De gehoopte summer of love culmineert in een prikactie van het piepjonge, piepkleine Haarlemse Theater De Liefde, dat 80 gevaccineerde of geteste toeschouwers wil toelaten bij de uitverkochte voorstelling van Theo Maassen.
Ik zal de ontwikkelingen met belangstelling volgen. Legt de ME op 16 september een cordon rond het Begijnhof? Wordt theaterdirecteur Mylou Frencken geboeid afgevoerd naar een geheime wappie-gevangenis? Op nu.nl staan al 1900 meningen over de kwestie. En het is zoals alles een gevalletje Dat Valt Niet Uit Te Leggen.
Soms heb ik heimwee naar de eerste maanden van de pandemie. Je had Jaap van de Wetenschap, Irma van de Mime en Mark de Staatsman en die legden gedrieën de overlevingsstrategie uit. Die víel toen nog uit te leggen. Zeep, anderhalve meter en goed ventileren. Drietrapsvaccins en alternatieve waarheden bestonden nog niet. SAMEN (allemaal doodsbang) zouden we corona eronder krijgen.
Inmiddels zijn wij allen wijzer WIJZERS. Want als de voetbalstadions… en de racewagens dan… ja maar waarom… en Dance Valley…? DVNUTL… de nachtclubs… massale hoorcolleges..? Ook mijn eigen wijsvinger priemt vaker dan wenselijk. Ik kan het moeilijk helpen. In de trein, bijvoorbeeld, waar de verplichte mondkapjes als slabbetjes op de borst bungelen en conducteurs als verstekeling meereizen.
Wat wel vaststaat, voor je afweersysteem is het beter om te lachen dan te wijzen. “De buren hebben een feestje,” zei ik gisteren laconiek. De muziek stoempte langzaam harder. Even later maakten we een ommetje en 500 meter verder zagen we dit tuffen, op de rivier.
Ik had een nare associatie.
Er hingen slingers en vlaggetjes, dus ik neem aan die niemand die mensen had gedwongen zo dicht opeengepakt op die partyboot te verblijven. Hoewel… ik zou overboord zijn gesprongen bij dat geluidsvolume; Armin van Buuren in het ruim, Zwarte Cross op het benedendek en Decibel Outdoor daarboven, zo klonk het.
Qua temperament hoor ik bij de voorzichtigen en de puriteinen. De stemmingsbedervers en zuurpieten. Tijdens deze overgangsperiode (?) zou ik de minimale intermenselijke afstand bij evenementen daarom liefst koppelen aan het geluidsvolume. Dan kom je uit op acht toeschouwers bij de Grand Prix en een partyboot met als enige opvarenden de kapitein en één dove matroos. En Theater de Liefde met 78 in plaats van 80 toeschouwers, als Theo Maassen per se een microfoon wil gebruiken. Groepsknuffelen mag naar hartenlust, mits het in stilte geschiedt.
Hoor ik daar een paar honderd ‘wijzers’ alweer ‘DVNUTL’ roepen?
N.B. Bij de presentatie van Dagklad, de Haarlemse jaren (26 september) zal ik signeren met ontsmette handschoenen aan. Handkussen worden op verzoek verzonden. Inschrijven via de Kennemer Boekhandel.
Qua publiciteitsstunt denk ik wel geslaagd. Theater de Liefde staat meteen op de kaart. Al werkt het bij mij (ook) averechts, dat gewij-zijn-er-klaar-mee.