Vijf jaar geleden was de BBB nog niet eens opgericht en nu werd ik wakker in een dorp waar Caroline van der Plas 40% van de stemmen had gekregen.
Ik (softige, semi-intellectuele, eeltloze, linksewolk- import met havermelksaus) was het er niet mee eens, dat snappen jullie. ‘They stole the election!!!!’ brulde ik, zonder enig bewijs, tegen niemand. Het luchtte niet op.
Ik moest nog brood halen, maar zag er enorm tegen op. Ineens was ‘gewoon’ het nieuwe bijzonder. ‘Gewoon’ was heilig verklaard en iedereen die eigenlijk al best gewoon was zou proberen nóg gewoner te worden. Gewoon zijn als topsport, alleen het allergewoonste zou nog goed genoeg zijn. En Caroline had de lat al zo hoog gelegd qua gewoonheid. Kon ik eigenlijk nog wel gewoon over straat?
“Een gewoon gesneden wit,” zou ik bij bakker Jolink brabbelen. “In papier of plastic, doe maar wat het gewoonste is. En zal ik gewoon met gewoon geld betalen of gewoon pinnen? Dankjewel, gewone dag verder!”
De kranten legden de BBB-stemmer op de analysebank (zijn frustraties en onverwerkte trauma’s), maar veel hielp het niet. 40% van de stemmen… Ik deed mijn sommetjes. Nou ja, de opkomst was maar 60%. Hoewel… die niet-stemmers… Uiteindelijk was het (of all people) de huisdichteres die de zaken in een nuchter perspectief wist te plaatsen. “Die 40% woonde hier eergisteren ook al, toch? Toen vond je het nog zo geweldig hier.”
Daar kon ik mee verder. En de zaterdag daarna verbaasde ik me alweer over wat ik hier gewoon was gaan vinden. Eens in de vier weken rijdt er door het dorp een trekker met aanhangwagen (dit is nog niet het gewone/ongewone). Er lopen stoere (gewone?) mannen naast en soms ook helpende kinderen die het oud papier ophalen dat bewoners op de stoep hebben gezet. De opbrengst gaat naar goede doelen.
In Haarlem leverde ik vaak verbeten gevechten bij de papiercontainer om voor mijn stapeltje kranten ruimte te veroveren tussen de pizzadozen en het bol.com-karton. Hier wekt het een soort saamhorigheid. De avond voor de ophaaldag wordt door iedereen gebouwd aan papierstapels in de wetenschap dat vrijwilligers dat de volgende dag komen ophalen. Zo eenvoudig. De ene hand wast de andere. Noem het maar gewoon.
Goeie en tevens grappige column. Ik zou het overigens ook gewoon eeg lastig vinden als iedereen om mij heen BBB zou stemmen. Maar goed, Haarlem heeft in de politiek inbreng met zoiets als van Haga en Baudet. Je gaat bijna verlangen naar een boer van formaat.