Heimwee, Fernweh en blauwwee… NRC Magazine heeft vandaag de kleur blauw als thema en Bianca Stigter stelt bij zichzelf de diagnose ‘blauwwee’, een onvervuld verlangen naar meer blauw in haar leven. In haar omgeving speurde ze naar blauw en dat bleek (hoewel schijnbaar de geliefdste kleur) betrekkelijk schaars. Ik had gisteren een gevalletje ongewenst blauw. Ik stapte in Almere over op zo’n nog nieuw riekende kobaltblauwe NS-sprinter. Toen hij reed,… Lees verder »Kleurenfeest
Soms heb je het een en kort daarna het ander en soms zit er tussen het een en ander te weinig ruimte om de boel te ontklutsen of sorteren. Zondagavond in Zutphen hoorde ik Pianotrio no. 2 van Sjostakovitsj voor het eerst live uitgevoerd en de talloze keren dat ik het op CD beluisterde in verschillende uitvoeringen hadden me niet voorbereid op de overdonderende impact die het Trio Martinot zou… Lees verder »Geen daluur
Polarisatie en dreigende burgeroorlog? Je kunt je schouders ophalen, maar dat ‘erepodium’ met boervriendelijke politici daar in Stroe verspreidde dermate kwalijke populistische dampen dat menige luchtwasser ervan in acute ademnood zou raken. ‘Den Haag’ begrijpt de boeren niet, hoort ze niet, moet ze niet, zo luidde de algemene klacht daar. Dus de tijd van praten zou voorbij zijn. Voorlopig schuiven de vertegenwoordigers van LTO, FDF en Agractie niet aan voor… Lees verder »Boer zoekt stadsmens
In een dorp ergens in de Biblebelt streken we neer op een bank rond een grote linde, die beschutting bood tegen de felle middagzon. Er zat al een oudere man druiven te eten uit een plastic zakje. Hij wist ons te vertellen wat voor weer het was (‘warm’) en nadat wij hadden vastgesteld dat zijn druiven er smakelijk uitzagen, raakte het gesprek in een plotselinge stroomversnelling. Ja, druiven… Hij mocht… Lees verder »Wegwezen, allemaal
Kijk, het omslag van de nieuwe bundel van Gerda Blees. Hint: er zit in de winkel een navelgrote rode sticker op met ‘Een zwangerschap in gedichten’. Wekelijks tekende de blonde man in Gerda’s leven haar contouren af op een levensgroot vel papier, dat later de basis zou worden van het omslagontwerp. Het boek bevat 41 gedichten – een voor alle weken tussen conceptie en bevalling. De presentatie in de Kennemer… Lees verder »Week
Volgende week trekken de trekkers weer knetterend van woede door het land. Als stadsmens in transitie / plattelander in wording pretendeer ik niet hier de oplossing voor de stikstofcrisis aan te dragen, maar een paar suggesties om de partijen nader tot elkaar te brengen heb ik wel. Ik werd onlangs aan het denken gezet door een confrontatie met een boer. Een echte boerboer (zie meisjemeisje). De huisdichteres en ik wandelden… Lees verder »Gier en goor
Knip nooit je teennagels de dag voordat je naar België gaat; nou ja, misschien is het geen universele wet, maar mij bekwam het slecht. Het schoot lelijk in mijn rug; ‘s nachts kermde ik als ik me omdraaide en toen moest de marteling van de vier uur durende treinreis naar Gent nog komen. Om een kort verhaal niet lang te maken: fijn was anders, maar eenmaal over de grens was… Lees verder »Bekomen gunst
Bij een boekwinkel in een dorp hier verderop liet een man iemand voorgaan bij de kassa. Hij wilde staatsloten kopen en blijkbaar niet gewoon de vijf of tien die het makkelijkst voor het grijpen lagen. Nog voor hij de verkoper deelgenoot zou maken van ingewikkelde kansberekeningen of zijn voorliefde voor bepaalde reeksen of geluksgetallen kwam er een blondine aanlopen. Een tot blondine gemaakte, gokte ik. Ook zij mocht voor. “Of… Lees verder »Lot uit de loterij
Straatjournaal juni ’22 Karl May was er zo een: een ‘armchair traveller’. De bedenker van Winnetou en Old Shatterhand was zelf nooit in het Wilde Westen geweest. Dankzij een stapel naslagwerken en een levendige verbeeldingskracht kon hij de oortjes van zijn lezers laten gloeien. Daarvoor hoefde hij niet per se met een huifkar over een stoffige prairie te trekken en in een wigwam te slapen, met het risico te worden… Lees verder »Leunstoelreizigers
De Dagklad-redactie zit in een keuzestressspagaatje. Wie eerst te bedienen? Ik heb nog niks geschreven over mijn empty nest-syndroom (de jonge koolmezen zijn onlangs uitgevlogen), maar als ik over mijn nestkastje begin, fladderen de Hell’s Angels alweer weg, nog voordat ik toe ben gekomen aan het motorfietsenmuseum in Raalte. Door elkaar klutsen dan maar, in een non-binair stukje? Dan kijken de motorduivels eerst alleen plaatjes en skippen ze mijn lentelyriek… Lees verder »Koolmezen en motorfietsen