Het zijn weer tijden om het Oude Testament te lezen!
Tot voor kort had ik qua tuinberegening matigheid betracht: de ergste hitteslachtoffers kregen EHBO via de tuingieter; we hebben onlangs twee regentonnen aangeschaft (bedankt, Nel!) en ook spoelwater uit de keuken benutten we tegenwoordig om verlepping en verdorring binnen de perken te houden (tuinhumor!).
En toen was het ineens niet leuk meer met de droogte. Verwoestijning dreigde in afgelegen delen van de tuin (om van de rest van Europa maar te zwijgen). Moest ik cacti gaan planten? Als ik passeerde met mijn gieter, wierpen planten zich smekend en smachtend voor mijn voeten op het pad; de prunusboom in de achtertuin had zichzelf in de overlevingsstand gezet en liet overtollige bladeren los. Ik herinnerde mij dat ik een tuinslang had. Want het was crisis! Dit was een plaag van Bijbelse proporties.
Hoewel… Ik tikte ‘droogte, Oude Testament’ in de zoekbalk en laafde me aan de citaten uit de Statenvertaling:
De HEERE zal u slaan met tering, en met koorts, en met vurigheid, en met hitte, en met droogte, en met brandkoren, en met honigdauw, die u vervolgen zullen, totdat gij omkomt [Deuteronomium 28:22].
Ik vinkte het rijtje af. Voor ‘tering’ (uit de mode) lees ‘covid’ en we komen een heel eind. ‘Honigdauw’ klinkt als een verkwikkende delicatesse maar is een aantasting van het gewas met als symptoom een kleverig vocht op de bladeren. En ‘brandkoren’, een soort schimmel, kan de graanoogst verpesten.
Je kunt De Heere beter te vriend houden, zoveel is duidelijk. Zo niet, zal Hij ‘stuifzand en stof geven als regen voor uw land. Uit de hemel zal het op u neerdalen, totdat u weggevaagd bent.’
In De Stentor lees ik dat er in het zwartgeblakerde Frankrijk 600 privé-zwembaden per dag bij komen. Is het nou een teken dat het allemaal wel losloopt met de apocalyps? Of juist niet? Want hoe werkt dat? Stel dat De HEERE voor ons ‘Zijn rijke schatkamer, de hemel’ niet opent om het land regen te geven… Ik kan me voorstellen dat ik me dan over een jaar als een van laatsten bekeer en in arren moede (omdat de IJssel is verdampt) alsnog een automatisch beregeningssysteem aanschaf – vlak voordat ik word weggevaagd, samen met alle andere goddelozen.
… gij zult KIKKERPRINSEN blijven begieten tot uwe laatste snik en zult beloond worden
met zegeningen van BOVEN zo ook BENEDEN …
Lemmingen
Wij hebben het geluk de Ringvaart voor de deur te hebben waaruit ik dagelijks water put met de gieters en zo mijn zo aanbeden hortensia’s in leven houd. Onze Katsuraboom heeft weken geleden al zijn bladeren laten vallen, de kers houdt nog moedig stand. Slap hangende bladederen zijn als jengelende kinderen; je kunt ze maar even negeren. We keken wat dagen geleden A Life On Our Planet van David Attenborough. Hoewel het al een tijdje 5 over 12 is weet hij er nog hoop uit te persen; als we dan en dan dit en dat doen kunnen we nog het ergste voorkomen. Maar we weten: we gaan het niet doen. Mijn eigen kinderen organiseren bbq-feestjes, mijn kleinkinderen eten worst en vleeswaren alsof er niets aan de hand is, er geen tv en krant bestaat en kijken mij meewaardig aan als ik met een quiche mijn eigen eten meebreng. Mijn kinderen jengelen niet meer maar genieten het leven. Nog even en we gaan als lemmingen de afgrond in en zoals Attenborough in die film laat zien (het natuurherstel in Tjernobil); misschien maar beter ook.
Wat Cees zegt, dat dus.