In het rondje ‘provincies’ is NRC vandaag aangeland in Drenthe, met als aansprekendste verkiezingsthema ‘de wolf’. De Drentse wolf staat bekend om zijn belabberde tafelmanieren en zijn eenzijdige dieet (schapenvlees – liefst saignant). Zes van de tien Drentse mensen blieven het beest daarom niet (of wolven Drenthen blieven blijft de vraag zolang er niemand is verslonden – niettemin, volgens de PVV ‘is de veiligheid van mensen in het geding.’ De… Lees verder »In schaapskleren

Mijn broer woont al ruim dertig jaar in Bern. Hij was een weekend in Nederland en had hier een nacht gelogeerd. ‘s Ochtends hadden we gewandeld en ‘s middags zou hij worden opgehaald door een oude vriend voor een avondje bieren in Haarlem en op zondagavond een concert in het Patronaat. The Damned, punkband sinds 1976. Een ruige onderbreking van het gutbürgerliche bestaan in dienst van een rustig Zwitsers ziekenhuis.… Lees verder »Vriendschapsmuziek

Gisteren had ik mijn eerste werkontbijt. Ik zit in een projectgroep met vijf dusdanig drukbezette deelnemers dat er de komende weken in de agenda’s alleen een gemeenschappelijk gaatje kon worden gevonden tussen 7.30 en 9.30 uur. Des ochtends. Mijn zelfpamperende, wekkerloze bestaan met weldadige nachtrust naar wens gevolgd door voorzichtige gewenning aan het felle daglicht werd door de anderen niet aanvaard als legitiem excuus. Uit de veren! Ik overwoog nog… Lees verder »Dagritme / Dag ritme

Eenzaamheid is een schreeuwend probleem in onze eeuw. Sociaal isolement komt voor onder alle bevolkingsgroepen. Of wat te denken van verwaarloosde dieren? De goudvis in zijn geestdodende kom; de kettinghond; de kaaiman die gescheiden leeft van zijn kaaivrouw. Vandaag wil ik echter de aandacht vestigen op een vergeten groep, bestaande uit miljoenen zo niet miljarden consumptieartikelen die stilzwijgend hunkeren naar communicatie met de consument. Koffiecups, bijvoorbeeld. Ik drink mijn koffie… Lees verder »Mmmm mmelk

Het is een droge constatering, zeker geen levenslange frustratie: de huisdichteres en ik zijn slecht in vieren (vijven en zessen gaat ons beter af). Het is niet bij gebrek aan rolmodellen. We kennen andere stellen die (door het leven huppelend dan wel strompelend, daarmee heeft het niks te maken) ieder excuus aangrijpen om iets te vieren. Voorpret! Samen plannen, een verwennerij beramen; of solo een gecompliceerde surprise op touw zetten… Lees verder »Vierders

Oei, als bij Roald Dahl ‘dik’ en ‘lelijk’ niet meer mogen… Ik begon vol goede moed als sensitivity reader van mijn weblog en omdat ik graag delegeer zette ik eerst de zoekmachine van Dagklad aan het werk. ‘Lelijk’ gaf 130 hits. In de top drie De lelijkste onderbroek, de lelijke schoonheid van IJmuiden en een man die een cafévriend hartelijk begroette met ‘Hé, lelijke jongen!’ Dat kon de toets der… Lees verder »Lelijke zinnen

Geschreven voor Straatjournaal feb. ’23 ‘Zorg’ staat tegenwoordig gelijk aan ‘kommer en kwel’ en ‘piepen en kraken’. Zeg ‘huisarts’ en je denkt aan een bijnabejaarde met een roestige stethoscoop die koortsachtig probeert een videoverbinding tot stand te brengen voor een flitsconsult met een zieltogende patiënt die anderhalf uur in de wacht heeft gestaan/gelegen. Zelf ben ik gelukkig geen grootgebruiker van de zorg. Begin oktober had ik een puist (atheroomcyste) in… Lees verder »Ja, zuster! Nee, zuster!

Hoe stond het ook weer in dat wetsvoorstel? Dieren die ‘natuurlijk gedrag’ moesten kunnen vertonen? Ik liep met de huisdichteres vreedzaam langs de IJssel (óns natuurlijk gedrag) en we naderden een groepje ganzen. Gewone witte niks-aan-hand-ganzenbordganzen met een paar grauwe ertussen (ze zijn niet eenkennig). Ze stoven niet weg toen wij naderden. ‘Er broeit iets,’ voelde ik. Sommige strekten ostentatief hun nek, daarbij driftig snuivend, sissend en blazend. Alsof ze… Lees verder »Sissers en blazers

Het was niet zo dat ik compleet door het carnaval werd overvallen. Vrijdag waren we in café De Slinger (waar de huisdichteres optrad bij de literaire avond) en daar waren al muntjes te koop voor snelle beslissers. Maar toch… Vóór de verhuizing had ik me ervan vergewist dat Salland ruimschoots boven de grote rivieren lag, in de veronderstelling dat ik zo in een safe zone kwam te wonen waar ik… Lees verder »Iesseldonk