De onderbuikspreker

Ik weet dat ik niet de enige ben met zo’n stemmetje in zijn hoofd – ettelijke miljoenen Nederlanders (m/v) hebben er ook een. Het stemmetje (vermoeid, meewarig, licht verongelijkt) spreekt meestal voor zijn beurt, voordat de andere partij een eerlijke kans heeft gekregen zijn bewering te staven.

Alles wat het stemmetje tegenwerpt komt neer op ‘wat hebben ze nu weer bedacht?’ / ‘er mag ook niks meer’/ ‘je kan overal wel moeilijk over doen’ / ‘waarom kan alles niet blijven zoals toen ik jong was?’

(Toen zwarte piet nog zwart was / toen je nog mocht roken voor de klas / toen de honden nog gewoon lekker op straat mochten schijten / toen je de belasting-envelop nog dicht mocht likken en omdat ie weer opensprong er nog een plakbandje overheen deed / toen ze nog echte muziek maakten)

Ik verbeeld me dat het WNW-stemmetje (wat nú weer?) in het rumoerige parlement van mijn hoofd nog voldoende oppositie krijgt. Maar toch… hoe heeft het de kiesdrempel ooit gehaald?

Vanochtend stond in NRC een artikel over de gevaren van koppen bij voetbal. Aanleiding was een grondig Zweeds onderzoek naar dementie onder oud-voetballers. Veelkoppers dus en ze hebben 9% kans op een degeneratieve ziekte tegen 6% van de controlegroep (keepers = niet-koppers scoorden gemiddeld, dus het lag niet aan het afstompende milieu van de voetbalwereld). Moeten er beschermende maatregelen…?

Maar ik was nog niet bij de tweede alinea of de WNW-stem riep al iets als ‘blijf met je poten van mijn spelletje af!’ En hij wist zich gesteund door een volle tribune achter zich (spreekkoor plus spandoek: ‘Een kopverbod/ Is de dood in de pot!’).

Ik negeerde WNW en las braaf de conclusies van dat artikel en zelfs het voorspelbare gepruttel van FIFA en KNVB. Pas achteraf bedacht ik dat ik in mijn eigen, best fanatieke voetbaljaren een hekel had aan koppen. Ik deed een verdienstelijke imitatie van iemand die graag wilde koppen, maar zelf wist ik wel beter. Dus wat nou WNW?

En prompt bedacht ik een vrolijke voetbalvariant waarbij koppen verboden was en niettemin het spektakel van de hoge voorzet behouden bleef. Virgil van Dijk, Geertruida en Wout Weghorst mogen de bal voortaan stompen, net als keepers. Wat zou er verloren gaan, behalve de kans op hersenletsel? Maradona pochte ooit na een handsbal dat ‘the hand of God’ had gescoord, maar wat als we die hand democratiseren?

Kortom, mijn WNW-stem stond finaal voor schut. Hem kennende, hij is even hardleers als voorspelbaar, vrees ik alleen dat er meer voor nodig is om hem voorgoed het zwijgen op te leggen.