Ga naar de inhoud

Doffe dreunen

Doffe dreunen zijn het… Alsof aan het eind van de straat een bouwcontainer vol puin losgeschoten is van zijn takel. En soms drie bouwcontainers in successie.

Het geluid is niet dermate hard dat je van schrik je koffiekopje omgooit, maar wel verdomd moeilijk te negeren als je je wilt concentreren. De KDOINGS KDOINGS houden soms uren aan. Toen ik hier pas woonde, ging ik weleens op verkenning uit. Niet getergd, maar toch… Alleen bleek aan deze kant van de IJssel de oorsprong van het gedaver en gebulder niet te vinden. Dan zal het wel weer iets van de boeren bij Vorchten of Wapenveld zijn, concludeerde ik eerst, die beroepsgroep doet velerlei voor mij onbegrijpelijke dingen. Een nieuwe drietrapsmestraket of een hyperagressieve stikstof-annihilator?

Inmiddels is mij duidelijk dat de luide explosies helemaal van de Veluwe komen; bij ‘t Harde ligt een militair oefenterrein, met de weinig fantasierijke naam Artillerie Schietkamp. Ze oefenen daar dus niet met klapperpistooltjes en confettikanonnen: hemelsbreed is de afstand tot Wijhe zo’n 20 kilometer – zeg twee keer de Gazastrook.

Nou ben ik opgegroeid in vredestijd en nooit in dienst geweest; ik heb zelfs toen ik achttien was eens PSP gestemd – hetgeen stond voor Pacifistisch Socialistische Partij. En als je dan bovendien het buskruit niet hebt uitgevonden, heb je maar een zeer vage notie wat zich daar afspeelt op de oefenslagvelden. Mikken ze op namaak-konvooien of leggen ze bommentapijten op taaie verzetshaarden van papier-maché? Het veroorzaakt hoe dan ook een heidense herrie.

Vijf jaar geleden zou ik me daar meer aan hebben geërgerd. Een Nederlandse krijgsmacht? Allemaal goed en aardig die folklore, maar ze moeten zich wel een beetje koest houden. Mag het een kalibertje minder? Want als het hier al zo hard klinkt, hoe is het dan in Heerde en Nunspeet? Alleen is er sindsdien het een en ander ten kwade veranderd in de wereld.

Geef míj zo’n vijand, zou Poetin misschien denken als hij die donderklappen va onze jongens aan de andere kant van de rivier hoorde, en bij Hamas zouden ze er waarschijnlijk evenmin van wakker liggen. Voor mij is elke boem een herinnering aan het heersende onheil in de wereld en de spotlust is mij lelijk vergaan. Zou de PSP nog stemmen krijgen als ie nog bestond?

Onzichtbaar met het blote oog: pantserhouwitsers en mortieren?


 

2 reacties op “Doffe dreunen”

  1. Artillerie Schietkamp een weinig fantasievolle naam? Fantasievoller zou ook zo maar als verhullender kunnen uitpakken. Wat me bij zoiets uitdrukkelijk niet de bedoeling lijkt.

    Overigens ligt dat schietkamp er al van vóór de oorlog. De tweede wereldoorlog, voor alle duidelijkheid. Het verbaast me, gezien de overheersende windrichting in Nederland, dat je er nu pas wat van hoort. Maar misschien schoot men in het verleden meer op de Vliehors op Vlieland, iets waar de bewoners van het noordelijke deel van Texel over kunnen meepraten.

    Maar goed. Dit is inderdaad een tijdsgewricht waarin de pacifist een roepende in de woestijn is. Hoewel ik zelf nooit een pacifist ben geweest, vind ik dat niet ècht een goed teken.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *