Vreest niet, dit wordt geen mini-reeks ‘Kleinste … van Nederland’. Met na het kleinste stembureau (woensdag), de kleinste joodse begraafplaats (vandaag) successievelijk het kleinste pierenbadje, de laagste uitkijktoren, de krapste kapel, de kleinste bunker (hoewel, die hebben we hier ook!) en… Wacht, Wijhe heeft ook de kleinste wereldwinkel ter wereld! Nou ja, vrees niet, het wordt slechts een vierdelige serie en dan basta. Den Nul is een nietig dorpje tussen… Lees verder »Nog meer kleinste

Mijn eigen opkomst was 100% (daar steekt ‘het land’ schril bij af) en die bij het stembureau van mijn keuze nóg iets hoger. Misschien moet ik dat laatste even uitleggen. Toen ik hier kwam wonen had ik een simpele geografische voorstelling: je hebt de IJssel (rivier sinds 550 na Chr.). Ten westen ligt Gelderland en ten oosten van de IJssel ligt Overijssel. Een kind kan de was doen. Echter, de… Lees verder »De lokaalste democratie

‘s Middags vonden we ergens bij Marle (aan de westelijke oever van de IJssel) een aangespoelde wittewijnfles met een opgerold vel papier erin. Eruit halen viel niet mee. Na wat gepoer met een takje gaven we het op en namen de fles mee naar huis, speculerend over avonturen waar de vondst toe zou kunnen leiden. Toen pincet, derdehandje en tot haakje gebogen ijzerdraadje de verlossing niet naderbij brachten (we voelden… Lees verder »Tanks en flessenpost

‘Schaakmat’ betekent ‘koning dood’ (denk aan het Perzische ‘shah’) dus agressie is inherent aan het spel. Toch geldt dat in mindere mate voor de internetpartijtjes die ik als tijdverdrijf speel. Die potjes duren elk een minuut of vijf, tegen een (gelukkig!) onzichtbare tegenstander. Deze vorm van schaken lijkt op een zak pepernoten leegeten; voor een groot gedeelte gaat het op de automatische piloot. ‘Denksport’ mag het in mijn eigen geval… Lees verder »Frontlinies

In het kader van de inburgering togen wij naar het plaatsje Den Nul, halverwege Olst en Wijhe, waar het lijsttrekkersdebat werd gehouden (live uitgezonden op Salland TV). Het debat – de zaal zat goed vol met 80 aanwezigen – was bijzonder in die zin dat er amper werd gedebatteerd. Er was één nieuwkomer (de ongevaarlijke Partij van de Sport), één degelijke lokale partij (Gemeentebelangen) en de landelijke politiek werd vertegenwoordigd… Lees verder »Gestrekt been?

Gisteren maakten we om de hoofden te depoetiniseren een schitterende wandeling, over ‘klompenpaadjes’ in de buurt van Oene. Ik wilde vandaag van de weeromstuit iets positiefs schrijven over de prachtige hoogwatergeul tussen Veessen en Wapenveld. Wapenveld???? WAPENveld? Het was gelijk al mis. Te veel interferentie. Te veel afleiding door de nieuwsbulletins en nare associaties. Ik bewaar de uiterwaarden en de overloopgebieden maar voor een volgende keer. Vandaag laat ik het… Lees verder »Uitgeschakeld

Precies een jaar geleden kwamen we hier in Wijhe wonen. Na een onderbreking van anderhalve week vanwege de verhuizing hervatte Dagklad (formerly known as RaDa) de gewone dienstverlening. Ik, de voltallige eenpersoons hoofdredactie, was innig tevreden hier – misschien wel te tevreden voor het goede. Verkneutering en verknussing lagen op de loer, vreesde ik; de Grote Wereld leek van ons afgeschermd door een oubollig bloemetjesgordijn. Zo zag ik de wereld… Lees verder »Ontknussing

Ik begin de dag meestal met een papieren krant en helaas vereist dat vaak nogal wat geestelijke acrobatiek. En de oorlogsdreiging verdrong ik dan vanochtend nog laf; ik vluchtte naar de ruimte. Maar ook daar is niet alles koek en ei. Er is te weinig… uh… ruimte voor alle satellieten die politieke grootmachten en grootkapitalisten willen lanceren. En nu wil Europa, net als China, Rusland, Elon Musk en Jeff Bezos… Lees verder »Puin, knollen, heggen