Gisteren op weg naar het station zag ik een zonkje. Vandaag zat het er nog steeds. Ik had gehoopt – stiekem – dat het wat gegroeid zou zijn, maar nee… Het vond het kennelijk best zo. Een zonk, zeker een flinke, heeft iets raadselachtigs. Zonk! En daar is ie opeens! Zo snel als ze verschijnen, zo lastig zijn ze te bestrijden. Het nieuw gestorte zand lost soms zomaar op in… Lees verder »Zonk
Gerrie Hondius schiep Ansje Tweedehansje, een stripfiguur die onder meer te zien is in het Haarlemse Straatjournaal. Met een knipoog naar die Ansje sta ik hier ten huize sinds kort bekend als Jantje Derdehandje. Om een lang verhaal onverteld te laten, woensdag was ik in de Praxis in Groningen en zag daar een mij onbekend gebruiksvoorwerp van fabrikant Ellix: de Derde Hand. Ik werd er onmiddellijk door gegrepen. De aanschafprijs… Lees verder »De Derde Hand
Vanochtend mijn schoenen gepoetst. Vraagje: is de geur van Tana schoensmeer (grafiet) de afgelopen 42 jaar echt niet meer veranderd, of had ik gewoon een héél oud potje uit de schoenpoetsdoos gepakt? (Voor het geval de samenstelling inderdaad zo lang ongewijzigd bleef, zou er geen markt zijn voor schoensmeer met een Pastachoca-aroma, of de geur van verse houtsnippers?)
Een soort circusfietsje van 40 cm hoog, met snoeren, wijzertjes en metertjes eraan, staat onbeheerd op het pad door het park langs de Schotersingel. Aan de waterkant heeft zich een man in een oranje hesje geposteerd. Hij laat een rood koord vieren, dat hem verbindt met een bootje dat vijftien meter verderop in het water dobbert. Over de rand van het bootje hangt een collega, die met regelmatige tussenpozen zeer… Lees verder »Geheimzinnige bezigheden
Ik vraag jullie aandacht voor het volgende: op een tafel in een van de vele bruisende culturele centra die de huisdichteres en ik bij het Uitfeest Utrecht aandeden (want er wordt wat afgebruist in dit land!), vond ik dit simpele schetsje. Onbeheerd. Ongesigneerd. Het kietelde mijn fantasie, het intrigeerde me, het knaagde uiteindelijk zelfs aan mijn doorgaans zo onwankelbare gemoedsrust. Gaat het hier om een ontwerp voor een onschuldig huishoudelijk… Lees verder »Rararollers
Berg- en heuvelpaadjes zijn een soort grootste gemene deler van wat wandelaars kunnen / willen – een ideale vorm van democratische consensus. Je kunt eigenwijs zijn en afwijken, maar dan weet je vrijwel zeker dat je omloopt of in het ravijn dondert. In het platte vlak zijn de risico’s kleiner, maar wie het gevoel van de meerderheid negeert, doet dat op eigen risico. Neem nou het pas opgeknapte Kenaupark. Achter… Lees verder »Stemmen met de voeten
IKEA Haarlem is hot. De nieuwe vestiging hoopt op een half miljoen bezoekers per jaar en ligt tot dusver op schema. Op de Oudeweg werd ik twee weken geleden op de fiets ingehaald door een buurvrouw. Na wat inleidende wegwerpteksten, helde ze gevaarlijk over naar mijn kant en zei samenzweerderig: “Ik ga naar IKEA. Je moet er toch een keer geweest zijn.” Mijn eerste keer kwam een paar dagen later.… Lees verder »Cool IKEA