per week). Een tip voor wester- én oosterlingen!

Leave This Blank:Leave This Blank Too:Do Not Change This:

Your email: