De tureluur vertroeteld, de grutto krijgt lucht- en vluchtsteun van gediplomeerde ornithologen, de korenwolf heeft recht op bijvoeding en de kokerjuffer wordt aan de man geholpen. Hoe vaak lezen we niet over goedbedoelde pogingen om bedreigde soorten te redden? En des te verdrietiger is het dan, als weer eens blijkt dat het ondanks de inspanningen sukkelen blijft. Moedeloos zou je ervan kunnen worden… Als tegenwicht besteedt de Dagklad-redactie daarom vandaag… Lees verder »Broedsucces

Zijn er ook mensen zonder onderbuik, vroeg ik mij af nadat ik mijn stukje over de glastuinbouw had geplaatst. Overdrachtelijk dan. Want wie van ons bezondigt zich nou nooit aan klakkeloze napraterij en ongefundeerde, krasse stellingnames? Het antwoord is Louise Fresco. Ooit, bij een tuinfeest van Prometheus, heb ik 40 seconden met deze geleerde vrouw gepraat en ik weet niet meer of  ik brutaal genoeg was om tegen haar te… Lees verder »Louise en Tante Pluk

Als ik mijn onderbuik (nimmer te beroerd om zich ongevraagd en luidruchtig te mengen in brede maatschappelijke discussies) het milieu laat verbeteren zal die impulsief van alles verbieden: barbecues, paasvuren, vuurwerk, houtstook, terrasverwarming, Tata, zonnestudio’s en sauna’s, jetski’s, elektrisch tuingereedschap, Solex-tochten, nee wacht, brommer- en motorrijden en in het verlengde daarvan autoritten van minder dan 10 kilometer voor niet-bejaarden, ook al sputtert mijn bovenbuik dan dat handhaving lastig is want… Lees verder »Onderbuik spreekt

Noem het voortschrijdend inzicht, noem het afnemende oenigheid… In onze ingekorte minireeks ‘de kleinste xxx’ was ik na het kleinste stemlokaal en de kleinste joodse begraafplaats voornemens een (korte, kleine!) aflevering te wijden aan het machinistenbunkertje dat hier bij het NS-station staat geparkeerd. [In het vervolg van dit stukje zal ik geen doekjes winden om mijn eigen onbenul en onnadenkendheid. Wie na lezing IQ-punten wil doneren gelieve dat discreet te… Lees verder »Snoezig bunkertje

Ik zit bij het eten betrekkelijk snel aan mijn vleestaks. Als er geen salami bestond, zou ik vegetariër worden, ginnegrapte ik jarenlang om van de eeuwige gewetensvraag af te wezen. Idem voor lamskarbonade, hachee en aspergeham, dacht ik er stiekem achteraan. Of anders een goed stukje paardenworst van Wisker. En in een pannenkoek hoort voor mij spek. Dus ja… Ach… Ben ik zo onduidelijk genoeg? Ik reken mijzelf niet tot… Lees verder »Onder het mes

Zelensky begon zijn videotoespraak tot de Tweede Kamer vanochtend met de wrange constatering dat de nieuwswaarde van de oorlog in Oekraïne daalt. Zoals dat gaat. Mag ik in dit verband (herhaalde waarschuwing: Dagklad kan sporen van leraarschap bevatten!) even een testje doen? Mahilioŭ, Mazyr, Hrodna, Barysaŭ, Homiel, Viciebsk, Brest, Marjina Horka, Kobryn, Smarhón, Žabinka… Nou kan het zijn dat ik jullie collectief onderschat en dat jullie dit even makkelijk opdreunen… Lees verder »Dagen in Minsk

Ik was nog coronamaagd. Twee jaar lang kenmerkten kuisheid en kieskeurigheid de omgang met medemensen (met één uitzondering). Die voorzichtigheid en afstandelijkheid werden in natura beloond: we bleven gevrijwaard van covid. Tot (het mocht!) we ons vorige week weer onder de mensen mengden; een concert in een erg volle zaal, een crematie en een lange treinreis in een drukbezette coupé. En nu voelen we ons een beetje als Schubert (was… Lees verder »Niet eerlijk

Zaterdag rond een uur of zes liepen we in Zutphen, een tijdstip waarop zonsondergang en rivieroppervlak verfijnder samenspel lieten zien dan Antony en Berghuis in bloedvorm.   Met als toegift een omlijste uitsnede van de wolkenformatie weerspiegeld in de ramen van de statige huizen aan de IJsselkade. Het korstmos op de kademuur, van nature zo bescheiden, pronkte als een keizerlijke onderscheiding op de borst van een zegevierende generaal. Ja, ja… Lees verder »Na het concert