Ga naar de inhoud

Louise en Tante Pluk

Zijn er ook mensen zonder onderbuik, vroeg ik mij af nadat ik mijn stukje over de glastuinbouw had geplaatst. Overdrachtelijk dan. Want wie van ons bezondigt zich nou nooit aan klakkeloze napraterij en ongefundeerde, krasse stellingnames?

Het antwoord is Louise Fresco. Ooit, bij een tuinfeest van Prometheus, heb ik 40 seconden met deze geleerde vrouw gepraat en ik weet niet meer of  ik brutaal genoeg was om tegen haar te zeggen: “Het enige wat ik tegen uw columns kan inbrengen is dat je er zo zelden iets tegen kunt inbrengen.”

Vandaag stond in NRC een ingezonden stuk van haar en Cees Veerman, waarin ze er fijntjes aan herinneren (Louise doet álles fijntjes, althans in mijn perceptie van haar) dat het nobele streven om in 2030 minstens 25% van de landbouw biologisch te laten zijn, inhoudt dat de opbrengst daalt; het landbouwareaal moet dus groter worden; wat weer op gespannen voet staat met het zo voortvarende onteigeningsbeleid.

En ‘de natuur volgen’ door minder chemische bestrijdingsmiddelen te gebruiken? Alles goed en wel, maar ‘de natuur is in wezen een onbarmhartige strijd op leven en dood tussen organismen.’ Een boer kan niet neutraal blijven als zijn oogst wordt aangevallen. En trouwens, qua voetafdruk doet ‘onnatuurlijke’ hoogtechnologische landbouw het zo slecht nog niet.

Als alleen Cees Veerman (ex-minister van landbouw, hij zong dus niet in The Cats) dat stuk had geschreven, was het misschien langs me afgegleden. Maar Louise… Nu klitte het nog aan me toen ik vanmiddag voor het eerst bij Tante Pluk was, hier bij Wijhe. Wat een sympathiek initiatief! Wat een fijne plek! De tuin was onbemest onbemenst; je kan er tulpen plukken, thee drinken in een prieeltje, bloemschikken, katten en een hond en een ezel aaien en servies kopen. Afrekenen in goed vertrouwen, het IBAN-nummer stond met krijt op een schoolbord. En na de tulpen komen straks de veldbloemen.

 

Nou ja, de tegenstelling die ik voelde tussen Fresco’s koele, behartenswaardige bedenkingen en die heerlijke tuin was natuurlijk een valse. Het bestaan van BOVAG-garages betekent immers niet dat hobbyisten niet meer voor hun plezier aan een oude motor mogen sleutelen. Leve Tante Pluk! En ja, die landbouwtransitie zal nog heel wat voeten in de (uh…) aarde hebben.

 

Eigen kweek (oude tulpen zijn de mooiste)


 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *