Een vlag op een modderschuit? Deze boot ligt in de Nieuwe Gracht, bij de Kruisbrug. Ik weet niet hoe lang al. Aan de lege bierblikjes en sigarettenpakjes op het dek te zien, is het al een tijdje geleden dat hij het ruime sop heeft gekozen. Wat me opviel was de prachtige naam: AURORA. Dageraad. Maar de dageraad van wat? Graag zou ik aan de schipper vragen welke droom daar achter… Lees verder »Dageraad
Het RaDa is een lyrisch-satirisch weblog, het enige in Nedeland. De eenpersoons reda streeft naar een balans tussen zoet en zuur – kapittelt en prijst, striemt en aait, haalt uit en haalt aan… Zo opgeschreven klinkt het alsof er een metronoom aan te pas komt; in werkelijkheid laat ik me natuurlijk leiden door mijn stemmingen. De lyriek komt daarbij eerder in het gedrang dan de satire. Drommen Haarlemse poseurs verdringen… Lees verder »Lyrisch-satirisch
Er komt een nieuwe welstandsnota in Haarlem, de nota Ruimtelijke Kwaliteit. Hierin staan… Nou, nou… Toe maar! Ja, zo kan ie wel weer! Pfff, ik wacht eerst wel even tot de volksvreugde is bedaard… mijn hemel, dit grenst aan massahysterie. Is die huidige nota nou echt zo erg? De Verzamelde woest applaudiserende Raarlemmers in bulderend koor: “Die nota biedt geen helder, concreet toetsingskader! Wat je noemt een flutnota. Die richt… Lees verder »Maak Gouden Regels
Twee eeuwen te laat geboren en ook nog eens in het verkeerde land, dacht ik toen ik die man langs de oever van de Schotersingel zag scharrelen met zijn metaaldetector. Langs de oevers van de Theems wemelde het in de Victoriaanse tijd van mensen die hoopten in het slijk iets van hun gading te vinden. Mudlarks werden ze genoemd en vaak hadden ze een specialisatie: rag-gatherers (voddenrapers), bone-pickers (die karkassen zochten)… Lees verder »Metaaldetector
We beginnen noodgedwongen in media res, in het Staten Bolwerk: vanuit mijn ooghoek zie ik een ekster een duikvlucht maken en fel in het gras pikken. Hij vliegt weg als er twee honden langsravotten en ik zie iets door het gras scharrelen. Een muis, denk ik eerst, maar het is een jong vogeltje. Uit het nest ontvoerd en uit de ekstersnavel gevallen? Of zat het daar al? Het hummeltje heeft… Lees verder »Zo snel
Zo tegen twaalven stond vast dat het de sneeuw echt menens was. De straat was allang toegedekt en de vlokken bleven dicht vallen. “Zullen we…?” “Niks voor ons eigenlijk…” Pioniers waren we! Ontdekkingsreizigers in een witte wereld! Dat eerste stuk over de stoep drukten we onze zolen in de ongerepte sneeuw alsof de afdrukken bestemd waren voor het Rijksmuseum. We keken elkaar tevreden aan. De nacht was van ons. Nou… Lees verder »Sneeuwvrouw
“Ki… kiki… kiet…kiiieeet!!! Kriet…kriiiee-eeeet… krie… krie… kr… karakarakarakara … karaakrakkakaraaakk… kamara…kamorra… priet, prie, priet… kraap, kra…ark… papapa… apakka.. para…kiet… kiet… kiet…. kiep… kipkr… kriep (als ik het wel heb)… wiepwiep… wie… w…w… w…. wwwwwww… wwiepark….aaark…..aaaaark….kiepkiepkiepki….park… krippekriepekriep…. ara!!!!!….akipika… prie…. kiet… kiiieeeettt…. pi… pi… pi… pi… pi… pi… krappie… prakie…prakkie…krapie… para…rararrraarrraa… para… piek… pei (pardon! red.) pie… pi… park… paaaa-aaaaa-aaaaa-aaaaark!” En dat een paar uur lang tweehonderdvoudig en dan hebben jullie een… Lees verder »Parastunters
Ik vrees dat ik gedwongen zal worden de komende twintig jaar van mijn leven te slijten in een boomhut. Als activist, ook dat nog, alsof 20 jaar boomhut als niet-acivist nog niet erg genoeg is. Weten jullie nog, trouwe Raarlemmers, dat ik op deze plek stevig waarschuwde tegen de onweerstaanbare verleidingen waaraan de naam De Rode Loper beleidsmakers en idealisten blootstelt? Dat die naam visioenen oproept van fietsers die soeverein… Lees verder »Rodere Loper
Hij moet daar al heel wat jaartjes hebben gestaan aan het Staten Bolwerk. Het is dezelfde boom waarbij die veldwerker onder supervisie van haar kat de administratie deed op haar laptop. En toen was daar (bij nacht, overdag?) kennelijk (zonder storm, zonder bliksem) die krak! Die plons. Die grote plons!! Dag boom!
Het was zo’n zonnige slenterdesloeberdeslobberdag waarop Haarlem op zijn bovenstedorpstebest is. Eerst de Dag van het Park; opening om 11 uur door wethouder Jan Nieuwenburg bij het Dolhuys. Met oorstrelende harp- en vioolmuziek van Brenda Dor-Groot, en de huisdichteres liet een verse ode aan de Bolwerken over de Schotersingel schallen. Onverwachte verschijningen verschenen. Op naar de vijfde H’lemse Dichtlijn, om 13 uur geopend door Nuel Gieles. In topvorm: ad… Lees verder »Vaste medewerkers