“Houd je het droog, Sylvia?’ vroeg de ceremoniemeester door de microfoon. Het antwoord was voor iedereen te zien: nee.
Muzieklerares Marleen Bijleveld had ‘We moeten iets kleins doen’ op muziek gezet en de kinderen van de Bavo Jenaplanschool aan de Westergracht hadden het zojuist voorbeeldig ten gehore gebracht. En toen moest de onthulling van het muurgedicht nog komen, de hoogwerker stond al gereed.
Wat een vriendelijke, rustige sfeer heerst er op die school! Ik moest denken aan het Felisenum waar ik tien jaar werkte, alleen waren deze leerlingen maar half zo oud. Erg jong dus – zo jong dat Sylvia (alias de huisdichteres) ervan schrok en ter plekke besloot haar zorgvuldig voorbereide toespraak meedogenloos te amputeren. Verwijzingen naar 9/11 en de klimaatapocalyps kwamen te vervallen.
De subtiliteiten zouden verloren zijn gegaan door wind en verkeer. Ik hoorde de toespraak een dag eerder dus als enige: over wriemelige lettertjes die 22 jaar geleden als verstoorde mieren over het papier kropen en zich min of meer tot haar eigen verbazing lieten drillen tot een gedicht.
Over de schrijver als paardebloem; elk gedicht een pluisje dat op goed geluk de ongewisse wereld in wordt gestuurd en van tevoren weet niemand waar het zal landen. Dat een zo’n pluisje nu (via tussenstops – bundel, voordrachten, ansichtkaart, poster) tot onvermoede bloei was gekomen en een hele muur vulde op een historische locatie, tegenover de Nieuwe Bavo.
De feestelijkheden kregen voor ons nog een vervolg in het Wapen van Kennemerland. Op de terugweg hadden we het gedicht voor onszelf en beseften we pas echt hoe wonderbaarlijk goed het op die plek tot zijn recht komt – dankzij al diegenen die iets kleins deden!
P.S. Zie hier voor andere openbare projecten van Stichting Literair Haarlem, die met recht een verrijking van de stad mogen heten (Maarten Brock en Bas Kamps!!!).
En als ik nog even mag dromen… In een soepele Sallandse vertaling (Cor, Agnes, help!) zou het een inspiratie kunnen zijn voor Wijhenaren. Een blinde muur bouwen ze hier zo en de Stichting Kunst en Cultuur weet van wanten. En dan over drie maanden een plechtige onthulling (Marleen, mogen we je compositie lenen?) met de nieuwe burgemeester. Nou ja, eerst maar even nagenieten van gisteren!
Het was een heel indrukwekkend gebeuren ja , Marius – en Sylvia.
Dat het een begin moge zijn van een reis langs zeer diverse muren op zeer diverse plekken ter wereld …
@Julia: Jij droomt nog weer beter dan ik!
Prachtig!
Geweldig, gefeliciteerd ! Voor mij iedere dag weer te lezen als ik de hond uit laat 😄 wanneer we terug zijn
Wat en mooi en positief!
Erg leuk!
Ik fiets er zeker drie keer in de week langs.
Weer een kostelijke aanwinst voor Haarlem!
Gefeliciteerd!
Bravo! (looks like Bavo…) Ik kom gauw live ervoor staan om het te bewonderen. En ik zou graag de kinderen willen hebben gehoord, Sylvia’s woorden zingend. Wat mooi.
Wat mooi! Die is er wat mij betreft een stuk op vooruit gegaan, sinds de kinderen (ik denk ondertussen de ouders van deze kinderen?) ons doorgaans aanspraken als “koorschool-kakkers”.
(Niet dat ze ongelijk hadden…)