Stoppen met roken? Stoppen met friet of series ‘bingen’? En in dit rijtje goede voornemens hoort ook stoppen met bezorgen. Veel krantenjongens/ -meisjes/ krantensenioren kappen er direct mee nadat ze gecasht hebben met hun nieuwjaarskaartjes.
(Oh ja, de Dagklad-redactie, die alles zelf bezorgt, wenst jullie allemaal een niet al te bar draaglijk acceptabel zo goed mogelijk 2023! Nee, wacht! Het is een wens: een flonkerend 2023!!!!!!)
Het duurt meestal even voordat de opvolgers ook vóór de dageraad de juiste gleuf bij de juiste krant kunnen vinden en zo kon het gebeuren dat ik vanochtend in de juiste brievenbus (daar ben ik vrij zeker van) een trio ochtendbladen vond, waaronder niet de NRC waarvan ik abonnee ben. Wel de Stentor (die ik alleen digitaal lees), de Trouw en de Telegraaf, met de Nieuwjaarsduik op de voorpagina.
En in die Trouw (met paus Benedictus XVI † op de voorpagina)…
Nee, wacht. Ik doe eerst de grote perscombinaties even een briljant idee aan de hand. Begin vorig jaar was hier ter dorpe een bezorgprobleem. Tegen het middaguur kwam begin januari dagelijks een auto de straat in scheuren. Die sloeg gewoontegetrouw drie keer over de kop bij zijn noodstop, waarna een verwarde man naar buiten struikelde met een assortiment verfomfaaide ochtendkranten op zijn arm. Toen een getergde buurvrouw hem vanuit een hinderlaag aanklampte en fel ter verantwoording riep, bracht hij uit dat hij de enige overgebleven bezorger was in de postcodegebieden 7000 tot 9000 (ik rond het voor het gemak maar af). Hij was die nacht om 02.15 uur vertrokken uit Heerenveen en hoopte de distributie te kunnen voltooien vóór het invallen van de duisternis of zijn voortijdig overlijden. Of woorden van gelijke strekking. Een ‘tot bezorger gemaakte’, dacht ik destijds meewarig.
Nou kan ik me (lezen jullie nog mee, grote perscombinaties?) een sympathiek systeem voorstellen waarbij bewoners zich aanmelden als ‘krantenoom’ of ‘krantentante’. Dus vergeet even de atletische ‘helden’ uit de werving. Denk aan gepensioneerden met matineuze inslag. Die hun hele leven baasgedwongen om zes uur zijn opgestaan en nu niet anders meer kunnen. Of aan aangelijnde hondenbezitters die toch hun rondje maken. Ze willen zich niet afbeulen, maar in vier straten de krant bezorgen, gaat eigenlijk in één moeite door.
Ze hoeven niet de hoofdprijs, zoals dat heet. Maar in ruil voor een gratis abonnement, ik noem maar wat, en een stapel nieuwjaarskaartjes… En als iemand de krant eens eerder wil, loopt ie even naar Geertje van nr. 34 of Ome Karel om de hoek. Daar ligt het pakket al in de voortuin. Een per abuis bezorgde Telegraaf inruilen voor een Trouw is ook zo geregeld.
Enfin, toen ik die verdwaalde Trouw opensloeg, kwam ik bij een receptenrubriek waaraan ook een cardioloog meewerkte; en een artikel over portemonnees van gerecyclede appelschillen. En een stukje waarin staat hoeveel alle Nederlandse ijsvogels samen wegen. Maar omdat lezersonderzoek uitwijst dat 400 woorden de max is voor een blogje… (wordt straks vervolgd).
Ik vind het een interessante gedachte dat als we de krant als systeem niet zouden kennen, en je zou nu iemand vragen hoe hij het nieuws zou verspreiden… wat zou je dan doen als die op de proppen kwam met een drukpers, vrachtwagens het land in, bezorgers voor dag en dauw en de brievenbus?
@Harrie: ja, zodra een systeem eenmaal een systeem is…
Een goed idee. Eigenlijk zouden we collectief dus ook dan wel van al dat papier af moeten. Diegenen die zich niet aansluiten bij de huidige stand van informatiebronnen (al dan niet per abonnement) kunnen met het instituut TV/Radio aardig uit de voeten. En dat is dan ook nog omlijst met oorverdovende en oogverblindende rotzooi en een selectie aan muziek waaruit je dan wel zelf kunt kiezen.
Ik beschouw het papieren medium als vergankelijk vanwege de toenemende druk om eenieder in het harnas van de strijders der moeder natuurslachters te hijsen waarbij de verleiding om in weerstand te gaan steeds meer afneemt.
Ik vrees voor mijn achter-, achter-, achter-, achter-, achterkleinkinderen waarbij zij zich mijn overpeinzingen niet zullen afvragen.