Dysempathie? Misempathie? Gebrek aan koffie? In NRC las ik in het economiekatern de kop ‘Middelmatige man klopt topvrouw.’
En nog voor ik wist waar het stuk over ging, was ik al zo blij voor die arme man! De middelmatige man heeft toch al zo weinig, behalve heel veel middelmatige medemannen. Miljoenen tobbers, ploeteraars, nauwelijks van hemzelf te onderscheiden. Want zoals Tolstoi al schreef (of was ik het zelf?), alle middelmatige mannen lijken op elkaar.
En dan verslaat er eentje pardoes een topvrouw! Juicht allen, middelmatige mannen. Wat een held! Ik moest denken aan die keer – vele ooits geleden – dat ik bij de Dam-Dam-loop in de IJtunnel topatlete Carla Beurskens inhaalde. 8 km verderop haalde zij mij weer in, dus het was een schijnoverwinning. Maar jullie snappen mijn kortstondige identificatie met die ene succesvolle middelmatige man.
Enfin, dat artikel ging over de ongeëmancipeerde Londense financiële wereld. Sekse in de City, zeg maar en de vele manieren waarop middelmatige mannen (M&M’s) getalenteerde vrouwen de weg naar topfuncties versperren. Daar zijn ze dan wel weer geniaal in…
Meer miskend talent: ik ben nieuwsgierig naar de documentaire Weggewist die Harro Henkemans maakte over zijn oudoom Hans Henkemans (1913-1995), die tot de jaren zeventig een formidabele reputatie genoot als pianist en componist, maar wreed werd ingehaald door de tijdgeest. ‘Soniek’ noemde hij de muziek van Peter Schat en Louis Andriessen en andersom had de nieuwe generatie van hem ook een lage dunk. Zijn muziek werd niet langer uitgevoerd en hij was zelfs niet meer welkom in het Concertgebouw. Op zijn 55-ste stopte hij met pianospelen, een verbitterd ex-wonderkind.
Ah… op Youtube staat een interessante aankondiging van de documentaire! En het altvioolconcert van Henkemans kun je er ook beluisteren. Nou, ik moet zeggen…
Waar Hans Henkemans in ieder geval groots in was, dunkt mij…als gediplomeerd leek, is dat hij er op zijn 55ste er de brui aan gaf, als ik zijn muziek zo beluister. Knap hoor!