Naar het zich laat aanzien wordt het land straks geregeerd door een brede coalitie tegen wil en dank van Zuurpruimen, Krentenkakkers, Compromis-muizen en Angsthazen. Natuurlijk, de wereld is een nimmer droogvallend Tranendal, met Nederland qualitate qua als laagstgelegen punt, maar dan nog….
Neem gisteren. In Trouw werd op de voorpagina getobd over het Coa, dat aan ziet komen dat asielzoekers vaker zullen worden opgevangen op schepen. De eerste zin luidt: ‘Ze (de schepen) kosten klauwen met geld.’ Coa-bestuursvoorzitter Milo Schoenmaker ontkent het niet. “Vooropgesteld, dit is niet onze gedroomde keuze. De vele euro’s die we besteden aan schepen, investeren we liever in vaste locaties op de wal.”
Pffffffffffffffffffffff…
Hoogste tijd om de wildste wingerd van Noord-Raalte te trotseren en spontaan binnen te vallen in de verwaarloosde woning van Siep Raasmus jr., onafhankelijk denker en demeritus hoogleraar agitatie en sociale omwentelingen. Binnen heeft schemerduister een alliantie gesloten met sigarensmog. Sieps geest flakkert echter fel op zodra ik hem de zaak voorleg.
“Géén gedroomde keuze? Dit is een gouden kans! Inderdaad, het kost een paar centen, maar dit is echt een gevalletje win-win-win. Zoals het nu gaat, kijken die asielzoekers jarenlang tegen hetzelfde Heras-hekwerk aan, met daarachter kilometers mono-mais of raaigras, met héél in de verte een getergde nederzetting met uitgeputte bewoners die na het patrouilleren ook nog eens hun beveiligingscamera’s moet updaten en de waakhonden moeten trimmen. Nee, dan die schepen! Die kunnen varen.
(Zijn ogen priemen in mijn richting, ik krijg geen tijd het te beamen)
Dus na een tijdje op dezelfde aanlegplek kan je de trossen losgooien en kilometers verderop aanmeren. Volg je me? We hebben 6000 kilometer waterweg in dit land. Rivieren, kanalen, open water. Ik stel voor dat we een slimme inburgeringsroute uitkienen. Educatief, met daarin opgenomen het mooiste wat Nederland te bieden heeft: de Elfstedentocht, de Rotterdamse Haven, Deltawerken, het IJsselmeer, etc. Het Openluchtmuseum in Enkhuizen, Madurodam en de Efteling zitten ook in het programma en het VVV coördineert leerzame rondleidingen op de oever. Nederland Gidsland!
Overigens, de asielzoekers bemannen zelf het schip. Ze krijgen een korte cursus op maat (kapitein, bootsman, lichtmatroos, ketelbinkie) en wie geen zeebenen heeft kan in de horeca-ploeg. Koken doen ze zelf, met door plaatselijke neringdoenden geleverde proviand en afscheidscadeaus: lokale specialiteiten – denk Deventer Koek, Leidsche kaas, Volendammer paling, etc. Ze mogen ook vissen onderweg.”
(Ik laaf mij dankbaar aan de stroom verfrissende inzichten, onstuitbaar als… migranten)
“Een stempelsysteem lijkt mij ideaal: wie na (pak ‘m beet) 1500 kilometer afmonstert en bewezen heeft over de juiste VOC… uh… Coa-mentaliteit te beschikken krijgt automatisch een verblijfsvergunning. Misschien dat een rechts kabinet nog aan zal koersen op een terugverdieneffect: dan kunnen de boten worden ingezet wanneer ergens langs de oever nijpend behoefte is aan arbeidskrachten. En bij wangedrag van opvarenden is kielhalen de eenvoudigste optie, al zit je daar misschien met Europese verdragen. Voor de seksuele noden aan boord…”
Ik wacht niet langer af of Siep mij thee of koffie aanbiedt. Het onvermijdelijke moment is alweer gekomen dat zijn geest mij net ietsje te hard waait. Raasmus jr. onderbreekt zijn betoog niet als ik schielijk afscheid neem en het gevecht aanga met de wilde wingerd.
Meer Siep Raasmus jr. hier en hier.
