Lelijke zinnen

Oei, als bij Roald Dahl ‘dik’ en ‘lelijk’ niet meer mogen… Ik begon vol goede moed als sensitivity reader van mijn weblog en omdat ik graag delegeer zette ik eerst de zoekmachine van Dagklad aan het werk. ‘Lelijk’ gaf 130 hits.

In de top drie De lelijkste onderbroek, de lelijke schoonheid van IJmuiden en een man die een cafévriend hartelijk begroette met ‘Hé, lelijke jongen!’

Dat kon de toets der inclusieve kritiek nog doorstaan, leek me. De andere 127 ‘lelijks’ schoof ik even op mijn favoriete baan: de lange. Voor alle zekerheid las ik nog even mijn column De beste woke-gerechten . ‘Tot sla gemaakte’ mogen wij hier thuis nog steeds graag gebruiken als de rucola op tafel komt. Moet kunnen, toch? GRAPJE!!!

Ik heb zo mijn eigen gevoeligheden op taalgebied. En dat brengt mij bij ‘bestuurder’ Pier Eringa, die sinds kort door deze regio woedt. Hij is benoemd tot bestuursvoorzitter van van Gelre Ziekenhuizen, waar hij een penibele financiële situatie aantrof. Die noopte Pier & co de kraamafdeling in Zutphen te sluiten en ook de acute zorg daar wordt afgeschaald en afgewenteld op Apeldoorn. Over die maatregelen kan ik niet oordelen; wel heb ik sinds het interview in de Stentor (8-2-’23) een lelijk pijnlijk stuitend stijlloos zinnetje van Eringa in mijn hoofd.

(Zinnetje komt zo)

Pier lijkt me er een van de ‘stoertaal’. Dit werk: ‘Als we nu als de sodemieter niet een besluit nemen, dan gaat er nog veel meer naar de gallemie­zen.’

Voorheen werkte hij bij Prorail, waar dit misschien de enige manier was om zich verstaanbaar te maken als er net een goederentrein langsdenderde. Ook is hij (te weinig omhanden?) net voorgedragen als voorzitter van de Raad van commissarissen bij Ajax. In dat milieu streeft iedereen ernaar de brutaalste versie van zichzelf te worden. Je moet de taal van de kleedkamer spreken.

Alleen, in dat Stentor-interview gaat het over ziekenhuizen. Dus (noem mij hypersensitief!) mij valt het rauw op mijn dak als ik deze lelijke, lompe zinnen lees: “We gaan Zutphen volplompen met planbare operaties. Mensen zullen als het ware met de benen uit het pand hangen, omdat we hier allerlei planbare ingrepen doen. Daarmee denken we concurrentievoordeel te halen door de toegangstijd te verkorten.”

‘Volplompen met planbare operaties’? Ik denk niet dat het helpt om ‘volplompen’ op een verboden lijst te zetten. Je zou kunnen zeggen dat het weinig kies is zo te spreken over patiënten die pijn hebben en angstig zijn (en niet alleen om uit het raam te tuimelen). Toch is het niet zozeer de woordkeus waar ik me aan stoor. Iemand die zich op die manier uitdrukt, verdenk ik ernstig van een ongeneeslijk gebrek aan beschaving.