Bezige baasjes
Doodskreten worden graag gehoord* blijft in zijn dubbelzinnigheid mijn favoriete boektitel, maar vandaag in de metro ondervond die serieuze concurrentie. Bij station Vlugtlaan kwam er een degelijk uitziende man naast mij zitten, die zonder dralen een kloek boek op zijn knieën opensloeg. Noem het een afwijking, ik kan me dan niet beheersen en moet zien wat het is. In dit geval viel mijn schuinse blik slechts op lange reeksen ideogrammen, af en toe… Lees verder »Bezige baasjes