Ben ik nou zo’n schijterd? Een beetje een bangerik of braverik in elk geval wel.
Gisteren wandelde ik over landweggetjes naar station Olst om de huisdichteres af te halen (dat had nog niks met angst te maken). Zij moest het laatste stuk naar Wijhe met een NS-bus afleggen, want er rijden deze week geen treinen rond Zwolle. Ik was in een puike stemming en nam niet de kortste looproute. Op een gegeven moment bereikte ik een spoorwegovergang en zag die kortste route uitnodigend voor mij liggen.
Langs of over de rails. Er reden immers de hele dag geen treinen op dat traject! Zou ik?!? Het idee trok me sterk aan, want hoe vaak krijg je die kans? Paris-Texasje spelen. Het was 3 kilometer, rechttoe rechtaan. En tegelijk wist ik al dat ik het niet zou doen. Een slappe smoes kon ik mezelf ook nog verkopen (die ene goederentrein van Strukton met nieuwe bielzen die heel misschien aan kwam denderen), maar dat nam niet weg dat ik op dat moment liever iemand anders was geweest.
Minder prudent, meer als die verdwaasde Engelsen die een peperduur kaartje voor Wembley hadden gekocht en dan massaal dermate beschonken bij het stadion arriveerden dat ze Sterling niet van Kane konden onderscheiden. Al was het alleen maar om te weten te komen hoe het is om zo’n ontembaar type te zijn.
Enfin, ik (van het andere type) liep braaf door. Bij station Olst zag ik een gevaarte van VolkerRail staan. Zie je nou wel, ik had er goed aan gedaan, sloot ik vrede met mijzelf.
Verderop heerste verwarring. Een groepje mensen verdrong zich bij de spoorbomen, die om onverklaarbare redenen gesloten bleven. Frustratie! Aan het perron stond – onbereikbaar – hun trein, klaar voor vertrek. Een minuut later vertrok hij, treiterig langzaam. Ze hadden allemaal eenvoudig om de slagboom heen kunnen lopen (de treinen gingen toch niet verder dan Olst), maar niemand waagde de verboden oversteek.
Bent u a] een kakkebroek b] een anarchistische durfal c] precies-het-juiste-midden-tussen-avonturier-en-brave-hendrik? Wat zou de uitkomst zijn van zo’n enquête onder het Nederlandse volk?
b)
Zo’n keuzevraagstuk doet mij denken aan een filmpje dat een tijdje geleden rondging. Een enquetrice legt een keuze tussen a) en b) voor. Keuze a) u blijft uw verdere leven gezellig bij uw vrouw wonen, of b)…
B)… doe mij b)..!
De spoorbomen bleven misschien niet om onverklaarbare redenen gesloten. Misschien was er sprake van zo’n slim algoritme, dat de bomen van de overweg bedient. Zolang er een trein bij het perron op het punt van vertrekken staat, blijven die bomen gesloten, of zoiets. Normaal was die trein misschien doorgereden richting Zwolle. Gevalletje “computer says no..”
Zelf zou ik in het eerste geval (de optie voor de rechtoe-rechtaan route) dezelfde keus hebben gemaakt als jij. Ik heb wel eens (in Portugal en noodgedwongen) langs de spoorbaan gelopen en zo’n onverdeeld genoegen is dat nu ook weer niet.
In het geval dat ik die trein voor het perron had moeten hebben, had ik de slagbomen omzeild, waarschijnlijk. Nood breekt wet.
De wachtenden die ook die trein wilden nemen, hebben ervaring met de situatie ter plaatse, neem ik aan. Hadden ze niet gewoon al op het perron moeten staan toen de bomen dichtgingen?