Marijas

Wat verandert er per 8 augustus voor vakantiegangers? Wellicht volstaat deze simpele samenvatting: het kabinet heeft in het landsbelang heel Europa op geel of groen gezet (dat kunnen ze – pimpelpaars, loempiabruin of blauw gestippeld had ook gekund). De logica van de kabinetsmaatregelen is onontkoombaar: vrijwel overal is de besmettingsgraad lager dan hier (wij hebben onszelf op rood gezet). Nederlanders die om hun gezondheid geven, zijn qua coronagevaar over de… Lees verder »Koffervirus

Het leven is wonderlijk rijk en oneindig gevarieerd, dus waarom zou je je als onderzoeker bezighouden met de zandzak? In plaat van met de straatsteen? Herstel, in plaats van met de vlinder? Niettemin, ik werd vanochtend gefrappeerd door het NRC-artikel over waterbeheer, door Merel Wiersma, die een bezoek bracht aan The Green Village, het openluchtlaboratorium van de TU Delft. Daar zag men tarsenknandend tandenknarsend toe hoe militairen met zandzakken door… Lees verder »Meer atalanta’s

In de dikke roman die ik nooit ga schrijven moet in elk geval een risscène komen. Er wordt nog gerist in Nederland, moet ik concluderen, anders zouden rode bessen niet worden verkocht in plastic bakjes, met het steeltje er nog aan. Een fanatieke risser zou ik mezelf niet willen noemen en dan nog, de ene rissessie (niet te verwarren met recessie) is de andere niet. Maar in die nooit te… Lees verder »Rissen

De World Press Photo was een voorafje – we waren naar Zutphen gegaan voor een concert in de Walburgiskerk, waar ook die tentoonstelling was. We begonnen met goede moed – mentaal voorbereid op een overdosis oorlogsleed, milieu-misdaad en wat dies meer zij. Ik hoef jullie niet te vertellen hoe de wereld is de laatste 5000 jaar. Maar dan nog, er wrong iets. Het was een soort scheelkijken – alsof het… Lees verder »Iconische koeten

Vanochtend werden we om acht uur gewekt door het gebeier van de kerkklokken en… teveel naar het nieuws gekeken?… we dachten gelijk aan de watersnood. Was er een dijkdoorbraak? Moesten alle dorpsbewoners zandzakken doorgeven? Dat viel mee. Een tijdje later gingen we zelf poolshoogte/peilshoogte nemen bij de IJssel. Er was wel actie. De paarden die daar grazen werden van de uiterwaarden gehaald in verband met het gestaag stijgende water en… Lees verder »Boven alle peil

Ben ik nou zo’n schijterd? Een beetje een bangerik of braverik in elk geval wel. Gisteren wandelde ik over landweggetjes naar station Olst om de huisdichteres af te halen (dat had nog niks met angst te maken). Zij moest het laatste stuk naar Wijhe met een NS-bus afleggen, want er rijden deze week geen treinen rond Zwolle. Ik was in een puike stemming en nam niet de kortste looproute. Op… Lees verder »Kakkebroek?

Heb ík ooit zo hard gewerkt? Vijftien uur per dag? Veertien? Dertien…? Werkenwerken, dwz buffelen/doorbeulen/aanpoten/bikkelen zonder je snor te drukken? Qua arbeidsethos scoorde ik gemiddeld, denk ik, voor mijn luie generatie en nu, als gepensioneerde, drink ik meer centiliters goede whisky dan ik zweetdruppeltjes pleng. Toch voelde ik een lichte jaloezie toen ik een feel–good-verhaal las over pop-up restaurant Bennies in Harculo bij Zwolle. Zolang de IJsselbiënnale duurt, wordt het… Lees verder »Plaatkoek

Moet ik Mr. Robot weer eens van stal halen? Qua kijkgedrag zijn wij verstokte stick-in-the-muds. Van streaming-diensten maken we amper gebruik, beduimelde DVD-schijfjes uit de kringloopwinkel genieten de voorkeur. Meestal series die iedereens oma al heeft gezien. Het ontbreken van actie en heftige emoties strekt daarbij tot aanbeveling. The Detectorists voldeed onlangs aan al onze wensen. De serie draait om een suf clubje Engelse hobbyisten die met hun metaaldetectors door… Lees verder »Mr. Robot

Wie een stukje natuur wil vernietigen, moet van goeden huize komen. Of van bruten, hardnekkigen, winstbelusten, kwaden huize. De natuur is niet kinderachtig en kan best een stootje velen. Desondanks… in De Groene Amsterdammer las ik net over de bolletjes van het groene sneeuwklokje, waarvan Nederlandse handelaren er jaarlijks een slordige 30.000.000 importeren, uit Turkije en het gros uit de Georgische streek Adjara – zodat onze inheemse galanthofielen (sneeuwklokjesliefhebbers) aan… Lees verder »Tuinguerrilla

Ik moest in een buitenwijk van Deventer zijn en merkte dat ik (nu overtuigd dorpeling) vergeten was dat ik van weerspiegelingen in hoogbouw houd.       Na enige vrijwillige omzwervingen geraakte ik weer in het oude stadscentrum. Ook daar leed ik aan onwennigheid. De parfums van Douglas stonken tot ver buiten de pui en de Omgevingsdienst deed niets! Ook andere winkels legden met muziek en uitstallingen nadrukkelijk beslag op… Lees verder »Drempelvrees