Marijas

Die op het parkbankje (zie log van gisteren) was vermoedelijk een Fransman, lees ik en de ander, opgevist uit de Leidsevaart, is geïdentificeerd en wordt door Radio Haarlem 105 genoemd met voornaam, doopnamen, achternaam en een half medisch dossier. We moeten allemaal wat privacy inleveren om de terroristen te ontrieven, dat is bekend, maar had dit niet wat discreter gekund? Ook drenkelingen kunnen kleinkinderen hebben.

In de Volkskrant van 14 juli (katern Kunst en Cicero) velt Hilde de Haan haar oordeel over de nieuwbouw in de Haarlemse binnenstad. Het knap geschreven artikel is voor €1,15 beschikbaar in het digitaal archief en tot de vis erin wordt verpakt gratis bij linksige buren en bekenden. De vooraankondiging, ‘Haarlem pleegt aanslag op het stadshart’ vind ik weinig kies uitgerekend op de dag waarop de slachtoffers van de Londense… Lees verder »Aanslag op stadshart?

Na mijn geestverruimende architectuurvaart in het Oostelijk Havengebied kriegelde ik hier gisteren een beetje na over het keurslijf waarin ons langgerekte Haarlem zit geperst. Grote Broer het Haarlems Dagblad versterkte dat onbehagen vanochtend nog eens met een artikel over het afblazen van de woningbouwplannen in het Westelijk Tuinbouwgebied tussen de Zijlweg en de Brouwersvaart. Het gaat om een strookje grond niet veel breder dan een inlegkruisje: 15 percelen met 30… Lees verder »Megalomanie en complexjes

Vaste lezers van het Raarlems Dagklad weten dat ik mijn draai redelijk kan vinden in mijn woonplaats, al zijn muf-, duf- en sufheid ten spijt. Een verhuizing naar Amsterdam heb ik nooit in ernst overwogen. Dat neemt niet weg dat ik de afgelopen weken tot twee maal toe opgetogen raakte door nieuwe hoofdstedelijke stadsgebieden. Eerst toerde ik vorige week met de nieuwe tram 26, die vanaf CS doorrijdt tot aan… Lees verder »Expansiedrift

Aan eigen nieuwsgaring komt een éénpersoonsonderneming als het Raarlems Dagklad niet toe, vandaar dat ik sinds de oprichtingsdatum frequent Grote Broer het Haarlems Dagblad lees. Een onverdeeld genoegen is dat niet (zie mijn mopperlog van gisteren), maar een onverdeeld ongenoegen evenmin. Zo hebben ze momenteel een prettige serie over Bloemendaalse villa’s ( Wonen in Welstand, geloof ik, of Landgoed, Al Goed – ik heb nu geen zin om de hele… Lees verder »Van Leeuwen en Geiten

Het Haarlemse Ampzing Genootschap strijdt tegen vervuiling van het Nederlands door gemakzuchtig leen- en jatwerk bij buurtalen. De gevechtslinie loopt doorgaans parallel aan de toog van café Koops, maar afgelopen zondag hield het Genootschap een boek ten doop met de titel ‘Kant noch Wall’ (sic, dus humor) met bijdragen van verscheidene, vooral Haarlemse schrijvers, onder wie Mizee, Ferron en Wiener. Het bevat ook een stuk van taalekster / taalvorser Ewoud… Lees verder »Kant noch wiel

Gisteren op bezoek bij mijn ouders in hun vakantiehuisje in Doorn. Midden in het bos. Er stoeiden tuinfluitertjes in het struikgewas en een rode eekhoorn verzorgde demonstratievluchten. Geen knallen daar, geen doffe dreunen in de verte. En zo gebeurde het dat ik pas om half acht hoorde van de aanslagen in Londen. Zij het onterecht, je voelt je altijd een beetje achterlijk als je je portie ellende met zoveel vertraging… Lees verder »Achter het Nieuws