In 2013 was er een rage rond het aanstekelijke ‘Happy’ van Pharrell Williams (bijna een jaar in de Top 40). In talrijke wereldsteden werd een filmproject opgezet waarbij mensen op straat werd gevraagd te dansen op dat nummer. Zojuist heb ik weer eens een halfuurtje naar de aflevering van Amsterdam gekeken (Youtube bewaart die dingen) en dat doet wonderen voor mijn humeur. Sommigen beginnen schuchter, een beetje verontschuldigend naar voorbijgangers… Lees verder »Dancing days
Het was niet onze verdienste, hou me ten goede, maar het afgelopen jaar had de PAVOHOVAHA (onthoud die naam) de wind in de zeilen als nimmer tevoren. Zo zien wij onszelf het liefst: ontspannen laverend bij een loom briesje, zonder veel inspanning afkoersend op een veilige haven in deze woelige, rusteloze wereld. De PAVOHOVAHA (onthoud die naam) is een politieke partij die zich inzet voor het recht op luiheid en… Lees verder »PAVOHA_Gorilla
Zenuwen!?! Ik, onverschrokken provax(x)er was vooraf niet bang voor zeldzame bijwerkingen of flauwvallen. Wel om een van de twee (2!) vereiste documenten te vergeten of kwijt te raken. Omgang met instanties moet je ook onderhouden kennelijk. De route naar de IJsselhallen liep ik vanaf station Zwolle. Dat kon niet missen. Het regende licht. Qua uitstraling deed deze priklocatie onder voor menig abattoir. Ik was een half uur te vroeg (zoals… Lees verder »Gepfizerd
Zaterdag was ik even terug in Haarlem, op een ongelukkig gekozen zaterdagmiddag. Ondanks mijn ergernis over het hedonistische, we-hebben-dit-zóóoóóó-gemist-publiek op terrassen en bij winkels was er een ontroerend / komisch / ongemakkelijk intermezzo. Op de Grote Markt onderbrak ik mijn wandeling bij de groentekraam. Daar was het vreemd genoeg wél rustig; ik werd direct geholpen door een aardig meisje van een jaar of achttien met een mooie, zuivere oogopslag, dat… Lees verder »Awkward
Is er al onderzoek naar de rol van de NS als superverspreider? En de treincoupé als pop-up-café? Gisteren wilde ik twee bezoekjes afleggen in Haarlem. Er waren werkzaamheden aan het spoor rond Zwolle, dus we hadden ons ingesteld op busvervoer tot Olst. Toen we station Wijhe naderden zagen we net een bus(je) wegrijden. Te vroeg? Te laat? In elk geval niet volgens de opgehangen dienstregeling. Dienstregeling? Enfin, na een dik… Lees verder »Niet nurksen!
Onbevooroordeeld wil ik zijn, principieel bereid het mooie in het lelijke te zien of het uitzonderlijke in het banale. Overrompel mij, denk ik telkens als ik begin aan een artikel over moderne kunst. Alleen, waarom gebeurt het maar zo zelden? In NRC schrijft Sandra Smallenburg vandaag over landschapskunst in de ruimste zin des woords. Dennis Oppenheim die in 1969 luchtfoto’s maakte terwijl hij een Groningse boer beneden liet ploegen volgens… Lees verder »Mud art
Wopke, bedankt! Ik fietste naar Heerde om asperges te halen en onderweg sensibiliseerde het door mijn hoofd. Sensibel, sensibilisatie, gesensibiliseerd worden, Hoekstra als sensibilisator, Omtzigt het te sensibiliseren Kamerlid. Langs de route was ik alert op voorbeelden van desensibiliteit, al wist ik maar vaag in welke richting ik het moest zoeken. Ik varieerde de context en peilde de verschillende reacties. “Dames, mijn herhaaldelijke pogingen deze kudde te sensibiliseren ten spijt,… Lees verder »Sensibiliseren
Gisteren Microsoft Teams geïnstalleerd – wacht, ik geef jullie even om het jaartal boven dit stukje te controleren. Inderdaad, 2021 en geen 2020. Ik had weliswaar weet van Teams en Zoom, maar had er nog geen ervaring mee – ik bedoel, om me er nou vrijwillig aan te onderwerpen uit solidariteit met 97% van de werkenden… Maar onlangs kregen wij als verse ingezetenen een uitnodiging van de gemeente Olst-Wijhe om… Lees verder »Microsoft Tames
Of ik iets mis, vragen ze graag, iets te gretig, de mensen uit de stad. Ik heb inmiddels mijn vaste antwoord. “Ben je niet bang dat ik in snikken uitbarst als je zulke indringende vragen stelt?” Zelf ben ik bang voor geheel andere dingen. Zoals de vreemde neigingen die ik hier ontwikkel. Is fluviofiel een woord? Nee, zie ik. Wel pluviofiel: iemand met een voorliefde voor regen in zijn vele… Lees verder »Gemist
Iedereen (met een enkele uitzondering) is ooit jong en wild geweest, al kan je je het soms moeilijk voorstellen. En zo is het ook met sla. Sla in de groenteschappen is een kasplantje dat ik amper met de vrije natuur associeer. Ja, ik weet van eikenbladsla, rucola en ijsbergsla, maar mijn archetypische sla is een soort excuusgroen – slap, conformistisch en futloos. Het is een kwestie van tijd eer glastuinders… Lees verder »Slabakken?