Ga naar de inhoud

Marijas

Goudhaantje

We hadden een uurtje prettig gewandeld op landgoed De Gelder en waren bijna weer bij de uitgang. ‘Nou moet er alleen nog iets bijzonders gebeuren,’ zei ik tegen de huisdichteres.  Gewoon een hemels visioen of een bronstige Sallandse wintereland of een ontsnapte gifslang. Minder sensationeel mocht ook, het ging om het idee. Het schemerde al. We liepen tien meter door zonder dat mijn wens werd vervuld. ‘Hé, hoor je dat?’… Read More »Goudhaantje

Stresstor

De Stentor is het stresskipje onder de dagbladen. Zoals een kip ‘tok-tok-tok’ kakelt als er een uitgehongerde sperwer over het erf scheert, zo krijst de Stentor ‘crisis-crisis-crisis’ – ook als er in de wijde omtrek niks scheert. Op zaterdag krijg ik de papieren versie van de krant en nog op het tuinpad las ik de kop op de voorpagina: ‘Extreem veel meer laadpunten in oosten’. EXTREEM!?!?! In blinde paniek spurtte… Read More »Stresstor

Spiegeltje, spiegeltje

We hadden teaser noch trailer gezien dus tja… Mozart’s Zauberflöte, The Next generation?!? In het Nederlands gesproken én gezongen? Gezuiverd van vrouwonvriendelijkheid en andere achttiende-eeuwse euvels? ‘Als het ondraaglijk wordt, smeren we ‘m in de pauze’ was de expliciete afspraak, maar wij (ouder echtpaar) hadden maar een of twee knisperige, zeer eigentijdse scènes nodig om ons gewonnen te geven. Dan is een Trump-achtige autocraat op zijn ziekbed overleden en barst… Read More »Spiegeltje, spiegeltje

Frituurpopulisme

Over hard wetenschappelijk bewijs beschik ik nog niet, maar zou het kunnen dat zich in de gevreesde onderbuik van de samenleving een enorme klont onverteerbaar, gestold frituurvet bevindt, te vergelijken met het soort dat soms rioolbuizen verstopt in Londen – klonten zo zwaar als tien dubbeldekkerbussen? Ik kom erop doordat (zoals na iedere politieke aardverschuiving) krantenredacties momenteel hun journalisten op safari sturen naar volksbuurten. Bij Trouw was Jeroen van Raalte… Read More »Frituurpopulisme

Schaduwspringen

Alle begin is moeilijk. Ik probeerde over mijn eigen schaduw heen te springen. Voor de zekerheid wachtte ik tot hij niet meer bewoog. Mmm… hij was bijna net zo groot als ik, schatte ik. En springen vanuit stilstand, zonder aanloop…? Wat een flop! De eerste poging was een deerlijke mislukking, geef ik ruiterlijk toe. Ik landde ergens waar de knieën van mijn schaduw zich hadden bevonden. Hij was me te… Read More »Schaduwspringen

Wal en schip

  Naar het zich laat aanzien wordt het land straks geregeerd door een brede coalitie tegen wil en dank van Zuurpruimen, Krentenkakkers, Compromis-muizen en Angsthazen. Natuurlijk, de wereld is een nimmer droogvallend Tranendal, met Nederland qualitate qua als laagstgelegen punt, maar dan nog…. Neem gisteren. In Trouw werd op de voorpagina getobd over het Coa, dat aan ziet komen dat asielzoekers vaker zullen worden opgevangen op schepen. De eerste zin… Read More »Wal en schip

Verdwenen gebouwen

Gisteren schoot ik in de opa-modus: “Weet je, er komt een leeftijd dat gesloopte gebouwen blijven herrijzen – je weet dat ze er niet meer zijn, maar als je langs de plek komt waar ze stonden, ben je telkens weer teleurgesteld en verdrietig. Want in je herinnering zijn ze er gewoon nog. Of weer.” Ik zei het tegen een jonge dorpsgenote die het zeker niet zou begrijpen en mij zonder… Read More »Verdwenen gebouwen

Subsidiegestuurd buitenspelen

Sinds mijn tirade tegen wipkip, wipvis en aanverwant wipgoed heb ik mij niet meer uitgelaten over speeltuig in de openbare ruimte (oh ja, de nooit populair geworden ‘wipniks‘ hadden we ook nog, uit 2009). Hoogste tijd dus voor een vervolg – de kinderen die destijds wipkipten / kipwipten hebben inmiddels stemrecht. Dit weekend ging ik in het gevolg van de huisdichteres mee naar A’dam, alwaar wij tussen Flevopark en Javaplein… Read More »Subsidiegestuurd buitenspelen

Siep Raast door

Straatjournaal november ’23 Stemwijzer, Kieshulp… het klinkt reuze gedienstig, maar vergeet niet dat zulke apps slechts een fractie van het politieke ideeënspectrum weergeven: dat van het fantasieloze, bangige, nooit-met-losse-handen-establishment. In de aanloop naar 22 november sprak ik daarom met Siep Raasmus jr., gediplomeerd zelfstandig denker en demeritus professor agitatie en sociale omwentelingen. Siep jr. wacht mij op in het voortuintje van zijn woning in Noord-Raalte. Het hekje knerst roestig; om… Read More »Siep Raast door

Doffe dreunen

Doffe dreunen zijn het… Alsof aan het eind van de straat een bouwcontainer vol puin losgeschoten is van zijn takel. En soms drie bouwcontainers in successie. Het geluid is niet dermate hard dat je van schrik je koffiekopje omgooit, maar wel verdomd moeilijk te negeren als je je wilt concentreren. De KDOINGS KDOINGS houden soms uren aan. Toen ik hier pas woonde, ging ik weleens op verkenning uit. Niet getergd,… Read More »Doffe dreunen