Ga naar de inhoud

De kleinste ING

Begin 1: Vorige week nog lekker één keer even een nostalgische acceptgirokaart ingevuld en verstuurd.

  • Begin 2: Het was de banken ontgaan dat 2,6 miljoen Nederlanders niet overweg kunnen met hun apps en andere digi-diensten. Je zou deze mensen ‘bankwezen’ kunnen noemen.
  • Begin 3: Je hebt banken in de stad, bankjes in dorpen en dorpen zonder bankje.
  • Begin 4: De voorlaatste bank die ik aandeed, was in Haarlem, ING aan het Houtplein. Ik keek belangstellend naar de kunst die er hing.
Schilderij in ING Haarlem (kunstenaar mij onbekend)
  • Begin 5: Banken en andere financiële instellingen zouden geen enkel recht van spreken hebben als Nederlanders massaal overstapten op de lange wollen sok volgepropt met munt- en papiergeld.

Begin 6 (en laatst): Mijn moeder (96) is van Haarlem verhuisd naar Wijhe en moest een adreswijziging doorgeven. Dat moet persoonlijk als je geen ING-app hebt (quod non) en ING heeft zich in AD ???? teruggetrokken uit Wijhe of is daar nooit geweest (ik zal het natrekken bij de onvolprezen Historische Vereniging).

Ik pleegde een telefoontje met Raalte (10km met de rollator) en nee… Helaas! Ze waren vriendelijk doch onverbiddelijk: ze moest zelf komen. Dus vorige week stapten mijn moeder, de rollator, de huisdichteres en ik in het (eveneens onvolprezen!) vrijwilligersbusje dat overdag een uurdienst onderhoudt tussen Wijhe en Raalte. In het winkelcentrum liepen we de bank aanvankelijk voorbij. Ah… het filiaal was ondergebracht achterin de Bruna, een langgerekte, niet onaardige winkel. Net toen ik vreesde in een bezemkast te zullen belanden, was daar het schattigste bankje van Nederland.

Een oranje tweezitbankje met een ING-knuffelleeuw/-leeuwknuffel. Er dook (uit een bezemkast?) een medewerkster op. Nog net zo vriendelijk als toen ik haar telefonisch sprak. Ze had alles onthouden, en natuurlijk was die adreswijziging zonder een vloek en een zucht in orde te maken. Gelijk ook maar even een account aanmaken nu we er toch in geslaagd waren daar te komen? De sfeer werd zo gemoedelijk dat ik wilde vragen of ik in een moeite door nog 15 miljoen kon witwassen van mijn drugslab, maar ik hield me in. Dan maar een taartje eten bij bakkerij Jorink.

Zonder die ING-medewerkster, om misverstanden te voorkomen. En wat dat witwassen betreft zal ik eerst eens kijken bij hun digitale helpdesk.


 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *