En twee weken geleden wist ik nog niet eens wat een beletselteken wás…
Ik heb jullie deerlijk verwaarloosd, trouwe en ontrouwe lezers en dat kwam door de drukproeven van Dagklad, de Haarlemse jaren, de dikke bloemlezing uit alle stukjes van de afgelopen zestien jaar (verschijnt begin september).
Met andere woorden: de transitie van frivool ‘dagklad’ naar zorgelijk ‘dag, klad!’ Het is als het verschil tussen wentelteefjes bakken in je eigen knusse keuken – hoppa! – of voor een driekoppige jury die straks zal delibereren of ze niet lekkerder gesmaakt zouden hebben als je de kaneel zelf had gevijzeld i.p.v. lui uit een AH-zakje geschud.
Over dat beletselteken: dat zijn de drie horizontale puntjes […] die een gewild ingrediënt zijn van bijna al mijn stukjes. Gratis, ruimtebesparend en suggestief, dus ik strooi er kwistig mee – alsof ze uit een goedkoop AH-zakje komen. Ik heb van jullie nooit klachten gehad over mijn driepunters, maar voor zo’n boek dien je te streven naar consequentheid. Dus niet na het ene beletselteken wel een spatie en bij het volgende niet (zo … /zo…). Ook bediende ik me (de spellingsgod zegene de greep) van opgevoerde beletseltekens (….,) en gemankeerde beletseltekens (..). De Duitse komma alias slash, ook zoiets. Liever geen spatie, maar onder omstandigheden……………
Dus de afgelopen week was ik primair puntenteller en spatiekiller en ‘creëerde’ ik weinig, zoals voet-, korf- en andere ballers dat tegenwoordig noemen. Mijn binnenpretjes werden geen buitenpretjes en dat terwijl er zoveel/zo veel (ai, acute correctiekramp!) was om over te schrijven.
Zo had NRC NRC een hele pagina over de oude en de nieuwe, hyperinclusieve regenboogvlag, om een dag later in een rectificatie te moeten melden dat de vlag ondersteboven was afgedrukt.
Bij wijze van goedmakertje de enige ware regenboog, hier in het wild gezien bij Wijhe. Kan een regenboog inslaan? Deze raakte het gras vijftig meter van waar wij stonden (en de pot met goud kon ons gestolen worden, het was zo al mooi genoeg).
P.S. Mag ik iedereen verzoeken mijn NIET te wijzen op alle of een deel van alle foutjes in bovenstaand stukje?!? Het is vroeg genoeg daar over/daarover te prakkezeren/ prakkeseren / prakkiseren/prakkiezeren tegen de tijd dat Dagklad, de Sallandse jaren verschijnt.
Tsja Marius …, het is gewoon een vorm van wat je ‘beletseltekenketenschade’ kunt noemen. Je kunt er nog een aansprakelijkheidsadvoca(a)t(e) voor in de arm(en) nemen (of hem/haar ergens in dat woord frommelen of eraan toevoegen), maar je hebt die schade uiteindelijk zelf veroorzaakt, dus … en aan een zin eindigend met een beletselteken (het zijn er toch drie?) kan ook gewoon straffeloos een punt worden voor-, tussen- of toegevoegd …. Maakt niet uit natuurlijk, want je ziet dan het verschil niet meer tussen een zinseindepunt en een beletseltekenpunt. Dus een woord eindigend met (spatie) vier puntjes is sowieso het einde van een zin (of van het hele document). Leve Louis Ferdinand Destouches … of als het letsel (hij was arts) heel groot is: ………!
Ja Marius dat heb je weer heel fijn en vrolijk opgeschreven😘
Mooi hoor.
Ik prefereer de natuurlijke…was toch al niet ondersteboven van die vlag.
J3 kunt het toeval vinden of jou en mij als dragers van voorspellend vermogen zien, maar vandaag in de VK (9-8-21) een stuk over de meester van het beletselteken, Céline (alias Louis Ferdinand Destouches). Er is een kuub (!) aan nagelaten, uit zijn huis gestolen documenten teruggevonden, waaronder een complete roman, van de hand van deze controversiële meesterschrijver.