Ja, voetbal… Ik hou ervan, dus schakelde ik gisteren even na achten in bij Feijenoord-Ajax (voor de leek: twee grote clubs uit Rot- en Amsterdam) en kwam allengs tot de conclusie dat de sport (voor de leek: vergeet alle associaties met sportiviteit en levenslust) alleen met onconventionele maatregelen (uit-de-Kuip-denken) nog toekomst heeft.
Het eerste vrijwel onuitroeibare probleem zijn de toeschouwers (voor de leek: die van de thuisspelende ploeg – bezoekende clubs mogen hun aanhang niet meenemen). Vroeger heette het vroom dat een kleine minderheid het voor de rest bedierf, maar het omgekeerde lijkt tegenwoordig waar.
De eerste vijf minuten van de wed-strijd (voor de leek: maak nieuwe associaties aan met gokgiganten Unibet en Betcity) hobbelden de spelers astmatisch rond in meer en dichtere rook dan de Duitse paasvuren dit weekend zullen verspreiden. Rookbommen worden steevast binnengesmokkeld en aangestoken. Vraag van de leek: in zo’n stadion hangen toch van die camera’s die kunnen helpen om een lijn te trekken langs alle afzonderlijke wenkbrauwhaartjes van een spits om te kunnen zien of het buitenspel is? Die alles zien? Uh…
Van de toeschouwers (voor de leek: een ander woord is ‘hooligans’) dragen er zo’n 30.000 een zwart uniform, om er extra grimmig en onverzettelijk uit te zien. Alsof er diep in de catacomben van het stadion een fan-fabriek is waar ze worden gekloond. Zou het gedrag verbeteren als ze (dress code!) alleen naar binnen mochten in flodderige Bermuda-shorts en fleurig Hawaï-hemd? In gezelschap van ten minste één vrouw van onbesproken zeden of dito peuter? Ik gooi maar een balletje op…
Nu ik toch bezig ben, de scheidsrechter moet per direct van het veld verdwijnen. In de huidige opzet van het spel dient hij voornamelijk als bliksemafleider voor de redeloze agressie van de spelers (voor de leek: vergeet alle associaties met ‘spelen’ als een gemoedelijke vorm van ontspanning); daarnaast dient hij als publiek voor hun Schwalbes en geschmierde woede. Weg met die poppenkast! De VAR bepaalt voortaan alles! Het alternatief, het heropvoeden van een hele profgeneratie lijkt me onbegonnen werk. Ze zijn al sinds de F-jes gewend hysterisch te reageren op iedere onwelgevallige beslissing.
Bij de wedstrijd van gisteren was driekwart van de tribunes van de voetbalarena gescheiden door netten (waardoor de mensen de wedstrijd zagen zoals de BVVM met mijn oogkwaal). Uit dat overgebleven kwart werd van alles gegooid bij een van de opstootjes (voor de leek: dat zijn de delen van de wedstrijd dat spelers de bal geheel negeren en elkaar niet alleen proberen te schoppen maar daarbij ook sjorren en duwen en schelden). We waren getuige van een voltreffer: een aansteker raakte het kale hoofd van Davy Klaassen (voor de leek: niet alle voetballers zijn kaal, sommige hebben de meest extravagante kapsels) en het bloed stroomde rijkelijk over zijn schedel.
Er lagen op het gras meerdere aanstekers en ook bierglazen (in voetbalkringen is een alcoholverbod even onbespreekbaar als het verplicht dragen van een skipak voor saunabezoekers).
De wedstrijd werd geschorst en na een bezinningsperiode van een kwartier (waarin ik me afvroeg of het mogelijk was over iedere individuele toeschouwer een eigen net te hangen) kwam John de Wolf (voor de leek: Feijenoord-clubicoon) het veld op om te zeggen dat het ‘godverdomme’ uit moest zijn.
Dat de KNVB in spoedoverleg met het kabinet had besloten dat er pas in 2030 weer een wedstrijd gespeeld zou worden in dit land (het CDA wilde 2035). Er klonk een kort fluitconcert (voor de leek: niet van Albinoni of Rampal) maar daarna drong het tot het hele stadion door: een andere oplossing is er niet. Zo is het voor iedereen het beste.
Ik snap het bijna!
Op een ander kanaal werd – vrijwel tegelijkertijd – Barcelona-Real Madrid uitgezonden. Heerlijk voetbal met een fijne commentator. De scheids moest halverwege de wedstrijd één – op het gras – gevonden aansteker aan de zijkant inleveren, waarna Real vrolijk verder combineerde.
‘Goed voorbeeld doet goed volgen’, helaas is het omgekeerde ook waar. Waar Diego Maradonna als eerste, en bij uitzondering, zwaar onder de dope met uitpuilende ogen na een doelpunt naar de camera liep is dit helaas standaard gedrag bij de modale keukendivisie speler die de bal in het netje legt. Daarna volgt een schuiver op de knieën om tot slot met borstklopperij te eindigen voor het uitzinnige thuishonk van de meest fanatieke supporters. Voor voetballers is voetballen bijzaak geworden, belangrijker dan de doelpunten zijn het aantal volgers op hun sociale media account. Hoe meer aandacht een speler genereert hoe meer hij waard is, We’re living at a time when attention is the new currency (Les Brown)
‘Zou het gedrag verbeteren als ze alleen naar binnen mochten in gezelschap van een peuter?’
Op deze vraag is antwoord: nee
https://www.ad.nl/offside/opmerkelijk-tafereel-in-brazilie-man-gaat-met-jong-meisje-op-de-arm-spelers-te-lijf~ae71b513/