Mag ik de Gouden Gids terug?
Het internet dijt sneller uit dan het heelal zelf, maar alle petabytes en terabytes op een stokkie, als je – ik noem maar wat – een vroedvrouw nodig hebt, liefst een dicht in de buurt, hoesten die zoekmachines een handjevol verwisselbare sites op met loze intro-teksten als ‘de omgeving van Wijhe staat bekend als vruchtbaar en kinderrijk en vanwege het hoge geboortecijfer sedert 1845 staat de verloskunde er op een hoog peil.‘ Je moet een reeks vragen invullen (verwachte afmetingen van de boreling / geslacht / breedte van het geboortekanaal bij aanvang van de weeën (optioneel) / hoeveel liter af te voeren vruchtwater / waarschijnlijke duur van de bevalling i.v.m. uurtarief, etc.) waarna je mag hopen dat de spaarzame offertes niet komen van een kruidenvrouwtje op Vlieland. Herkenbaar?
Afijn, gisteren hadden we halsoverkop een klusjesman nodig. Het appartement van mijn overleden moeder was geruime tijd terug al ontruimd en schoongemaakt (ondanks vereende krachten een pittig karwei), maar (worst case scenario) de nieuwe huurders wilden het opgeleverd hebben in de oorspronkelijke staat – d.w.z. zonder de muurbrede ingebouwde linnenkast die wij van de vorige bewoners hadden overgenomen. Die kast was zeker geen sieraad, maar we hadden gehoopt…
Worst case? Worstest case: het slechte nieuws bereikte me op een dag dat ik gammel wakker werd, met een ontstoken oog en zo’n zuigerig kiespijntje dat voorlopig alleen een beetje aan het zieken is en niet kan besluiten welke van vier zenuwen het gaat martelen. En ja, dan voel je de nasleep van zo’n overlijden extra zwaar wegen, met een sliert formaliteiten, kleine frustraties en ondankbaar werk. Dat de verhuurder ons krap de tijd wilde gunnen, maakte mijn moreel er niet beter op. En als bonus zou volgens de schriftelijke instructies een ‘overgenomen’ wastafel (waar helemaal niks aan mankeerde, zucht) vervangen moeten worden door een (????) ‘standaardwastafel’.
Mijn breed inzetbare, altijd montere en gemotiveerde zwager uit de kop van NH zat er tijdelijk doorheen, bleek. Een vriend uit Haarlem kon niet. Gisteravond deed ik nog een halfslachtige poging met de zoekterm ‘Klusjesman Wijhe’ maar zag het spoedig niet meer zitten. Dan morgen maar verder met Werkspot.nl, klusup.nl, klusnetwerk.nl, klusterfuk.nl (beoordeeld met een 9,8) en klusbedrijf.nl. Ik nam een Ibuprofen en ging slapen.
Vanochtend (iets minder gammel) stelde ik de gevreesde belmarathon nog even uit en speelde wat met een metalen houdertje voor visitekaartjes op mijn bureau. Er zat een kaartje tussen van ‘Klusservice Raalte’. Geen idee hoe ik eraan kwam. Hulp van Hogerhand? Ik belde en De Heer zij geprezen, er werd binnen 3 seconden opgenomen. Ik legde de zaak uit. Ja, enige haast was… ‘Ik zou nu kunnen.’
Er was een klant uitgevallen door niet geleverd materiaal. Of ik even mijn gegevens kon app-en. ‘Met aanhangwagentje?’ Een kwartier later reed Jeroen voor. Rustige jongeman, vriendelijk. Ik wou ‘m omhelzen en in een open landauer feestelijk door het dorp rijden, maar hield me in. Die lelijke kast wist zodra wij binnenkwamen dat zijn laatste uur had geslagen en gaf zich zonder veel verzet over. Drie uur later tilden we de laatste panelen de lift in.
Nu alleen zondag nog een wasbak op een standaard zetten. Als ik die email goed begrepen heb…
