Uncategorized

We hadden teaser noch trailer gezien dus tja… Mozart’s Zauberflöte, The Next generation?!? In het Nederlands gesproken én gezongen? Gezuiverd van vrouwonvriendelijkheid en andere achttiende-eeuwse euvels? ‘Als het ondraaglijk wordt, smeren we ‘m in de pauze’ was de expliciete afspraak, maar wij (ouder echtpaar) hadden maar een of twee knisperige, zeer eigentijdse scènes nodig om ons gewonnen te geven. Dan is een Trump-achtige autocraat op zijn ziekbed overleden en barst… Lees verder »Spiegeltje, spiegeltje

Over hard wetenschappelijk bewijs beschik ik nog niet, maar zou het kunnen dat zich in de gevreesde onderbuik van de samenleving een enorme klont onverteerbaar, gestold frituurvet bevindt, te vergelijken met het soort dat soms rioolbuizen verstopt in Londen – klonten zo zwaar als tien dubbeldekkerbussen? Ik kom erop doordat (zoals na iedere politieke aardverschuiving) krantenredacties momenteel hun journalisten op safari sturen naar volksbuurten. Bij Trouw was Jeroen van Raalte… Lees verder »Frituurpopulisme

Alle begin is moeilijk. Ik probeerde over mijn eigen schaduw heen te springen. Voor de zekerheid wachtte ik tot hij niet meer bewoog. Mmm… hij was bijna net zo groot als ik, schatte ik. En springen vanuit stilstand, zonder aanloop…? Wat een flop! De eerste poging was een deerlijke mislukking, geef ik ruiterlijk toe. Ik landde ergens waar de knieën van mijn schaduw zich hadden bevonden. Hij was me te… Lees verder »Schaduwspringen

  Naar het zich laat aanzien wordt het land straks geregeerd door een brede coalitie tegen wil en dank van Zuurpruimen, Krentenkakkers, Compromis-muizen en Angsthazen. Natuurlijk, de wereld is een nimmer droogvallend Tranendal, met Nederland qualitate qua als laagstgelegen punt, maar dan nog…. Neem gisteren. In Trouw werd op de voorpagina getobd over het Coa, dat aan ziet komen dat asielzoekers vaker zullen worden opgevangen op schepen. De eerste zin… Lees verder »Wal en schip

Gisteren schoot ik in de opa-modus: “Weet je, er komt een leeftijd dat gesloopte gebouwen blijven herrijzen – je weet dat ze er niet meer zijn, maar als je langs de plek komt waar ze stonden, ben je telkens weer teleurgesteld en verdrietig. Want in je herinnering zijn ze er gewoon nog. Of weer.” Ik zei het tegen een jonge dorpsgenote die het zeker niet zou begrijpen en mij zonder… Lees verder »Verdwenen gebouwen

Sinds mijn tirade tegen wipkip, wipvis en aanverwant wipgoed heb ik mij niet meer uitgelaten over speeltuig in de openbare ruimte (oh ja, de nooit populair geworden ‘wipniks‘ hadden we ook nog, uit 2009). Hoogste tijd dus voor een vervolg – de kinderen die destijds wipkipten / kipwipten hebben inmiddels stemrecht. Dit weekend ging ik in het gevolg van de huisdichteres mee naar A’dam, alwaar wij tussen Flevopark en Javaplein… Lees verder »Subsidiegestuurd buitenspelen

Doffe dreunen zijn het… Alsof aan het eind van de straat een bouwcontainer vol puin losgeschoten is van zijn takel. En soms drie bouwcontainers in successie. Het geluid is niet dermate hard dat je van schrik je koffiekopje omgooit, maar wel verdomd moeilijk te negeren als je je wilt concentreren. De KDOINGS KDOINGS houden soms uren aan. Toen ik hier pas woonde, ging ik weleens op verkenning uit. Niet getergd,… Lees verder »Doffe dreunen

Een krasse uitspraak als ‘de enige goede zonnebloem is een dode zonnebloem’ wil ik niet voor mijn rekening nemen. Tegelijk, voor een veld van die vitale, streberige, knalgele Becel- of Van Gogh-zonnebloemen knijp ik zelden in de remmen, zoals ik dat gisteren wel deed langs een berm bij Heino. Dor, star en geblakerd stonden ze daar, een droeve processie. De meeste met gebogen of geknakte koppen, een enkeling hield de… Lees verder »Bermspoken

Worden er nog nieuwe parabels gebakken eigenlijk? Anders komt het verhaal van Sol LeWitt zeker in aanmerking. Ik las het vanochtend in Trouw: Judith Hoekstra, curator van het Joods Museum, was bezig een tentoonstelling over de Joods-Amerikaanse kunstenaar samen te stellen en ontdekte dat letterlijk om de hoek drie kunstwerken van hem op straat moesten liggen. Dat ze op drie pleintjes met voeten werden getreden. Het gaat om door Sol… Lees verder »Mannen in mandjes

‘Culturele compatibiliteit met Nederland’ – je moet er maar op komen! Nou ja, voor zulke vondsten hebben we Forum en de verdienste van de kreet is in elk geval dat hij mij aanzette tot een ernstige beschouwing over mijn eigen verbondenheid met de wereld om mij heen, te beginnen met die Jumbo-supermarkt (zie hier voor deel 1) in een vinex-wijk bij Alkmaar. Ik scoorde laag. Dat er 68 mm of… Lees verder »Cultureel compatibel (slot)