Ga naar de inhoud

Niets is simpel behalve

Vaste grapjes, ik hou er graag een paar in gereedheid om te presenteren als het zo uitkomt (bij vorige generaties vervulde de zilveren sigarettenkoker een vergelijkbare sociale functie). Als wij vrienden hebben afgehaald van de trein, houd ik onderweg naar huis altijd even stil bij het gebouw van Inter Psy en wijs quasi-serieus op de ramen.

 

 

‘In Wijhe hebben we een streng toelatingsbeleid. Voor de zekerheid onderwerpen we iedereen van buiten aan een eenvoudige test. Wie zakt dient zich onverwijld onder behandeling te stellen van de lokale zielzorgers en therapeuten. Dus zeg eens eerlijk, zijn die kozijnen recht of krom in jouw perceptie? Geen paniek, je hebt hoe dan ook 50% kans.’

 

 

Het raadselachtige aan het gebouw is voor mij dat ik het nog nooit door iemand betreden heb zien worden (het lijkt de chocoladefabriek van Willy Wonka wel). Komen hallucinaties, fobieën en andere psychische stoornissen in Salland überhaupt niet voor? Of worden ze niet ontdekt? Is het een gesloten inrichting? Maar dan nog zou je er af een toe een schuwe dwangverpleger moeten kunnen betrappen of een wasvrouw met een baal spanlakens. Vandaag deed ik navraag bij twee voorbijgangers. Zij wisten er het fijne ook niet van. Er zat vroeger een vestiging van de Rabo-bank, wisten ze me te vertellen. Ja, vroeger, toen de boeren onbekommerd boerden en alles nog simpel was.

Nu zijn dingen alleen nog simpel te ontregelen. Een paar distributiecentra geblokkeerd en de schappen blijven leeg in supermarkten in dit hele, overspannen land. Doordat alles zo ingewikkeld is. Mag ik nog een voorbeeld geven? Kijk even naar deze slang, verbonden met twee monsterlijk grote, blinkende tankwagens. De slang neemt diep in de steeg een afslag naar links naar…?

 

Nee, niet naar een chemisch concern of een raffinaderij. Daar zit de vriendelijkste, beste bakkerij die ik ken, bakker Jolink. Vijf sterren voor hun Kormuit (licht gekruid)!, evenals de krentenwegge en stoetebol. Een verademing voor mij na de compulsieve Haarlemse hipheid van Van Vessem (zie Voor inwendig gebruik). Alleen, hun meel wordt dus aangevoerd met tankwagens. Ik kon wel vermoeden dat het niet meer met een ossenwagen ging, maar toch…

 

Alleen bij de gemeente tonen ze een voorkeur voor ouderwetse eenvoud. Zo werden per 1 juli rookmelders verplicht en er diende een postercampagne te komen. Elders zou men een duur modellenbureau huren, maar hier keken ze even rond ten stadhuize: 1) wie kan er even gemist worden? 2) wie heeft een guitige stropdas? 3) wie durft er op een trapleer te staan of dicht onder een erg laag plafond?

 

En zo kwamen ze uit bij burgemeester Ton Strien in eigen persoon, die aan de gretige glimlach te zien wel voor (uh…) hetere vuren heeft gestaan. Strien is al burgemeester van dit dubbeldorp sinds 2007 en er wordt in Wijhe (voor Olst sta ik niet in) doorgaans met waardering en zelfs genegenheid over hem gesproken, is mijn ervaring.

Is hij al vijftien jaar de vaste posterboy hier, vraag ik me nu af en zo ja, waaraan heeft hij zijn beeltenis al verbonden? Ik scheid afval (op elke verdieping)? Ik rem pompend? Ik vrij veilig? Ik meld geweld? Ik schiet carbid – en loop geen gevaar: mijn oude melkbus is goedgekeurd door een bevoegde gemeentelijke explosievenambtenaar?

Deze laatste campagne sloeg niet echt aan, maar dat lag vast niet aan het model.


 

 

5 reacties op “Niets is simpel behalve”

  1. Boudewien Koudstaal

    Ja, jullie doen echt jullie best daar het platteland te omarmen en hulde daarvoor! Maar als achterblijver in Neo Deo, wat is er hip aan van Vessem? Versgebakken brood en wat streekprocten. Of is bij jullie nu een roombotercroissant het ultieme hip?

  2. Bakkerij Jolink

    Bedankt voor de mooie woorden over onze bakkerij!
    We nodigen je natuurlijk graag uit om te komen kijken waar de slang eindigt 🙂
    Kunnen we daarna een kopje koffie drinken met een bananensoes.
    Groetjes en tot snel weer.

  3. @Bakkerij Jolink: Wat een prachtig aanbod! Ik ben erg benieuwd naar de silo. En een bananensoes… Ik merk dat ik geen geheimen meer voor jullie heb!

  4. ‘Het raadselachtige aan het gebouw is voor mij dat ik het nog nooit door iemand betreden heb zien worden’

    Toen in mijn (stadse) omgeving iemand last kreeg van psychische problemen en voor behandeling naar een gebouw in het centrum moest, vertelde hij aan mij dat hij de eerste keren rondjes liep om die plek, om zeker te weten dat niemand hem zag als hij daar naar binnen ging. Zo groot was zijn schaamte.
    En in (kleine) dorpen is de sociale controle strenger: Hejt esehen, denne van Jaspers is t noordn kwiet, klap van de mooln ehad.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *