Tosca
Ik betrapte de huisdichteres met ‘Tosca’ van Maud Vanhauwaert. “Is het wat?” Er werd zo grif ja geknikt dat ik het ook wou lezen. Ik ken Maud (met ‘oo’, niet ‘au’) een héél, héél klein beetje uit de tijd dat de Utrechtse Vorlesebühne nog bestond, waar (hulde aan oprichter/organisator Bernhard Christiansen) een maandelijks podium werd geboden aan ‘kort, vreemd proza’. Sylvia had daar een vaste basisplaats. Er was ook een… Lees verder »Tosca