De hagepreker is vrijwel uitgestorven; wel is hier in de omgeving een berm- en bosactivist uh… actief (dat klinkt raar maar anderzijds, je zal ook wel inactieve salonactivisten hebben, met het slappe excuus dat ze de juiste milieuvriendelijke lijmsoort niet kunnen vinden, of dat hun Museumjaarkaart eerst verlengd moet worden). Onze lokale berm- en bosactivist heb ik nog nooit in het wild kunnen betrappen. Het is een schuw, zo niet… Lees verder »Bos- en bermactivist
De Stentor (25 januari) schrijft over bouwproject de Noordmanshoek in Wijhe. Zeven jaar is er over de plannen gedelibereerd, met als uiteindelijk voorstel dat er zeventig huizen komen (aanvankelijk waren er dertig gepland). Gemaakt van duurzame materialen en zelfvoorzienend in het energiegebruik. Best hip. Een voorbeeldig staaltje burgerparticipatie leek het bovendien te worden, tot er op de valreep uit de lokale politiek bedenkingen rezen. De VVD heeft plots becijferd dat… Lees verder »Huisje, tuintje, auto
Zet mij in een comfortabele, reactionaire praatstoel en op verzoek toon ik met een hecht betoog aan dat de verloedering van de omgangsvormen is begonnen met de afschaffing van de toonbank. In de supermarkt waant de klant zich supermens. Hij mag overal met zijn tengels (gewassen dan wel ongewassen) aan zitten, de keuze is onbegrensd en ieder product dat maar een vage begeerte oproept, zwiert hij met een luie boog… Lees verder »Groen licht voor AH
‘Het is goed om feit en fictie uit elkaar te houden.’ Au! Au!! Au!!! Ai, als een interview zó begint… (Ik mag me in zo’n geval graag iemand voorstellen die het omgekeerde beweert. Die je indringend aankijkt, de wenkbrauwen fronst en met veel vertoon van wijsheid zegt: ‘Het is een misvatting dat je feit en fictie uit elkaar dient te houden. Juist in deze tijd van polarisatie. Zeg nou zelf,… Lees verder »Feit en fictie
De lendenen omgorden, noodrantsoenen en thermosfles in de rugzak, elektrische deken mee, brandblusser, SAS-handboek, kompas, pikhouweel, abseil-uitrusting en een geactiveerde OV-chipkaart, niet te vergeten (kaartcontrole is uiterst onwaarschijnlijk, maar nooit geheel uit te sluiten). Een NS-reis dien je niet lichtzinnig te ondernemen. Je weet nooit voor welke verrassingen je komt te staan. Zo ook gisteren. Ik moest van Wijhe (Overijssel) naar Zeeland. Voor een begrafenis, en door het vroege vertrekuur… Lees verder »Geintje van de NS
Straatjournaal januari ’23 ‘This is no time for learning Swedish’, zong Lou Reed op de LP New York. Wat er volgens Lou Reed mis was met ‘learning Swedish’ laat zich licht raden. Er moest – het was 1989 – geen tijd gemorst worden. Actie! Op de barricaden. Weg met glibberige politieke slogans, gekonkel, zelfingenomenheid en kwezelarij. De tijd dringt. This is no time to be acting frivolous because the time… Lees verder »Learning Swedish
Zaterdagochtend, ik bracht de huisdichteres naar het station. Zij was gekleed op de heersende weersomstandigheden – lange periodes met harde regen met tussendoor periodes met nog hardere regen en het geheel rijkelijk besprenkeld met extra druppels. Lekker dan! Bij verzorgingstehuis Het Weijtendaal rollatorde ons een oud vrouwtje tegemoet. Rood jack, capuchon op. Geef die stakker een limousine met privéchauffeur dacht ik meewarig, maar al van verre riep ze ons monter… Lees verder »Nattigheid zonder narigheid
Laat ik nou vanochtend ineens zin krijgen om een dikke, Nederlandstalige ict-roman te lezen! Het kwam weer eens door de ochtendkrant. NRC had het op de voorpagina over de Belastingdienst, waar ze kampen met verouderde ict-systemen. Verouderd? Een gedeelte stamt uit de jaren zeventig. ‘Van de vorige eeuw,’ wordt er voor de zekerheid bij vermeld, voor lezers die de de eeuwen XVII t/m XIX niet durfden uitsluiten. De jaren ’70:… Lees verder »ICT-trilogie
Het grote broodmes (28 cm) is zoek sinds gisteren en zoals dat gaat (het lag niet in de la, niet in de broodtrommel, niet tussen de afwas en kwam ook niet uit zichzelf terug, quasi-onschuldig) werd het een obsessie. Nou ja, obsessietje. Niet zodanig dat ik de krant er voor liet liggen. En zo werd ik door NRC herinnerd aan Chat GPT, een gratis taalmodel dat furore maakt onder frauderende… Lees verder »Chat GPT
Mijn vrije associaties met balkenbrij? Dan kom je toch uit op het braaksel van een ezel dat door de (kans)armen van vroeger eeuwen 13 uur werd ingekookt. Op smaak gemaakt met geweekt karton en rommelkruid en dan tegen je twaalf uitgemergelde kinderen bluffen dat het een delicatesse is, met een lange traditie. Nou wilde het geval dat wij de afgelopen dagen Vlaamse vrienden te gast hadden die wij voor levenskunstenaars… Lees verder »Balkenbrij