Amper een week geleden schreef ik hier over het fameuze Jan en Piet Museum, gevestigd in de Dijkstraat. De Dijkstraat… eerlijk gezegd wist ik niet eens waar het was. En vandaag (it’s a funny old world!) kwam ik de naam opnieuw tegen in Elsbeth Etty’s recensie van de juist gepubliceerde Vestdijkbiografie van Wim Hazeu. Wat blijkt? Simon Vestdijks grootvader werd in Haarlem te vondeling gelegd op de hoek van de… Lees verder »Terug naar de Dijkstraat
Een scheiding der geesten gisteren: de huisdichteres ging naar haar geestverwanten in De Waag, waar na een korte hapering de voordrachtreeks Woorden in de Waagschaal werd hervat. Mijn eigen prozaïsche persoontje gaf de voorkeur aan een bezoek aan de Kennemer Boekhandel, waar een avond was gewijd aan Kester Freriks’ nieuwe roman ‘Madelon’ (uitgeverij Conserve, 2005). Ik had het boek eerder deze week met bewondering gelezen. Hoofdpersoon is beginnend biograaf Harry… Lees verder »Kester en Madelon
Vreemd om een boek te lezen van een schrijver die nog maar zo kort dood is. Ik noem maar wat: Adele Schopenhauer, de hoofdpersoon van ‘Niemandsbruid’, Louis Ferrons laatste roman, ligt in 1849 op haar sterfbed. Op de zeventiende augustus vertoonde ze de eerste verschijnselen van waterzucht; ze begon op te zwellen als een ballon. Op de drieëntwintigste lijkt een mirakel te geschieden. Zo er al van een opeenhoping van… Lees verder »Niemandsbruid
Vandaag werd Louis Ferron begraven. Ik kom er nog op terug zodra ik ‘Niemandsbruid’ uit heb, zijn laatste roman, waarvan hij pas drie dagen voor zijn overlijden het eerste exemplaar onder ogen kreeg. In het Haarlems Dagblad van woensdag 31 augustus staat een ontroerend stuk van Martin Hendriksma over de voorgenomen hereniging tussen Ferron en twee hoogbejaarde Duitse tantes, die hem tussen zijn eerste en vijfde levensjaar hadden gekend, alvorens… Lees verder »Louis Ferron
‘Haarlem’ van Heather Neff wordt vandaag in Grote Broer het HD mild besproken door Paul Lips, maar zelfs na drie maanden als hoofdredacteur / stadscolumnist / chef kunst van het Raarlems Dagklad gaat mijn beroepsdeformatie nog niet zo ver dat ik me blind op zo’n roman stort uitsluitend vanwege de titel. En de verhaallijn dan? Ex-alcoholist / gewezen saxofonist Abel Paulus Crofton komt over uit NY om hier ter stede… Lees verder »Raadsels en spiegels
Bij ‘Een Nacht vol Poëzie’ in Harderwijk traden de dichters op in twee verschillende locaties. De ene was poëzievriendelijk (daar heb ik in mijn vorige log al over geschreven), in de andere waren de dichters een wezensvreemd element tussen de lokale toepers, biljarters, slempers en daters.Poetry slammer Gijs ter Haar (zie foto) liet zich niet ontmoedigen en sloeg woest om zich heen met teksten begrijpelijk en onbegrijpelijk. Ik beleefde… Lees verder »Slam voor je harses
Vanavond wilde de huisdichteres naar een literaire avond in de Kennemer Boekhandel hier vlakbij en ik chaperonneerde haar zonder me vooraf verdiept te hebben in wat me te wachten stond. Iets met Russische poëzie, zoveel was duidelijk. Het bleek te gaan om een voordracht van de al dertien jaar (dertien jaar! Waarom vertellen ze mij nooit wat???) hier in Haarlem woonachtige Georgische vertaalster Nina Targan Mouravi. Het publiek was vanaf… Lees verder »Russische klanken