Goedemorgen op het Agrada, de agrarische doorstart van het RaDa en vandaag wil ik het met jullie hebben over een van Nederlands bekendere veesoorten: de koe. Nederland telt 3,8 miljoen runderen (menselijke niet meegeteld). De bofkonten onder hen mogen grazen in de malse weide, de indoorkoeien niet. In winkelstraten zie je ze zelden, al schiet mij het geval te binnen van Gereputeerde Gedetineerde Gedeputeerde Ton Hooijmaijers die met een koe… Lees verder »Agrada

Niet zo snugger van Kajsa, nee. Heeft ze niet ergens een omslagmap? En waarom priegelt ze die aantekeningen niet in een kladblokje in onleesbaar privé-steno? In plaats van met de uitgetypte versie te wapperen, op helwit papier, keurig puntsgewijs? Een ‘persalarm’, dat krijg je ervan. Zo heet het als een nieuwsdienst (in dit geval ANP) aan de bel trekt vanwege grootse ontwikkelingen. Tot zo’n alarm werd besloten toen fotograaf Bart… Lees verder »Functie elders

We maakten ons ommetje langs de IJssel; het liep tegen de avond en op een landtong (een plei?) tussen de rivier en een overlaat (nee, geen onverlaat)… wacht, ik begin opnieuw en tegen de tijd dat ik het zelf heb uitgevogeld zal ik jullie imponeren met mijn waterhuishoudingsidioom.   We maakten een ommetjes langs een rivier en in de verte zagen we twee hazen ravotten. En niet zo’n beetje!!!!!!!! Ze… Lees verder »Bij de konijnen

Langzaam wordt onze actieradius groter: van in te richten keukenkastjes, naar Albert Heijn en Boni (keuzestress!) en gisteren fietsten we zowaar ons dorp uit naar Raalte. Eerst langs de grote rechttoe-rechtaan-autoweg, maar bij Boerhaar (zoals het charmant gedoopt is) kozen we voor een geïmproviseerde route, teneinde met eigen ogen dat platteland te zien waar Caroline van de Plas pal voor staat.   Het leek wel of ze ter gelegenheid van… Lees verder »Moby Dick?

Rigged!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Voor het eerst sinds mijn 18e verjaardag kan ik bij deze verkiezingen geen gebruik maken van mijn democratische grondrecht om mijn stem uit te brengen op de kandidaat van mijn voorkeur! En nee, het heeft niets te maken met het beruchte enveloppendrama. Wij wilden ouderwets stemmen, met een stembus en een stembiljet zo groot als een tweepersoons beddenlaken. In onze nieuwe woonplaats, in Kieskring Zwolle, met alle folklore. En… Lees verder »Rigged!

Van buren en overburen hebben we al bloemen gehad, dus aan gastvrijheid ontbreekt het hier heus niet. Alleen, buiten onze eigen straat ken ik welgeteld vier dorpsbewoners, plus het meisje van de bakker en de Post NL-bezorger. Zo ongeveer wat je kunt verwachten na welgeteld twee weken in een nieuw dorp in een nieuwe provincie in coronatijd. Dat komt heus wel goed. Iets anders is dat ik de mensen lastig… Lees verder »Groeterd

De toren heeft hier een haantje. Ik had het gezien en ik had het niet gezien, Zoals je meisje-meisjes hebt (en meisje-meisje-meisjes), heb je ook zien-zien – dat je iets bewust registreert. En dat ik die toren zag-zag, kwam weer door een vriend met wie ik vanochtend belde over zijn gezondheid. Hij had het zwaar te verduren gehad en de crisis was nog niet definitief overwonnen. Hij doseerde de medische… Lees verder »Haantje van den toren

Wie van ons leeft níet onder de rook van Tata? Letterlijk, bedoel ik. En dat maakt het zo gecompliceerd. Iedereen heeft zijn eigen Tata. Mijn Tata begon romantisch, toen ik als kind een jubileumboek van Hoogovens opsloeg en me vergaapte aan kolkende, roodgloeiende beekjes staal. En aan de gespierde helden die in dat inferno wisten te overleven – lassers, ijzervlechters, kraanmachinisten. Mannen met helmen! Mijn eerste popconcerten zag ik in… Lees verder »Ondenkbaar?

Ik was er geestelijk nog niet op voorbereid, zo kort na mijn vertrek. Vandaag bij een abri in Wijhe stond ik onverhoeds oog in oog met een poster van Haarlems ongeschorenste politicus. Van Haga’s stoppels staarden me grijs en grimmig aan. Hij eiste (het zal niet zo zijn) vrijheid.   Aan de andere kant van de glasplaat was Sigrid Kaag geplakt, zodat ze met Wybren een onvrijwillige tweedimensionale rugknuffel uitvoerde.… Lees verder »Augur gezocht

Tien dagen had ik mezelf gegeven voor de transitie van RaDa naar Wijda ennuh… Het was krap aan, maar hier zit ik dan. Aan een ander bureau. Met een ander uitzicht: plastic vogelstickers en achter het vensterglas druk vliegverkeer van vogels met fel pikkende snavels en driftige vleugels.   Ik geef het toe: de voltallige eenpersoons hoofdredactie lijdt aan koudwatervrees en plankenkoorts tegelijk. We zijn al / pas een week… Lees verder »Verknussing