Is dit Wijhe op z’n Wijhest / Wieje op zijn Wiejest? In ieder geval kom je op Koningsdag in dit dorp in aanraking met (non-alcoholische) bubbeltjes en bubbels waar je doorgaans amper bij stilstaat.
Met in iedere bubbel stille krachten, van wie de meesten nooit een koninklijke onderscheiding zullen krijgen (dit jaar was Henk Spanjers, vrijwilliger van Tennisclub ATC de enige uit dit dorp van 6000 inwoners), hoe vaak ze zich ook verdienstelijk maken. Neem de jaarlijkse ‘aubade’. Alvorens die kan beginnen om tien uur ‘s ochtends zijn er al slingers en een banier opgehangen en is de microfoon getest. Er is gebeld en geregeld. Alles is drie keer gecontroleerd.
Iemand heeft de navigatiesoftware van de te lossen postduiven geüpdatet. En veel eerder al hebben collectanten van het Verenigd Comité Wijhe huis aan huis geld voor alle festiviteiten ingezameld, zijn er gulle sponsoren gevonden en is er een programmaboekje gedrukt.
Mensen als ik (volbloed individualist, die hun twee linkerhanden voor geen geld willen inruilen voor een normaal paar) gaan er onbewust van uit dat de Vlaggenfee de Langstraat versiert op 26 april, met haar toverstokje. Dus geen stramme vrijwilligers op wiebelige opstapjes. Dat alles als vanzelf op rolletjes loopt.
‘s Avonds gingen we naar het Wiejes Cabaret, hopend dat onze passieve kennis van het Nedersaksische ‘plat’ na drie jaar goed genoeg was om een gedeelte van de aangeboden humor te snappen. In de Nicolaaskerk zat het vol! Tijdens de (prima!) voorstelling betrapte ik mijzelf een paar keer op de gedachte dat dit het ‘echte’ Wijhe was, de groep die door zijn betrokkenheid de boel bij elkaar houdt: het hart van het dorp.
Nou ja, ook daar valt wat op af te dingen. Zullen we dat liever een andere keer doen? Want vandaag wil ik even inzoomen op de grootste kenner van het lokale verenigingsleven, Jan van Aefst. Jan is overal bij. Staat (hoewel hij zelf zeer bescheiden is) overal met zijn grote lens bovenop. Als in 2080 de Historische Vereniging een tentoonstelling wil organiseren over de ‘goeie ouwe tijd’, de jaren 2020 tot 2030, hebben ze een makkie: dan hoeven ze alleen het archief van Jan van Aefst te plunderen. Ons sociale leven compleet: Koningsdag, carnaval, toneel, de Harmonie, zangkoren, Dodenherdenking en Bevrijdingsdag, rietsnijden, Diekdagen, verlichtetrekkertocht, Kerst en Sinterklaas, heggen planten en wilgen knotten, theaterfietstocht, en rookworstacties. Ook gisteren was Jan natuurlijk aanwezig, van het hijsen der vlaggen tot en met het afsluitende vuurwerk.
Als bonus was er gisteren een onvervalste ‘battle’: want naast Jan van Aefst hebben we nóg een zeer actieve en bekwame foto-Jan: Jan Amse (tevens stuwende kracht achter het Verenigd Comité Wijhe).
Hierboven jagen de heren op het ideale plaatje van iets héél kleins, héél ver weg. Een gevallen Kroonpouce? Mijn oranje feesthoedje op de tribune? Volgens mijn Lumix-camera was het om 27-4-2024 / 10:10:04, dus wie weet kunnen de heren het achterhalen.
Het dorpsleven kent zo zijn vaste cyclus, met een geruststellende voorspelbaarheid die ik steeds meer begin te waarderen. En Jan van Aefst staat daar een beetje symbool voor: als hij er bij is, is het goed. Wanneer krijgt hij een lintje?