Literaria

‘Rotte plekken in de stad leiden niet vaak tot poëzie’, schrijft de jury van de Trouw schrijfwedstrijd vandaag lichtelijk verongelijkt. 150 gedichten over 65 verschillende plaatsen kregen ze binnen – voorwaar geen slechte oogst, maar er was kennelijk gehoopt op een fikse dosis binnensteedse Angst. Het hele Leefbare A-Z van Afrekeningen (crimineel) tot Zwerfvuil hadden ze in toxische ‘vers libre’ gegoten willen zien en in plaats daarvan zwijmelen die zijige… Lees verder »Stadsgedichten

Hebben ze hem vanuit een hinderlaag met een lasso gevangen toen hij langszoefde op zijn Koga Miyata en hem onder zware bedreigingen gedwongen te poseren zonder zijn zonnebril? Grote Broer het Haarlems Dagblad publiceerde vrijdag een interview met de Haarlemse thriller-schrijver Fortinbras Vonk, die ik zelf incidenteel arresteer bij de kaasboer hier op de hoek. In de gloriejaren van het vaderlandse voetbal streden wij regelmatig zij aan zij tegen een… Lees verder »Fortinbras Vonk

‘Eén getuige, geen getuige’, schrijft Dick Verkijk in Harry Mulisch ‘Fel anti-nazi’ vanaf wanneer?, het pamflet waarin hij bewijs aanvoert voor Mulisch’ mogelijke lidmaatschap van de Nationale Jeugdstorm. Verkijk heeft er minstens twee, zoveel lijkt duidelijk, en ze zijn niet anoniem. Over de vraag hoe belangwekkend de onthulling is, kan je van mening verschillen (zie eerder in het RaDa). Dat Verkijk het volste recht heeft de zaak in de openbaarheid… Lees verder »Anti-Nazi?

Het Haarlems Dagblad wijdt vandaag een hele pagina aan Dick Verkijks bewering dat onze ereburger Harry Mulisch als dertien- à veertienjarige is gespot in het uniform van de Jeugdstorm. Kroongetuige Annie Peperkamp-Smit komt in het artikel van John Oomkes naar voren als iemand die weet waar ze over praat. Ze ratelt de namen van haar toenmalige buren moeiteloos af. Er is ook nog een anonieme getuige, doch aanvullend ‘bewijs’ wordt… Lees verder »Tja en Soit…

Jan Wolkers, Ivo Michiels, K. Schippers, Remco Campert, Jacques Hamelink, Hugo Raes, Sybren Polet, Rutger Kopland, Louis Paul Boon, Gerrit Krol… De gretigheid waarmee je als jongen leest, komt later nooit meer terug. En al die schrijvers stonden zomaar voor het grijpen voor mij, als middelbare scholier. Dat was zo’n vijfendertig jaar geleden, in de eenvoudige dorpsbibliotheek van Santpoort-Noord. Ze hadden er hoge kasten en een niet erg benaderbare juffrouw,… Lees verder »Gesloten boek

De reeks ‘Literatuur in de duinen’ is een initiatief van Boekhandel Bloemendaal: psychiater Bram Bakker (auteur van ‘Te gek om los te lopen’) voert gesprekken met schrijvers. Gisteren was er een dubbelprogramma. Voorafgaand aan het hoofdgerecht – AKO-winnaar Jan Siebelink over ‘Knielen op een bed violen’- maakte Lilian Blom, weduwe van Louis Ferron, zich sterk voor diens laatste roman ‘Niemandsbruid’ (een boek waarover ik hier al eerder schreef en dat… Lees verder »Siebelink

Amper een week geleden schreef ik hier over het fameuze Jan en Piet Museum, gevestigd in de Dijkstraat. De Dijkstraat… eerlijk gezegd wist ik niet eens waar het was. En vandaag (it’s a funny old world!) kwam ik de naam opnieuw tegen in Elsbeth Etty’s recensie van de juist gepubliceerde Vestdijkbiografie van Wim Hazeu. Wat blijkt? Simon Vestdijks grootvader werd in Haarlem te vondeling gelegd op de hoek van de… Lees verder »Terug naar de Dijkstraat

Een scheiding der geesten gisteren: de huisdichteres ging naar haar geestverwanten in De Waag, waar na een korte hapering de voordrachtreeks Woorden in de Waagschaal werd hervat. Mijn eigen prozaïsche persoontje gaf de voorkeur aan een bezoek aan de Kennemer Boekhandel, waar een avond was gewijd aan Kester Freriks’ nieuwe roman ‘Madelon’ (uitgeverij Conserve, 2005). Ik had het boek eerder deze week met bewondering gelezen. Hoofdpersoon is beginnend biograaf Harry… Lees verder »Kester en Madelon

Vreemd om een boek te lezen van een schrijver die nog maar zo kort dood is. Ik noem maar wat: Adele Schopenhauer, de hoofdpersoon van ‘Niemandsbruid’, Louis Ferrons laatste roman, ligt in 1849 op haar sterfbed. Op de zeventiende augustus vertoonde ze de eerste verschijnselen van waterzucht; ze begon op te zwellen als een ballon. Op de drieëntwintigste lijkt een mirakel te geschieden. Zo er al van een opeenhoping van… Lees verder »Niemandsbruid

Vandaag werd Louis Ferron begraven. Ik kom er nog op terug zodra ik ‘Niemandsbruid’ uit heb, zijn laatste roman, waarvan hij pas drie dagen voor zijn overlijden het eerste exemplaar onder ogen kreeg. In het Haarlems Dagblad van woensdag 31 augustus staat een ontroerend stuk van Martin Hendriksma over de voorgenomen hereniging tussen Ferron en twee hoogbejaarde Duitse tantes, die hem tussen zijn eerste en vijfde levensjaar hadden gekend, alvorens… Lees verder »Louis Ferron