Vanuit mijn wieg kon ik in 1954 praktisch het puffen en blazen van Jeen van den Berg horen, op weg naar zijn Elfstedentocht-overwinning. Die wieg stond dan ook in Dokkum en niet in Haarlem. Hoewel ik mijn milieu dus alleszins mee had, heeft mijn schaatscarrière nadien geen grote vlucht genomen, tot mijn teleurstelling. De gladde ijzers roetsjten vandaag dan ook onder de voeten van anderen. Rond half een (de krant… Lees verder »IJsgeglunder
Vanochtend zag ik een oproep om wakken te hakken voor ijsvogels. Kunnen ze dat zelf niet, die beesten worden geboren met een ijspriem aan hun kop! Maar wat weet ik ervan? Neem die pinguïns die van de dierentuindirecteur dicht bij de radiator moesten blijven. Het bleek een Zuid-Afrikaanse soort te betreffen, die alleen gedijt in tropische zwemparadijzen – dus niet hun winterharde familie uit Antarctica. De vogels aan de… Lees verder »IJzigheden
De NRC-rubriek Çorrecties & aanvullingen’ mag ik graag lezen. Vanochtend deze komische rectificatie (tenzij de eerste slachtoffers onder de rokkenjagers al gevallen zijn): In Eén enkele paddenstoel kan al fataal zijn (21-9, p. 10-11) staat dat de eetbare parelamaniet een glad rokje heeft, en de giftige panteramaniet een gegroefd rokje. Dat moet juist andersom zijn.’ En verder kijken we alleen nog plaatjes in deze aflevering van het RaDa. Vanochtend mistte… Lees verder »De mist in
Soms zijn situaties te lachwekkend om er bij stil te blijven staan. Zo liepen wij gisteravond door de schemering langs de Bolwerken toen we midden op de Kloppersingel een bootje zagen dobberen. Dobberdobberen. Op de achterplecht, bij de afhangende Nederlandse driekleur stond een vrouw hulpeloosheid uit te stralen. Ze snauwde iets naar de wallekant, rukte gefrustreerd aan een koordje. Er moest iets gaan vonken, sputteren of knetteren, zoveel was duidelijk,… Lees verder »Roerloos
De wolken van gisteren of de mist van vanochtend? Nah, ik zet die wolken even in de ijskast. Dus.. . . Dis was om 10 uur. Er waren nog weinig mensen op de been langs de Schotersingel. De zon vond het wel goed zo en deed niet serieus zijn best. . . . . . Mist is een tranquillizer: geluiddempend en prikkelverminderend. Je vertraagt als vanzelf je pas en ook… Lees verder »Beneveld
De tas wordt leger, steeds meer mailtjes mag ik ongelezen dielieten en vanochtend bleek ik ineens geen vergaderingen te hebben. Een soort prepensioen. Dan loop je toch anders door de stad. De nek – losser – staat het hoofd meer opwaartse vrijheid toe. Richting wolken, gevels en boomkruinen. Van een beetje Schotersingelporno ben ik nooit vies geweest – zullen we daar maar mee beginnen dan? . . Op weg naar… Lees verder »Spanningsboog
3800 iepen telt Haarlem volgens Spaarnelanden, of moet ik schrijven ‘telde’? Er is iepziekte geconstateerd en alle bomen die het onder de leden hebben, gaan voor de bijl. Of wat ze tegenwoordig gebruiken. Aan deze oude stomp aan de Schotersingel, een van de eerste slachtoffers, valt dat niet af te zien. . . Vakmanschap is meesterschap? Maar de rooiers krijgen nog gelegenheid genoeg om te oefenen. Iepziekte is even besmettelijk… Lees verder »Mastjaar en beurtjaar
De echo van die ene boosaardige Dam-schreeuw is weggestorven, er hangen hier zes vlaggen in de straat, de hemel is wolkeloos. Straks gaat iedereen naar Bevrijdingspop of een plek zo ver mogelijk bij de herrie vandaan. Heeft het wel zin een RaDa’tje te schrijven? Een niemendalletje dan, dat kan nooit kwaad. Vanochtend op de Schotersingel had een bezorgde ziel met groen krijt ‘Heb jij al buiten gespeeld?’ op de stoep… Lees verder »Speel jij?
Een RaDa Extra voor de kleintjes. En voor groten zoals ik die van jong leven houden. Deze trotse moeder zag ik vanmiddag in de Schotersingel peddelen met haar kroost. . . Was het hun eerste zwemles? Hoe dan ook, toen er een enge motorboot passeerde ging de gesloten formatie direct perfect. . . Door de storm van eergisteren lag het water van de Schotersingel bezaaid met bloesem en andere ongerechtigheden.… Lees verder »Elfling
Vliesweer, zoals Chinezen zeggen die de ‘l’ goed uit kunnen spreken. Gisteren wandelden we door de Kennemerduinen (veel nieuwe wintermeertjes daar!) en bij het aloude Vogelmeer viel het mij op dat er een kabbelgrens over het water lag. . . Pas daarna drong het tot me door dat het water rond het eilandje bevroren was. Dichter bij huis had ik ‘s ochtends al een rondje Schotersingel gemaakt. Vogels lijkt het… Lees verder »Vliesweer