Ga naar de inhoud

Drenkeling

Soms woelt en wroet en krioelt het leven maar egoïstisch door, zonder consideratie met de Dagklad-redactie die er naarstig naar streeft het een en ander vast te leggen en als het even meezit ook nog ‘een plekje te geven’, zoals ze dat graag noemen.

Zo ook vorige week. Geen slechte week, integendeel. Dus vanochtend (bij het krieken van de koffie) zat ik gereed om de redactionele werkzaamheden eens krachtig ter hand te nemen. Alleen leverde het niks op. Het leek het vliegveld van Kaboel wel, er werd gedrongen en gewrongen, gesnauwd en geklauwd: allemaal onderwerpen die aanspraak maakten op prioriteit.

Zoek het maar uit jullie, dacht ik, en ging een boodschap doen in het dorp. En de tuin inspecteren. De planken rond de vijver waren spekglad, constateerde ik. Dus naar de Hubo voor kippengaas. De kikker vertoont zich niet meer nu. Toen ik de vissen een handje voer toewierp zag ik iets vreemds drijven. Het bleek een kleine egel, die daar ik weet niet hoe lang moet hebben gesparteld. Ik wist dat de verdrinkingsdood een gevaar was voor die beestjes, maar had gehoopt dat ze zich via de kikkerbrug weer op het droge zouden weten te werken.

 

 

Inmiddels heb ik die stakker begraven en een barrière geïmproviseerd langs de vijverrand, De natuur, ik heb het er best druk mee. En begrijp er steeds minder van. Eergisteren zag ik langs de IJssel een flamingo vliegen of… nou ja, kijk zelf maar.

 

 

En nog een vrolijke foto tot besluit. Bij een zijsleuf van de rivier staat de laatste week vaak een zilverreiger.

 

 

Op de volgende foto staat hij er scherper op. Kijk eens naar die poten. En kijk dan eens naar het wateroppervlak. Even dacht ik dat daar allemaal afgebroken of afgedankte pootjes lagen.

 


 

2 reacties op “Drenkeling”

  1. Antonie Van den Berg

    Prachtig
    Die nep pootjes
    Het duurde even eer ik het
    Doorhad
    natuurlijke spiegelsymmetrie
    In het water
    Prachtig

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *