Er zijn van die standaardantwoorden waarmee ik gesprekken aborteer die mij ongelegen komen. De vraag (vergezeld van penetrante blik) ‘Marius. heb jij nooit kinderen gewild?’ pareer ik routineus met ‘Nee, een echte kinderwens heb ik nooit gehad… Wél een kleinkinderwens.’ Daar zit een kern van waarheid in. Het is heus niet zo dat kinderen me tegenstaan. (Een eersteklasser zo’n veertig jaar geleden zei eens ‘We kunnen wel zien dat u… Lees verder »Kinderwens
Van verre zag ik een opmerkelijk bermstilleven. Was een dorpsgenoot uitgekeken op zijn Picasso of Braque? Langs het fietspad bij het spoor lag een kubistische gitaar, ontleed in afzonderlijke delen. Die hadden ze goed te pakken gehad. Slachtoffer, geen dader, concludeerde ik bij gebrek aan tegenbewijs. Een verstoorde relatie tussen bespeler en instrument. Maar hoe kon het zo misgaan? De eerste beroering van de snaren zal toch teder zijn geweest,… Lees verder »Gitaarvandalisme
Straatjournaal okt. ’22 “Ja, de winter van 2022-2023, dat was me wat! Je oma en ik woonden in Alkmaar destijds, en een jaar daarvoor nog zaten we er warmpjes bij. Tot de hele bliksemse boel in elkaar kachelde. Die zomer deed ons land voor het laatst massaal alsof er niets aan de hand was. In september ging in Zandvoort voor een paar kiloton oranje vuurwerk de lucht in om de… Lees verder »Koude rillingen
Mijn schoonzus houdt meer van katten dan de meeste mensen. Dat is dubbelzinnig, maar in haar geval geldt het in beide betekenissen. Ze maakt zich nuttig bij een kattenopvang en als ze noodgedwongen zou moeten kiezen tussen mannelijke partner en haar kattenaanhang zou de kerel vermoedelijk het veld moeten ruimen. Zelf besloot ik vijftien jaar geleden geen nieuwe kat meer te nemen. Toen mijn geliefde Blauwe Russen kort na elkaar… Lees verder »Katten-tbs
Nee, mijn puist is niet de navel van de wereld en (medeleven volstrekt overbodig) hij kwelt mij niet voortdurend. Maar nadat die aardige dokter mij niet had uitgelachen (‘het is een atheroom’) en onder gegiechel een incisie had gemaakt, verwees ze me door naar een chirurg. Het Isala Ziekenhuis (Zwolle) liet vanochtend weten dat een afspraak de eerste acht weken er niet in zat. Nou had ik wel iets meegekregen… Lees verder »Grijs voor grijs
Nadert het moment dat 75% van de bevolking te dom is voor het Smart Life dat we krijgen opgedrongen? Zo hulpeloos dat Siri en Alexa hun geduld verliezen en de wifi afsluiten? Of kan ik het (in plaats van me te verliezen in sociaalculturele bespiegelingen over de oprukkende technologie) beter bij mezelf houden? Ik had van de zomer een infraroodpaneel besteld en toen de temperatuur onder de 15 graden dook,… Lees verder »Smart life
Het leven gaat door, hoor je vaak beweren, al is het maar in de vorm van een puist in je nek de dag nadat je een moeilijke toespraak hebt gehouden bij een crematie. Ik was voor het eerst bij de huisarts hier. ‘En atheroom’, zei ze prompt. Een ontstoken talgklier. Ik was vooral opgelucht dat ik niet werd uitgelachen, antwoordde ik. Dat de stoere mensen hier in het oosten hun… Lees verder »Komisch klein leed
Om bij mijn eigen afspeellijsten te komen, moet ik eerst de muzieksuggesties wegscrollen die Spotify mij opdringt. In het gunstigste geval ergerniswekkend (opgedrongen vrolijkheid, noodzakelijke ontspanning of herfstmelancholie, stemmingsetiket A7, M14 of T9 uit hun grote jukebox), maar speciaal deze week voelt hun bemoeienis als een ongewenste intimiteit. Maandag verloor ik een goede vriend; het overlijden kwam niet onverwacht en ik kon gelukkig nog op bezoek in het hospice. Maar… Lees verder »Onbestemd
Geschreven voor Straatjournaal, sept. ’22 Vraagje (multiple choice): Is ‘fastfoodpotentie’ A] Abnormaal verhoogde geslachtsdrift veroorzaakt door onmatige consumptie van bamiballen, hot wings van KFC en pizza aphrodisia? B] Het maximale gewicht aan frituurwaar dat iemand op levensbasis kan verstouwen voor hij gedotterd moet worden? C] Een term waarmee wordt aangegeven dat de markt voor een snelle (vette of zoete) hap in een bepaalde wijk nog niet is verzadigd? Ik kwam… Lees verder »Fastfood-potentie
Je hebt digi-delen met één luie klik en echt delen, waarvoor je toevallig net de juiste persoon in de buurt / in je leven moet hebben. Neem vorige week woensdag, ontbijttijd. Ik scharrelde lekker focusloos door de keuken. Bij voetballers mag de focus nimmer ontbreken, vanaf het eerste tot het laatste fluitsignaal (op straffe van foutieve passes, fatale tegentreffers, uitschakeling voor het miljoenenbal), maar ik begin de dag graag met… Lees verder »Trompe l’ei