`
Ik denk graag dat de mensen allemaal hun best doen. Dus de mensen die deugen én de mensen die niet deugen. De alleskunners en de prutsers, de winnaarstypes en de mislukkelingen, verslaafden en gestopten.
Ik heb daar geen enkel bewijs voor, maar het helpt je soms om je te verzoenen met de dingen – zelfs al wordt de wereld er an sich niet beter op.
In De mooie mevrouw Seidenman, een geniale roman van Andrzej Szczypiorski, huldigt een personage de theorie dat het Nazisme bij de Duitsers in verkeerde handen was – de redenatie was dat Duitsers overal de beste en grondigste in willen zijn, dus dat ze hun verderfelijke ideologie tot in de puntjes uitvoerden. Aan ‘een korreltje zout’ deden ze niet.
Dit stukje krijg ik nooit meer rondgebreid, dat weet ik nu al, ik wil eigenlijk toe naar het afgelopen weekend in Haarlem en een stilleventje ergens bij de Hoogerwoerdstraat.
Anderzijds is het zonde dat citaat van Kingsley Amis er hier niet in te rommelen. Die bedacht een aardige variant op het aforisme dat in iedere dikke man een dun mannetje zit dat eruit wil (‘mijn innerlijke…’ heet dat nu). Hier komt ie: ‘Outside every fat man there was an even fatter man trying to close in.’
Goed, ik liep (samen met al mijn innerlijke mannen) naar de Bomenbuurt en bij de voortuinen en vensterbanken die ik passeerde bedacht ik onwillekeurig dunne mensjes met dikkere/dunnere mensjes ‘inside’, of zweverige mensjes, mismoedige, dappere, slappe, rechtlijnige, slonzige, propere, beminnelijke, patserige, idealistische, enz.
Maar hier stond ik toch even stil. Hoe dit te duiden? Wie heeft dat roze zitje uitgekozen en bevestigd voor zijn onafscheidelijke derrière?Dat stickertje met 13 is niet uit bijgeloof van de zitting gepulkt. Voor een tweezitje was genoeg ruimte, maar die andere bak is gevuld met schelpen. Strandsouvenirs of een asbak voor een onverwoestbare roker? En (barre noodzaak? Humor? Een negatief mens- / hondsbeeld?) dat nietsverhullende verbodsbord. Speciaal aangeschaft?
Is de ‘bezitter’ van dit eigen plekje een man of vrouw? En hoeveel volmaakt geluk heeft dit allerindividueelste plekje gebracht?
P.S. Het was een vol weekend, waarover veel te vertellen zou zijn. De huisdichteres leverde in Spaarndam een gave muzikale bijdrage aan een middag rond Jolanda Prinsen en Marleen Schlatmann. Heur zaag zong als nimmer tevoren.
