Geldpest

Op weg naar het Rijksmuseum Twenthe passeerden we een Enschedese vestiging van ABN Amro, waar in de etalage een moeilijk te duiden poster hing.

Een oppas-oma, veronderstel ik, of misschien (bestaan die nog?) een gewone oma, die haar kleinkinderen inwijdt in de geheimen van sparen en beleggen, en voor de gelegenheid haar oude panty met kopergeld heeft leeggekieperd? De hummels kijken of ze niet kunnen wachten om met stip de Quote 500 binnen te stormen. Of is er een andere, verborgen boodschap?

Zelf keur ik de economische pagina’s in de krant uitsluitend een blik waardig als het hele kaartenhuis in elkaar dreigt te mieteren. ‘Haute finance’ is een van die dingen die me niet boeien – in hetzelfde rijtje als georganiseerde misdaad, zelf cupcakes bakken, Formule 1, het naspelen van historische veldslagen en Expeditie Robinson. Stom van mij, en niet alleen omdat ik een ongeïndexeerd pensioen heb.

We gingen in eerste instantie naar het museum voor Marinetti en andere futuristische hemelbestormers, maar achteraf bleek Carlijn Kingma toch de meeste indruk te hebben gemaakt met haar overweldigend gedetailleerde tekening ‘Het waterwerk van ons geld.’
Kingma (cartograaf) bestudeerde, geholpen door onderzoeksjournalist Thomas Bollen en Martijn van der Linden (lector New Finance) het geldwezen. Wie zijn de watermanagers? Wie bepaalt wat wordt geïrrigeerd en wat verdort? Wie profiteren van een ‘trickle-down economy’? Wie worden uitgeknepen? Het resultaat is een allegorisch labyrint – Brueghels Toren van Babel, Piranesi en Escher – waarin je de ‘lazy river of investment’ ziet stromen naast de ‘steady stream of debt’. Het is een serieus, maniakaal project over een grimmig, cynisch stemmend onderwerp en desondanks lukt het Kingma regelmatig je te doen glimlachen.

Maar geloof mij niet op mijn woord. Want wat ik hier tegen de klippen op in een blogje probeer te proppen, kun je zien in een schitterende ja, schitterende, fonkelende, briljante!) animatie. En tegen de tijd dat de kleinkinderen dreinen dat stuivers stapelen saai is, kun je er ook samen met hen naar kijken. Trek er twintig minuten voor uit. Ze zullen zich niet vervelen (en later misschien marxist worden).