‘Als Marius nou eens serieus gaat trainen, loopt ie ons allemaal aan gort,’ kreeg ik vaak te horen. We spreken dertig jaar geleden en ik was in de ogen van mijn atletiekmaatjes een talentvolle flierefluiter, met mijn 70 wekelijkse kilometers en speelse benadering. Zij, de echte trainingsbeesten kwamen in een ‘gewone’ week toch minstens aan de honderd.
Waarop Willem Westerholt, het grootste trainingsbeest van ons allemaal, ware woorden sprak: ‘Hard kunnen trainen is ook een talent.’
Inmiddels loop ik geen hele en halve marathons meer (veel wandelen is beter op deze leeftijd en af en toe het fameuze yogamatje). Het neemt niet weg dat ik gefascineerd raakte door Nils van der Poel, de Zweedse schaatser die op de 5 km en 10 km de Nederlandse concurrentie verpulverde. Een solist pur sang, met een unieke aanpak. En er is over nagedacht: Van der Poel benadert het leven filosofisch en heeft direct na het winnen van zijn gouden medailles een handleiding gepubliceerd over zijn gruwelijke trainingsschema’s, zijn voedingsleer (geen eigenlijk, 7000 kcal per dag, af en toe slurpte hij als voedingssupplement een flesje slagroom leeg), zijn hekel aan rekoefeningen en de sportschool (mirrors everywhere so that you can see your pretty face and attractive muscles) en de samenwerking met zijn coach (avoid ‘saying things like “Come on, push it!” because it just made me feel as if I was not pushing it at the moment, which I of course was).
Zijn doorzettingsvermogen en mentale weerbaarheid deed Van der Poel op bij een speciale eenheid van het Zweedse leger (Arméns jägerbataljon), waar hij zich aanmeldde nadat hij op zijn negentiende een psychische inzinking kreeg (‘Ik had lange tijd geen idee wat ik met mezelf aan moest, kon amper eten, zat vol met angst’). Inmiddels lijkt hij de evenwichtigheid en rust zelve en een vriendelijke ongecompliceerde vent; om ‘gewoon’ te blijven, wisselt hij vijf dagen intensieve trainingsarbeid steeds af met twee dagen ‘vrij’ / leuke dingen (boomhutten bouwen, parachutespringen) en sociale contacten.
Denk bij ‘intensief’ onder meer aan ultralopen van 70 kilometer of langer. En deze zomer onder meer dagelijks twee uur (!!) kniebuigingen (afwisselend 15 x linker- en rechterbeen). Geestdodend? Nils kijkt er ondertussen een film bij. En verder heeft hij nog een tip voor de spiritueel ingestelden onder ons: ‘Creating meaning and value in life outside of the speedskating oval helped me get through tough training periods.’
Voor wie het document zelf wil lezen: How to skate.
En veel van het bovenstaande is gebaseerd op het portret dat Dennis Boxhoorn schreef voor NRC: De man die alles anders doet.
Iets anders: gisteren zagen we van alles in een leuk bankje. Zoek zelf je ‘creative meaning’!
En dan heb je het nog niet eens over zijn tactiek; psychologische druk neerleggen bij je belangrijkste concurrentie! Ja, hij heeft een bijzondere aanpak.
Prachtig dat hout, dat houdt mij ook wel bezig.
Fascinerende leesstof, inderdaad. Wel saaaai al die urenlange trainingen in je eentje. En dan die 7000 calorieen per dag, ( we drie keer per dag tandenpoetsen!). Moet je maar zin in hebben. Grote klasse dat ie alles openbaar maakt. Maar dat gezeur over corruptie door de NL ploeg viel me wel tegen.