Aanwaailiteratuur

Ik heb het hier weleens gehad over aanwaaimuziek, toevallige flarden waarvan je des te meer geniet doordat je er onverwacht op wordt getrakteerd, in het voorbijgaan.

Maar er bestaat ook aanwaailiteratuur. Vanmiddag, toen mijn ruggengraat de souplesse van een bushalte dreigde te krijgen, maakte ik me stram los van mijn bureau. (Ik houd serieus rekening met de mogelijkheid dat autoriteiten over twee eeuwen hun excuses zullen aanbieden voor de mensonterende beeldschermslavernij in de 21ste eeuw. Standbeelden van Bill Gates worden van hun sokkel gedeletet. Musea zetten tentoonstellingen op met gruwelijke beelden van wilde aambeien, MRI-scans van verkruimelde nekwervels en gepijnigde, bloeddoorlopen ogen van ICT’ers en anderen die hun dagen gekluisterd aan computers slijten.)

Tijd voor een kuiertje en ik hield stil bij het mini-biebje even verderop (het eerste in Wijhe), dat er pas sinds kort staat. Ik griste Naar de stad mee, een dikke verhalenbundel, samengesteld door Sanneke van Hassel en Annelies Verbeke. Op het terras van de Loswal streek ik neer, bestelde een lokaal, zeer verdienstelijk brouwsel (Chaos, Morrigan). De zon scheen, de IJssel stroomde gemoedelijk en het zelfmedelijden verdampte weldra uit mijn gestel. Ik begon aan ‘Het kruispunt’ van Mehmet Zaman Saçhoglu, over een onoverzichtelijke kruising in Istanboel waar op zekere dag een vreemdeling opduikt die met grote vanzelfsprekendheid en ijzeren plichtsbetrachting het verkeer in veilige banen begint te leiden. Onbezoldigd. Stipt om 5 uur nokt hij af. Wat een heerlijk gegeven!

De zon bleef schijnen, de IJssel stromen en ik had nu de ruggengraat van een jonge cobra die net van yoga komt. Het volgende verhaal, van Chimamanda Ngozi Adichie, speelde zich af in Lagos, bij de Amerikaanse ambassade. Aangrijpend, akelig en prachtig. Ik wilde nog niet weg. Ze hadden ook kroketjes en ijs (als afzonderlijke bestellingen, niet als combi) en het verhaal ‘Springlevend’ van Ali Smith begint met een ontmoeting met de Dood, die eruitziet ‘als een BBC-bons uit de tijd dat de omroep nog verwachtingen wekte van fatsoen en esthetische aspiraties’. Houd dan maar eens op met lezen…

Er staan zo’n veertig verhalen in dat boek en de verleiding is groot me daar de komende week dagelijks te installeren. IJssel en zon houden we erin en voor de variatie af en toe een Sallandse gehaktbal in plaats van die kroketjes. Doe-het-zelf-leesbevordering, het is zo makkelijk!