Donderdag fietste ik na een lange werkdag over de Hagelingerweg, hongerig genoeg om een noodstop te maken toen ik een snackbar zag. Het was zes uur = etenstijd, en de Santpoorters wisten de weg naar hun lokale voedselvoorzieners goed te vinden. Ik bestelde mijn patatje mayo en had vervolgens alle tijd om de niet aflatende bedrijvigheid gade te slaan. “Vier frikandellen, twee loempia’s en zes patat pinda.” “Dat was ‘m?…… Lees verder »Frituurballet
Fijn, zo’n kliekjesdag / restjesdag / tussendag / we-hoeven-niksdag / pantoffeldag / laat-maar-waaien- en- natte-sneeuwen Derde Kerstdag. Op het fornuis slingerde vanochtend nog een groot vel bakpapier met (als een vergeeld jarenvijftigbehangetje) de culinaire sporen van de krokante pompoenpomponnetjes die de huisdichteres voor de Kerstdis bereidde. Mijn brein nam een onaangekondigde denkpauze (oh nee, dat is wat anders) analysestop en liet alles een beetje sloffen vandaag. Ik had een cellosonate… Lees verder »Restjesdag
“Ga je nog wat leuks doen?” “Ga je nog wat leuks doen?” “Ga je nog wat leuks doen?” “Ga je nog wat leuks doen?” “Ga je nog wat leuks doen?” “Ga je nog wat leuks doen?” Het is niet zo zeer de belangstelling op zich, de laatste dag voor de vakantie, als meer de onveranderlijke formulering die mijn korzeligheid oproept. Ja. Ik ga alle oude dweilen eindelijk eens uitkoken in… Lees verder »Wat leuks doen
Bij mij verloopt het meestal zo: na twee dagen gemene griep komt er een derde dag waarop je alleen maar een beetje ziekjes bent. Zonder uitbundig gehoest en gesnuit, zonder huismiddeltjes en paracetamol. Een dag zonder fut en ideeën ook. Lezen is nog te inspannend, muziek te opdringerig en het IQ lijkt 30 punten lager dan normaal. Onder een dekentje naar een film kijken is dan de beste manier om… Lees verder »Gedoseerde emoties
Ik had een pakketje voor een collega in Alkmaar en in plaats van in de rij te gaan staan in zo’n mini-pseudo-postkantoortje, besloot ik te gaan fietsen. Hemelsbreed is het dertig kilometer van Haarlem. Met een toeristische slinger door de duinen bij Castricum en een paar keer verdwalen (ik ben geen routeplanner) kom je dan uit op een kilometer of tachtig. Ik heb een degelijke herenfiets met drie versnellingen –… Lees verder »Zelven
Op de heenweg zaten we in een vrijwel lege coupé die naar afhaalchinees rook. Acht meter bij ons vandaan zaten twee jonge verpleegsters te eten en tussen happen foe jong hai door wisselden ze op montere toon wetenswaardigheden uit over het injecteren van diabetespatiënten en andere medische verrichtingen. Het was een klassiek gesprek: de spreektijd min of meer eerlijk verdeeld, met af en toe een aarzeling of een stilte (als… Lees verder »Wolf of kip?
Het was zo’n dag dat alles op zijn mooist was: de jonge vrouwen in hun blote vakantiejurkjes, het rijpe fruit in de marktkraampjes, de koorzang op de openluchtpodia, het kanariegeel van de wegafzettingen. Op de hoek van de Verspronckweg zette een brommerrijder een wheelie in, langs de Schotersingel en toen hij in de Ostadestraat uit zicht verdween reed hij nog steeds op één wiel (op weg naar de Zaanelaan?). ‘Niet… Lees verder »Beautje
Waarom daar laat zich raden, maar waarom het gevoel me juist die dag besloop kan ik niet bedenken. Ik ben er wel vaker bij als de Haarlemste Haarlemmers urenlang in elkaars drankdoordrenkte gezelschap verkeren. Misschien had ik zelf niet genoeg gedronken; dat ik net had gehoord van een vriend wiens gezondheid een opdoffer had gekregen, speelde vast ook mee. Hoe dan ook, ergens in de Damstraat, tussen het geroezemoes in… Lees verder »Tussen Waag en Koops
As happy as a rat with a gold tooth, zeggen de Engelsen, maar dit was anders blij. Dit was ongecompliceerd –as happy as a dog with three tails-blij en dan in honderdvoud. Op het strand bij Bloemendaal ging net toen wij passeerden de deur van een paviljoen open en in een mum van tijd waren we omgeven door een wolk geconcentreerde vrolijkheid. Honden (aan de riem of los) in alle… Lees verder »Kwispelparade
Ja, ja… de natuur is in de war, zo zien we het graag in dit sensatiebeluste land: tulpen die prematuur uit hun bol gaan, narcissen narcistisch poserend in hun perken, mediageile pulletjes die er een dubbele longontsteking voor over hebben om als eersten op de voorpagina van de Telegraaf te zwemmen… En natuurlijk, de sneeuwklokjes klingelen naar hartelust en er zijn al lammetjes gesignaleerd die druk bezig zijn hun nestjes… Lees verder »Oude knarren