Marijas

Gossammeliefhebbe! Het Haarlems Dagblad kiepert me daar vanochtend een container vol onlust en ressentiment over mijn ontbijt-Brinta! Kolonnes azijnpissers en agitators verdringen zich in de kolommen van De Grote Broer. De ‘Fathers 4 Justice’ zetten de arrondissementsrechtbank in Haarlem af, de brandweermannen spugen op de CAO-voorstellen, bij de mountainbikers komt hete stoom uit de oren omdat ze niet genoeg in de duinen mogen (c)rossen, voor de gemeentebalies liggen de wachtenden… Lees verder »Apocalyps

Drie Haarlemse wethouders houden een web-log bij. Op de mooie website van de gemeente Haarlem wordt met uitroeptekens naar die dagboeken verwezen. Het is dan ook een sympathiek idee – het beleid beter uitleggen aan de burger, voeling houden met de achterban, je menselijke kant promoten … geen mens kan daar tegen zijn. Alleen, laat zo’n goedbedoeld log zich combineren met een zware wethoudersportefeuille? Het Raarlems Dagklad ging op onderzoek… Lees verder »Luie loggers

Bestaat het dat je dertig jaar na dato ineens spijt krijgt van een spontane lachsalvo?In mijn studententijd liep ik per ongeluk een Amsterdamse boekwinkel binnen toen Simon Vinkenoog daar bij een microfoon stond te gesticuleren en orakeltalen. Niet mijn dichter: oosterse tantra- en mantra centra, Tibetaanse kloosters en de Ruigoord-scene liggen achter mijn geestelijke horizon (zeg maar de lijn Halfweg – IJmuiden). ‘GRAAS, GRAAS GODVERDOMME GULZIG VAN HET GRAS, GODS… Lees verder »Vergane lach

De illusie dat ik de medemens begrijp heb ik maar zelden. En dan hebben we het alleen nog maar over de illusie. Gisteren op station Amersfoort op weg naar ‘Een Nacht vol Poëzie’ in Harderwijk (waarover later meer) kwam er een zwarte man met korte dreadlocks en bloeddoorlopen oogjes naast ons zitten. Hij zag er onopvallend uit, behalve dan dat hij dunne gele handschoenen droeg. Dat was het eerste wat… Lees verder »Happy Hour

Gisteravond met de huisdichteres in Harderwijk voor de ‘Nacht vol Poëzie’ (waarover later meer). Tussen de dichterlijkheden door trad Speelman en Speelman op, een uitermate sympathiek Haarlems (waarom vertellen ze mij nooit wat?) kleinkunstgezelschap. Bij deze gelegenheid manifesteerden de broers zich vooral muzikaal (verdienstelijk inhaak- en meeblèr-repertoire en een magnifieke Herman van Veen -persiflage / imitatie/ ode – alles ondersteund door violiste Lenneke Dijkens), maar ook de paar cabaret-intermezzi die… Lees verder »Speelman en Speelman

De jongens ‘hadden een spoor van vernielingen achtergelaten dat liep vanaf het Duinvlietpad naar het winkelcentrum Ramplaan.’ (HD, 17 mei) Ik knik goedkeurend. Het gaat om zeven wakkere knapen (17, 13 en vijf van 14 jaar) die zaterdagochtend werden aangehouden met in hun handbagage twintig pakjes boter, vijf tubes tandpasta, meerdere tubes mayonaise en enkele kaarsen. Kijk, dat is het betere werk. Echte profs, die de traditie in ere houden!… Lees verder »Sirenes en patronen

Haarlem is ‘the city that always sleeps’, maar soms krijgen wij bij wijze van ontwikkelingshulp wat lawaai van naburige plaatsjes. Vanuit Zandvoort (zo’n zeven kilometer hemelsbreed) kwam vanochtend, lang voordat wij aan het ontbijt de pinkstereitjes aan het beschilderen waren, het onmiskenbare geluid van de Pinksterraces. Officiëel heet het evenement ‘de Radio 538 Pinksterraces’. Twee kabaalmakers, één monsterverbond. Mijn eerste reflex is dan om met mijn scherpste priem naar het… Lees verder »Pinksterraces Zandvoort