Meteen naar de inhoud

Van die dingen

Mimosa Pudica

In 2010 werd ‘gedoogregering’ Woord van het jaar, nipt voor ‘daggeren’. Daggeren? Wordt er nog druk gedaggerd dezer dagen? Dezer jaren? ‘DEggeren’ is/was de uitspraak van een wulpse dansstijl, waarbij de primaire geslachtsorganen een actieve rol opeisten. De RaDa-reda, preuts en nuffig, ook toen al, vond het jammer dat er geen Nederlands woord ‘daggeren’ bestaat (rijmend op ‘baggeren’). Iets van moedeloos doorploeteren door regen en natte sneeuw in de donkere… Lees verder »Mimosa Pudica

New balls, please!

Bestaan er bal-archeologen? Deze week vond ik in de berm bij het Houtmanpad een bal, nog net herkenbaar als een tennisbal. Hij was kaal… (Trouwe RaDa-lezers weten dat de redactie na zich gestort te hebben op de hete Haarlemse actualiteit verkoeling zoekt in een ongevaarlijk stukje over iets tams, onbenulligs en onomstredens en deze vondeling, zonder eigenaar, menselijk of honds, voldoet aan alle voorwaarden dienaangaande.) Kaal, zei ik, of kalende… Lees verder »New balls, please!

Koffiemolenkuren

“Je speelt met je leven!” bijt ik mijn elektrische koffiemolen toe. Wij hebben sinds enige tijd een verstoorde relatie. Apparaten kunnen het doen (dan vind je het de gewoonste zaak van de wereld) of niet doen. Als ze het niet doen, doe je ze weg of je laat ze repareren. Maar mijn koffiemolen (al vindt hij zelf dat hij een ‘multi chopper en grinder’ is) vertoont een merkwaardige vorm van… Lees verder »Koffiemolenkuren

Weesding

Het is de tijd van hondjes die door reislustige baasjes aan een boom in het bos worden gebonden. Potplanten die het in de hittegolf op eigen kracht moeten zien te rooien op het pleintje. En dingen die onbeheerd of onbevrouwd bij een container staan. Als ding kan je zomaar een onding worden in de ogen van je eigenaar en als een te zwaar turnmeisje van 50,4 kilo bij het oud… Lees verder »Weesding

Meisop in ruste

Phaeocystis globosa is de geleerde naam voor de ‘schuimalg’ die de Scheveningse surfers op 11 mei noodlottig werd. NRC wijdt vandaag een artikel aan de vraag of je erin kunt verdrinken (overigens zonder het prachtige woord meisop te gebruiken). RaDa-resumé: in mei ontstaan enorme algenkolonies van organisch materiaal. Als de alg door ongunstiger omstandigheden afsterft, worden losse cellen opgepeuzeld door schelpdieren, of ze worden gesloopt door een virusinfectie. ‘Virale lysis’… Lees verder »Meisop in ruste

Raamvisite

Er is iets moois aan het groeien tussen de lokale bouwcontainers en de RaDa-reda (Zie ook hier). Mijn fototoestel begint tegenwoordig al te steigeren als ik er een nader. Soms valt het vies tegen – niets dan puin, geknakte schrootjes, tengels en versmaad laminaat. Maar vanmiddag bij de Schotersingel (waar een zomerse sfeer heerste) zag ik een afgedankt raam tegen de roestige containerwand leunen. Barsten in het glas zorgden voor… Lees verder »Raamvisite

Glasplaatjes

Op de Eerste Hulp kennen ze die glasplaten van het Stationsplein, boven de fietsenstalling. Bij regen, om maar te zwijgen van sneeuw, krijgt geen zoolprofiel er vat op. En ze zijn minder flexibel dan menige heupbot. . . Het glas is in de loop der jaren op allerlei manieren beschadigd en aangetast. Als babyboemelaar nam ik gisteren even de tijd om het aan een nadere inspectie te onderwerpen. Kijk even… Lees verder »Glasplaatjes

Containerkaders

Gisteren liep ik langs een fotogenieke bouwcontainer en nam een aantal foto’s, die ik nonchalant op Facebook zette. Pas later bedacht ik dat ze natuurlijk in de fameuze RaDa-categorie Van die dingen thuishoren. Al moet ik wel oppassen met die container-fetisj. Vandaag zag ik een beeldschone blauwe… . . . . . En die bevoorrechte mannen van de firma Van de Stoel mogen daar dus dagelijks mee omgaan! . .… Lees verder »Containerkaders

Spraying spree

Voor jongere nog beïnvloedbare spuitertjes: de voltallige eenpersoons RaDa-reda staat als één man achter levenslange taakstraffen voor iedereen die los gaat op andermans ondergrond, zoals daar zijn blanco blinde muren en glimmende nieuwe NS-sprinters. En buiten de lijntjes kleuren zoals hier in treinstel 2715 is helemaal uit den boze. . . Maar afijn, ik zat daar nou eenmaal achter dat bekladde glas, tussen Leiden en Haarlem, en de avondlucht zorgde… Lees verder »Spraying spree

Spanningsboog

De tas wordt leger, steeds meer mailtjes mag ik ongelezen dielieten en vanochtend bleek ik ineens geen vergaderingen te hebben. Een soort prepensioen. Dan loop je toch anders door de stad. De nek – losser – staat het hoofd meer opwaartse vrijheid toe. Richting wolken, gevels en boomkruinen. Van een beetje Schotersingelporno ben ik nooit vies geweest – zullen we daar maar mee beginnen dan? . . Op weg naar… Lees verder »Spanningsboog