Een zachtglimmende salontafel die naar Pledge ruikt, en daarop een vaasje met blauwe druifjes en een roze sierkaars, en verder helemaal niets is niet – nee, niet – mijn streven. Maar er zijn grenzen. Als mijn salontafel (doordat ik de natuur vrij spel geef) is verworden tot een stortplaats van boeken, CD’s, wattenstaafjes, keelpastilles, knipsels, scharen en pennen, besluit ik tot een Grote Opruimactie. En zo vond ik vanochtend een… Lees verder »Binnen handbereik
‘Hij kwam, zag en zweeg’, schreef de Volkskrant over Coetzees aanwezigheid bij ‘zijn’ festival in Amsterdam. En nu was de onbenaderbare, publiciteitsschuwe Nobelprijswinnaar in Haarlem op de literaire avond in de Philharmonie. Het geroezemoes verstomde toen de grote man met zijn gevolg van achteruit de zaal naar voren schreed. Zwijgend, kaarsrecht, met in zijn hand het paarse mapje waaruit hij ter bekroning van de avond iets zou voorlezen. Een unicum,… Lees verder »Kaarsrecht en onbewogen
Hij was er, dat was al heel wat. Van Gent naar Haarlem gereisd, en nog wel geëscorteerd door de mythische Tania de Metsenaere! De andere deelnemers aan de Vlaamse avond, zanger Johan Verminnen en dichteres Sylvie Marie waren zeer zeker de moeite waard, maar de meeste aandacht ging onvermijdelijk uit naar Herman Brusselmans. Voor de pauze las hij voor uit eigen werk, wat hem natuurlijk bij uitstek is toevertrouwd: rap… Lees verder »Vlaamse Avond
Wat een vreemd boek! Wat een grandioos boek! Over het doppen van bonen van de Poolse schrijver Wieslaw Mysliwski! Over het platteland, hoeden, vakmanschap, de saxofoon, over de oorlog, over na de oorlog, over het bos (waar ‘de graven’ zijn), over de werking van het geheugen, over expres vergeten, over de liefde, over drank, over identiteit of de illusie daarvan, over alles waar alle goede romans over gaan. De hoofdpersoon,… Lees verder »Over het doppen van bonen
De Heilige Drie-eenheid van de moderne lifestyle? Liefde & Passie (twee ingrediënten van het brood van AH), uiterlijke schoonheid & … oh, nee, ik ga niet smokkelen met die ampersands, het wordt een Heilige Vijf-eenheid want een perfecte gezondheid hoort er natuurlijk ook bij en dan het onderwerp van vandaag, tomeloze altijdbruisende ENERGIE. Energie staat goed aangeschreven, je hoort er nooit een kwaad woord over, en zodra je je energie… Lees verder »Energietekort
Van klassieke schrijvers ken je de stem niet en dan componeer je zelf maar een bijpassende, afgaand op hun stijl. Jonathan Swift klinkt afgemeten in A Modest Proposal, meedogenloos als een decoupeerzaag. Samuel Johnson geef je een stem die alle oppositie platwalst – sonoor, gezaghebbend. Uit de eerste helft van de vorige eeuw valt al heel wat bij elkaar te samplen. Van James Joyce had ik ooit weleens een plaatopname… Lees verder »De stem van de schrijver
Het klimaat is de laatste tijd grimmig op het dak van ons schuurtje, op zijn Balkenends gezegd. Toen ik vanochtend licht geërgerd naar het raam pantoffelde, was het gejank en gegrom al geruime tijd gaande. Crescendo. Ik verwachtte elk moment twee woest klauwende, elkaar filerende katten te zien, in een wolk dwarrelende bontvlokken. Wat ik aantrof was een bizar machtsevenwicht, waarbij niet vast te stellen viel wie underdog was en… Lees verder »Grimmig
‘Wij willen literatuur die in geen andere tijd moet zijn geschreven, dan in de tijd waarin ze is geschreven. Schrijvers zouden niet in hun werkkamer een stilleven van een appel en een peer moeten bedichten terwijl buiten het kanonnenvlees in de loopgraven lilt.’ Hé, een manifest! Een duo-manifest zelfs! Op de site van Trouw staat vandaag het Manifest voor een riskante literatuur van Erik Jan Harmens en Ilja Leonard Pfeijffer,… Lees verder »Riskante literatuur
Erna had won the Walking into a Bookshop Slowly Contest. It had taken her three hours and thirty-five minutes. Proudly she received her prize, a set of fat book-volumes. After the ceremony she headed home, slowly reading the first book as she went slowly along. After about a week she settled on her sofa and by then she had finished as many as 333 pages. Eberhard had not joined the… Lees verder »Langzaam een boekwinkel in
Het was dat ik wist dat Michel van Eeten de naam is achter het bekroonde weblog Bijzinnen.com, anders had ik Tegennatuur waarschijnlijk gewoon op de ‘pas verschenen’ tafel laten liggen. Zelfs toen ik eraan begon, had ik nog mijn twijfels. Als je pet ernaar staat een vrijblijvend, efemeer blogje tikken is toch iets van een andere orde dan een voldragen roman publiceren. Mijn andere bedenking gold het feit dat Van Eeten… Lees verder »Tegennatuur